Տեղի ունեցան տեղական ինքնակառավարման մարմինների ընտրությունները մի շարք համայնքներում:
Տեղի ունեցածից հետո կարելի է համոզված ասել, որ Հայաստանում արդար ընտրություններ մոտ ապագայում, դժվար թե տեսնենք: Եվ իրոք, հերթական անգամ իշխող վարչախումբը, օգտագործելով իր ողջ լծակները` ոստիկանությունը, թաղապետարանների ազդեցությունը բնակիչների վրա, ինչպես նաև` հայաստանյան քրեածին տարրերին, շատ դեպքերում կանգ չառնելով ոչնչի առաջ, իրենց բնորոշ “ախպերավարի” մեթոդներով “նշանակեցին” թաղապետերին:
Առավել ուշադրության էր արժանացել պայքարը Կենտրոն համայնքում, քանի որ այստեղ թաղապետի համար պայքարում գործող թաղապետ Գագիկ Բեգլարյանի մրցակիցը ՀԱԿ-ի ներկայացուցիչ և Կենտրոնի նախկին թաղապետ Արարատ Զուրաբյանն էր: Ամենամտահոգիչն այն է, որ ընտրություններին բավականին քիչ թվով քաղաքացիներ են մասնակցել: Իսկ բնակչության քվեարկություն չկատարելու հետևանքով` տարաբնույթ տեխնոլոգիաներով կատարվող ընտրախախտումների հնարավորությունն ու հավանակությունը մեծանում է: Այսինքն` քաղաքացիների հիմնական մասն արդեն հաշտվել են այն մտքի հետ, որ այս երկրում հնարավոր չէ քաղաքացու ընտրելու իրավունքի ազատ արտահայտումը: Հաշտվել են, որ չեն կարող իրենց երկրի, քաղաքի, համայնքի, փողոցի, շենքի, ղեկավարմանը մասնակցել յուրաքանչյուրն իրեն “հասանելիք” չափով: Եվ սա ամենամեծ ցավն է: Համատարած անտարբերություն է տիրում, ինչ-որ տեղ մարդիկ հիասթափվել են և արդեն շատ քչերին է մտահոգում, թե ինչ է տեղի ունենում իրենց երկրում: Կարելի է ասել, որ կլանային-օլիգարխիկ համակարգը ճիշտ ուղղու վրա է: Մի քիչ էլ… ու Հայաստանի վերջնական “դուքյանացումը” օրերի հարց կլինի:
Ահա, թե ինչ են ցույց տալիս պեղումներս համացանցում.