Առաջին հայացքից ժողովրդավարությունը (դեմոկրատիա) շատերիս, համոզված եմ, նաեւ F5 բլոգի այցելուների համար թվում է պարզից էլ պարզ արտահայտություն, սակայն համոզված եմ նաեւ, որ ոչ բոլորն են հասկանում այս տերմինը այնպես, ինչպես որ հարկն է: Որոշ գրառումներ էլ ընթերցելով, ինձ մոտ այնպիսի տպավորություն ստեղծվեց, որ բլոգի անդամներից ոմանք (այդ թվում նաեւ F5-admin-ը) «ժողովրդավարության» ներքո առաջին հերթին մտաբերում են մեր մշակույթին ոչ հատուկ սեռական ազատության հիմնահարցերը եւ այլ մանրամասնություններ՝ «մոռանալով» հիմնական սկզբունքները: Ուստի ես հարկ եմ համարում բոլորիս մեկ անգամ էլ վերհիշել, թե ինչ ասել է «ժողովրդավարություն»: Ես կօգտվեմ մի շարք հիմնարար, հիմնականում՝ անգլալեզու աղբյուրներից:
Բառարաններում «ժողովրդավարություը» բնորոշվում է որպես «ժողովրդի իշխանություն, երբ իշխանությունը բացառապես պատկանում է ժողովրդին եւ այդ իշխանությունը կյանքի է կոչվում կամ ուղղակիորեն նրա միջոցով, կամ էլ ազատ ընտրական համակարգի օգնությամբ՝ այդ ժողովրդից ընտրված ներկայացուցիչների միջոցով»: Աբրահամ Լինկոլնի դիպուկ է խոսքերով, ժողովրդավարությունը ժողովրդի իշխանությունն է, որն իրականացվում է ժողովրդի կողմից՝ ժողովրդի համար (of the people, by the people, and for the people):
... Երեւանում էր ԵԱՀԿ գործող նախագահ, Իսպանիայի ԱԳ նախարար Միգել Անխել Մորատինոսը:
...
Պարոն Անխել Մորատինոսը չմոռացավ Հայաստանի «շատ հաջող» ընտրությունների առթիվ շնորհավորել հայ ժողովրդին՝ հիշեցնելով, որ ընտրություններն արժանացել են ԵԱՀԿ-ի դրական գնահատականին: «Մենք վստահ ենք, որ հաջորդ՝ նախագահական ընտրությունները նույն ոգով տեղի կունենան այստեղ», - հայտարարեց Մորատինոսը:
Զգո՞ւմ եք գոնե, թե ինչ է կատարվում: Ելնելով մեր հարգարժան եվրոպացու (ավելի ճիշտ՝ Եվրոպայի կողմից ԵԱՀԿ-ի «գործող պապա» գործուղած դիվանագետի) խոսքերից, ապա Եվրոպան շատ բարձր գնահատականի կարժանացնի հաջորդ տարի սպասվող ՀՀ նախագահի ընտրություններին, եթե.
Ինչպես ասում է Վարդան Պետրոսյանը՝ է՞ս էիք ուզում…
- Ընտրություններց մի քանի ամիս առաջ մի հատ օլիգարխ պարտադրված, սակայն չուզելով ստեղծի կուսակցություն, էդ կուսակցությունը լցնի «աութ-սայդ» վիճակում հայտնված խառը մասսայով եւ իր օբյեկտներից մեկի ամբողջ գերշահույթն ուղղելով իր ստեղծած կառույցի բարգավաճմանը, ժողովրդին համոզի կամ պարտադրի «համբուրել» իրենց որոշած թեկնածուի «խաչը» (կամ «աջը»)
- Ամբողջ ժողովրդի դեպրեսիան փոխակերպվի ֆիզիկական հաշմանդամության, եւ թեկնածուական շտաբի աշխատողներին էլ ստիպված լինեն քաղաքապետարանի երկաթուղայինների գծերի բոլոր մեքենաներն ուղղել էդ մարդկանց դեպի ընտրատեղամասեր «ազատ» տեղափոխմանը
- Ընդդիմությունը վերջնականապես պառակտվի (կամ պառակտեն) եւ սկսեն պաշտպանել իշխանությունների կողմից առաջադրված թեկնածուին
- Հասարակական կազմակերպությունները վերածվեն հասարակական կուսակցությունների եւ, իրենց կույսի տեղ դրած, կանոնադրություններում ավելացնեն իշխող ուժերին սատարելու կամ քծնելու (ըստ հնարավորությունների) կետը
- Բաժանվեն նոր անձնագրեր, որոնց վրա նշված կլինի՝ «միայն ընրություններին մասնակցելու համար», բարձրացվի նման անձնագրերի թղթի որակը
- Գյուղապետերը ընտրությունից առաջ եւ հետո վարձատրվեն ավելի շատ՝ «за вредность», ավելացվի յուրաքանչյուր քվեի գինը եւ այն մնա դրամով եւ ոչ թե արժեզրկվող դոլարով
- Մարդիկ ընտրությունից հետո վերջնականապես թքեն ամեն ինչի ու իրենց անցյալի վրա ու հավաքեն ճամպրուկները՝ դեպի օտարին ծառայելու (գոնե կիմանան, որ իրենց տերը հայ չի եւ հարեւաններն էլ շատ չեն իմանա, թե ում վարտիքը եւ ինչով են լվանում)
- Օպերայի շենքի մերձակայքում ընդհանրապես մարդ չհավաքվի՝ ինչպես ընտրություններից առաջ, այնպես էլ հետո: Կամ էլ՝ հավաքվեն, գնան ընտրվածի «խաչը» (կամ «աջը») համբուրելու
- Հասարակության գորշ, անճար, կամ, կներեք, «ոչխար» մասսային դեպի միտինգ տանեն ոչ թե «ՊԱԶ»-երով կամ «ԼԱԶ»-երով, այլ վազելով
- Երբ այլեւս խնդիր չի լինի, թե կեղծումները «ներսում» անե՞ն, թե՞ «դրսում»
- … (ու էլի լիքը կետեր)
“Առանց ԼՂՀ կարգավիճակի հստակեցման չի կարող խնդրի կարգավորման մասին խոսք լինել” - հերթական անգամ այս մասին հայտարարեց ԼՂՀ նախագահ Արկադի Ղուկասյանը՝ ԵԱՀԿ գործող նախագահ Միգել Անխել Մորատինոսի, ԵԱՀԿ ԽՎ նախագահ Գորան Լեն Մարկերի եւ պատվիրակության մյուս ներկայացուցիչների հետ հանդիպումից հետո:
Կարծում եմ, մեր ղեկավարությունը ճիշտ դիրքորոշում է բռնել, մնում է էդ դիրքորոշումը նյութական հիմք ունենա, նկատի ունեմ ամուր եւ մարտունակ բանակ, իրոք զարգացող տնտեսություն (եւ ոչ թե մի քանի տասնյակ կամ հարյուր տնտեսություններ ունեցող եւ պետությանը հարկային պարտքերի մեջ խրված տնտեսվարող սուբյեկտներ), եւ որ ամենակարեւորն եմ համարում - հնարավոր պատերազմի դեպքում իր հայրենիքը պաշտպանելուն պատրաստ հասարակություն: Էս վերջին հարցն ինձ ահավոր հուզում է, բոլորը կողքից ասում են, որ սա 92 թիվը չի այլեւս, որ մարդիկ կամովին զենք վերցնեն ու գնան մարտի դաշտ: Ու շատերից եմ լսել, թե “ում համար գնամ զոհվեմ?, տեսնում եմ, թե ով զոհվեց կամ վիրավորվեց, եւ ով տիրացավ ամեն ինչին”:
Լավ, ասենք, մեր ժողովուրդը պատերազմին պատրաստ չէ, այդ դեպքում խաղաղության գին ունեցող փոխզիջումներին գոնե պիտի՞ պատրաստ լինի: Երկու երնեկ մի տեղ չի լինում: Համ հողերը մնան մեզ, համ էլ Ղարաբաղի անկախությունը ճանչվի միջազգայնորեն: Ասում են, թե հաղթողներին չեն դատում, դե էսքան տարի չեն դատել, գոնե հիմի չարժի՞, ըստ Ձեզ, նաեւ դիմացի կողմին հասկանալ: Չեմ կարծում, որ ազերիները ամեն ինչից մի օր կհոգնեն ու կհայտարարն՝ “Ղարաբաղն էլ ձեզ, անկախությունն էլ վրադիր”: Ազերիները կհոգնեն էս ամեն ինչից, բայց սա կլինի ի վնաս մեզ: Կհոգնեն ու կասեն՝ “դե հերիք եղավ, բոլ եղավ...”
• Որպես մահացության պատճառ, աշխարհում ծխախոտը զբաղեցնում է 2-րդ տեղը
• Ծխելն աշխարհում պատճառ է դառնում յուրաքանչյուր 10-րդ մարդու մահվան
• 2006 թվականին ծխախոտից տարեկան մահերի թիվն անցել է 10 միլիոնից
• Մինչեւ 2020 թվականը ծխելու հետ առնչվող 10 մահերից 7-ը լինելու են ցածր եւ միջին եկամուտներ ունեցող երկրներում
• Աշխարհում ծխում է մոտավորապես 1.1 միլիարդ մարդ, որոնցից 650 միլիոնը համարվում են մշտական ծխողներ
• Հայաստանում ծխում են տղամարդկանց 64%-ը եւ կանանց մոտավորապես 1.3%-ը: