… 3008 թ.
Գուստավո Եուրոպյանը ընկերների հետ մոտեցավ գիդուհուն, որն աշխուժորեն շարունակում էր պատմությունը:
... Իսկ սա հանրահայտ Սուրբ Հովհաննես եկեղեցին է (մ.թ. 21րդ դարասկիզբ): Հիմնադրվել է ուղիղ 1000 տարի առաջ Մեծն Մուկի կողմից: Նա եկեղեցու կառուցման համար կարգադրել է բերել Գառնու ժայռաքարերը:
- Այ քեզ վայրագություն - մտածեց Գուստավոն:
Բայց գիդուհու միելոֆոնը միացված էր:
- Այն ժամանակ դա այնքան էլ հեշտ չէր, նույնիսկ Մեծն Մկան համար, քանի որ մի խումբ ջահելներ դեմ էին: Բայց նրա ապագան նայելու ունակությունը այստեղ ևս վճռորոշ դեր խացաց. միայն նրա շնորհիվ է, որ մենք այժմ կարող են տեսնել 20րդ դարի Հայաստանյան հրաշալիքներից մեկի` Քարերի սիմֆոնիայի մնացորդները: Եթե նա այս աստվածահաճո գործը չնախաձեռներ, Քարերի սիմֆոնիան կքայքայվեր կոռոզիայից:
- Մեզ ինչի՞ տեղ ա դրել էս քածը, - մտածեց Գուստավոն ու տխրալլուկ հեռացավ զբոսաշրիկների խմբից: Արտաշատում էր ծնվել նրա նախա(38-րդ պորտով)պապը:
- Տղա ջան, քեզ խելոք պահի, թե չէ ուղեղդ ֆորմատ անել կտամ,- նրան ի պատասխան մտածեց գիդուհին (նա հավանաբար սերում էր Մուկի ու թուրքի խառնուրդից, այսինքն 100%-ոց մաքուր թուրք էր):
Դեպի Երևան վերադառնալիս Գուստավոն մտածում էր. արա, էս ինչ օրն ա ընկել պատմական հայրենիքս: Էս ինչ ձևի են աղավաղում պատմությունը: Չէ, պիտի Պապուս բլոգերը բացեմ ու հրատարակեմ, որ իմանան ով ով ա:
Երևանում հրապարակով 3 շրջան արեցին: Միացրել էին երգող շատրվանները: Հնչում էր Շառլ Ազնավուր & Սևանցի Թաթուլ դուետը: Երևանի եսիմորամյակի կապակցությամբ թվային արմատակալման տեխնոլոգիայով վերստեղծել էին 1000 տարի առաջվա ձայների թարմությունը: Կոմիտասը ենթապարում էր (պատտանցովկա): Դա ևս վերջերս էր պարզվել, որ 995 տարի առաջ ստեղծված Երևանյան փողոցը կրում է հանրահայտ պատտանցովշիկ Կոմիտասի անունը` արձանի մանրակրկիտ վերլուծությունն էր ցույց տվել:
Մտան կիսաստորգետնյա անցումը: Կիսաստոր մտքեր էին ծագում Գուստավոյի մտքում: Մնում է ծխել, ծխել ու երջանկություն կռել, մտածում էր նա:
- Ներեցեք, իսկ հիմա ղարաբաղցի-հայաստանցի ներքին տարբերակում կա՞ - հարցրեց Գուստավոն նոր գիդուհուն: Էս մեկը լավ տպավորություն էր թողնում նրա վրա: Նրան նույնիսկ մի պահ թվաց (թվա՞ց արդյոք) որ նա պատասխանից առաջ ժպտաց.
- Ո՛չ, այն գրեթե ի սպառ վերացավ մոտ 995 տարի առաջ, երբ ղարաբաղցիները գեղեցիկ տաղավարներով տեղավորվեցին Հանրապետության հրապարակի ստորգետնյա անցումում, բոլոր կարգին Երևանցիները կախվեցին, իսկ դրանք հայաստանցիների ռեպրոդուկտիվ մասի մեծ մասն էին կազմում: Մի մասն էլ գնացին Ռուսաստան, Եվրոպա ու Ամերիկա:
Մի պուճուր մասն էլ Զանգեզուրի լեռներում Նժդեհյան ոճով մինչ օրս գոյատևում է. սպասում են` ե՞րբ է Կարմիր Բանակը գալու, որ ջարդեն: Բայց այնտեղ էլ ռեցեսիվ մուտացիաները այնքան էն շատացել, որ…
Մի խոսքով, դեպի Կապան մեր էքսկուրսիան վաղն է, Ձեզ մանրամասն կպատմեն:
… Իսկ սա Լուժկով-Զախարյան զույգ կիսանդրին է, նրանք խաչասերվեցին այն տարիներին, - շարունակում էր գիդուհին,- այո, նորին գերազանցություն Ռոբերտ Քոչարյանի օրոք է կառուցվել այս ամենը, դրա համար էլ նա պատմությանը հայտնի է Ռոբերտ Կառուցիչ անունով:
- Ես էլ ասի հոր անունը Կառուց ա եղել,- փորձեց կատակել Գուստավոն:
Գիդուհին կիսասիրահարված նայեց Գուստավոյին:
Ընդհանրապես, դա կիսատության հազարամյակ էր:
Աշխարհում ինֆորմացիոն պայթյունից հետո ամեն ինչ կիսատ-պռատվել էր…
վախենալը հիմարություն է
34 մեկնաբանություն
Bloger
20-10-07 • 16:47 PM
1Վատ չէր, զգացվում է “խելառ” գրչի շունչը… Ձե՞ր գործն է:
Նախանձում եմ Ձեր լավատեսությանը. այս դրվագը մեզ սպասվում է արդեն իսկ մի 8-10 տարի հետո, եւ ոչ թե 10 դար անց…
Sureyan
20-10-07 • 18:17 PM
2Այո, շնորհակալություն
2. Ես լավատես եմ, բայց էստեղ ցավալի միտքն այն է, որ չարն էլ է երկար հիշվում, ցավոք աղավաղվելով ու կերպարափոխ լինելով:
3. Չափածոյի մեջ հայտնվեց, կներեք:
Քաղաքացի
21-10-07 • 14:02 PM
3Անկեղծ ասած, դուրս շատ եկավ: Ափոս, որ շանսեր ունի իրականություն դառնալու, բայց…
Պազոլինիի ոճով էր ինձ թվում է… Ի միջի այլոց խորհուրդ եմ տալիս կարդալ Ձոն Պազոլինիին գիրքը (Գագիկ Սարգսյան), ահագին լավ մտքեր են ծնվում այն կարդալիս` անշուշտ վատերի հետ մեկտեղ:
Ձեր գործը առաջարկում եմ ուղարկել մամուլ տպագրության համար: Օրինակ Չորրորդ Իշխանություն` Երազներ քնած և արթմնի բաժնում (եթե ճիշտ եմ հիշում անունը), կամ էլ այլ թերթ: Կարծում եմ շատերը ուրախ կլինեն այն տպագրել:
Լավ, բա հիմա ի՞նչ անենք, որ ձեր գործը իրականություն չդառնա… Առաջարկում եմ՝ սկզբի համար ամսի 26-ին ժամը 17:00 գնալ հանրահավաք - Ազատության հրապարակ: Համոզված եմ, որ այդ օրը շատ բան է կանխորոշվելու…
Հ.Գ. Ձեր ստորագրության հետ էլ անկեղծորեն համաձայն եմ:
Sureyan
21-10-07 • 14:51 PM
4Շնորհակալություն, Քաղաքացի:
Ձոն Պազոլինիի մասին շատ եմ լսել, անպայման կկարդամ:
26-ին կլինեմ:
Իսկապես բռունցքվել է պետք:
Քաղաքացի
22-10-07 • 12:29 PM
5Հատված Չորրորդ Իշխանության ինտերնետային No 857-ից
ԹՌԻՉՔՆԵՐ ԵՐԱԶՈՒՄ ԵՎ ԱՐԹՄՆԻ՞
ՀՈՎԻԿ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆԻ ԵՐԱԶԸ
Ինքը մի քանի օրով ՀՀ վարչապետի պաշտոնակատար է: Օգտվելով առիթից, որ Սերժը գնացել է Ամերիկա` Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի այցը նախապատրաստելու նպատակով, ինքը մտել է Սերժի կաբինետը, հպարտ-հպարտ քայլում է, ինքն իրեն հայելու մեջ նայում, հիանում, հետո սեղանից մի թուղթ վերցնում, վրան մի տասը անգամ գրում ՙ ՀՀ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյան՚ ու հրճվում… Այդ պահին դուռը ծեծում են: Ինքը խուճապահար աջուձախ է նայում` չիմանալով որտեղ թաքցնել ձեռքի թուղթը, ու ի վերջո արագ ծամում է ու կուլ տալիս… Բայց ներս մտնողն ընդամենը քարտուղարուհին է. «Հովիկ Արգամիչ...»: «Ախճի, կսատկե՞ս, որ գոնե մի քանի օր ինձ Ազատիչ ասես՚», ուշքի գալով` դժգոհում է ինքը: Քարտուղարուհին նույնպես շփոթվում է. «Հովիկ Ազատիչ… ձեզ, որպես վարչապետի պաշտոնակատար, հրավիրել են փորձարարական կենսաբանության ինստիտուտ` հանդիպման..»:
Ինքը փորձարարական կենսաբանության ինստիտուտում է: Մոտենում է ամբիոնին: Ուսանողներն ու ասպիրանտները ծափահարում են: Բեմ է բարձրանում ռեկտորը եւ դիմում դահլիճին. «Կենսաբանության վերջին տվյալներով, բնությանը հայտնի կենդանի արարածներից շատերը էքստրեմալ պայմաններում, հատկապես խուճապի ժամանակ, ինքնապաշտպանվելու փոխարեն սկսում են ավելի շատ ուտել: Կարծում ենք` սույն թեզը դեռեւս կարոտ է գործնական հիմնավորման»: Ապա մոտենում է եւ մի մեծ կտոր չանախ պանիր դնում ամբիոնին` ջրի գրաֆինի կողքին: Դահլիճը ծափահարում է:
Այս նախաբանից զայրացած` ինքն արագ-արագ մոտենում է ամբիոնին ու սկսում ելույթը. «Ստոր հերյուրանքնե՛ր են, խուճապ չկա՛ (կծում է մի մեծ կտոր պանիր): Ինչպես բոլոր կենդանի արարածները… ներողություն` ինչպես բոլոր մեծահարուստները, այնպես էլ ես կողմ եմ կայունության: Իրավիճակը կայո՛ւն է (իրար հետեւից չորս անգամ կծում է պանիրը): Իմ հիմքերը… Ներողություն` կոռուպցիայի հիմքերը նախկին իշխանությունների օրո՛ք են դրվել (պանրի կեսն արդեն չկա): Ես նրա թիմում չե՛մ եղել (հա՛մփ): ՀՀԿ-ից առնետավազք չի՛ սկսվել: Եթե նույնիսկ սկսվի` առաջինը մկնավա՛զք է սկսվելու: Էս չհասկացա, պանիրը պրծա՞վ...»:
Արթնանում է կառավարության նիստում` Սերժի դատարկ աթոռի կողքին:
Հայկ Խանումյան
05-07-09 • 05:17 AM
6էժանագին գործ ա… հատկապես թուրքի խառնուրդի պահը… հեղինակը լուրջ պրոբլեմներ ունի…ատելություն մթագնել ա բանականությունը…
Philosopher
05-07-09 • 15:46 PM
7Հայկ Խանումյան
Ինձ հետաքրքրեց ոչ թե ձեր` այստեղ գրածը, այլ ձեր բլոգում հրապարակված առաջին իսկ հոդվածը: Շատ հետաքրքիր ու անտեղի հոդված էր, ասեմ ձեզ: Ոչ թե այն պատճառով, որ շեշտադրումները կանխակալ էին ու անմտածված, այլև դուք խոսում եք մի պաթետիկ տոնով, որտեղ լսվում ու զգացվում է ձեր խոսքերի ճռճռոցը: Դու ք համարձակվում եք համեմատել 3 նախագահների, որոնք միմյանցից ամբողջովին տարբերվում են թե’ կառավարման ժամանակներով, թե’ հեղինակությամբ, թե’ իրենց վարած քաղաքականությամբ: Դուք նրանց անվանում եք ապաշնորհ ղեկավարներ: Եթե մակերսեային վերլուծությամբ պիտի հանգենք այդ եզրակացությանը, որո պիտի ընդհանրապես հրաժարվենք վերլուծություն կատարելու հնարավորությունից անգամ:
Դուք 1990-ականների մասին խոսելիս իշխանությանը անվանեցիք ավազակապետական: Ես ձեզ հետ ոչ միայն չեմ կարող այստեղ չհամաձայնել, այլ նաև կարող եմ հստակ ընդգծել ու այդ թելը մինչև վերջ տանել, որ այդ իշխանությունը չէր կարող նմանություն ունենալ կլեպտոկրատիայի հետ: Սրան միմյանց կողքին դնելը զազրախոսությունից այն կողմ չի անցնում, կարծես:
Դուք նաև խոսում էիք ահաբեկչությունների մասին, որոնք , իբր 1990-ականներին արեց ՀՀ Երրորդ Հանրապետության առաջին իշխանությունը: Ձեզ կխնդրեի պաստեր բերել, քանզի զազրանքը կրկին շարունակվում է....
Դուք Քչարյանի մասին մասին խոսելիս մատնանշում եք նրա ուժեղ բնավորությունը: Բարեկամ, որտեղ էիք տեսել այդ ուժեղ բնավորությունը: Այո, կներեք, որ մոռացել էի` 1999-ին հոկտեմբերի 27-ին սափրված չլինելը, ապա Պապլավոկում պատահաբար քաշքշոցը, քաղաքական բազմաթիվ սպանությունները ու դրանց «բացահայտումները», հետո 2003-ի «ընտրությունները», 2004-ի ապրիլի 12-ին ժողովրդին ուժեղ ծեծելը, որ իրոք ուժեղության մեծ դրսեւորում էր… Բայց, ինչ ուժ, եթե չլիներ 2008-ի մարտի մեկը… Ու դուք այսքանից հետո մարդուն անվանում եք ուժեղ, սկզբունքային… Բա որ սկզբունքային է, ապա սա ով է գրել. «Երբ Տեր-Պետրոսյանը, «Հայաստան համահայկական հիմնադրամի» տնօրեն Մանուշակ Պետրոսյանի ներկայությամբ, խնդրեց հիմնավորել իր տեսակետը, Քոչարյանն ասաց բառացիորեն հետեւյալը. «Ես չգիտեմ, թե ինչ բան է ցեղասպանությունը, բայց հաստատ գիտեմ, որ դա պետք է Սփյուռքին։ Եթե մենք մտցնենք այս կետը, ապա Սփյուռքը կոգեւորվի եւ ավելի մեծ նյութական օժանդակություն կցուցաբերի Հայաստանին։ Ավելին, եթե Հայաստանը պաշտոնապես ներկայացնի Ցեղասպանության ճանաչման պահանջը, ապա Թուրքիան տեղի կտա եւ մեկ տարուց կբացի հայ-թուրքական սահմանը։ Բացի այդ, նա ավելի անկողմնակալ դիրք կգրավի Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման գործընթացում եւ այլեւս ջանասիրաբար չի պաշտպանի Ադրբեջանի դիրքորոշումը»»… Նույն տրամաբանությամբ կարդացեք նաև այս հոդվածը (http://www.payqar.net/?p=582#respond)…
Երրորդի մասին ձեր գրածը ոչ մի հետաքրքրքական բան չէր ներկայացնում…
Հ.Գ. Չկարողացա այս մեկնաբանությունը տեղադրել ձեր բլոգի համապատասխան հոդվածի ներքո, ուստի կդնեմ այստեղ…
F5-admin
05-07-09 • 16:24 PM
8Հարգելի Philosopher, նախ՝ եկ «բարով եկար» ասենք Հայկին
Համ էլ՝ ես ո՞ւ էիր, չկայիր ահագին ժամանակ…
Քաղաքացի
05-07-09 • 16:26 PM
9http://bit.ly/EMJE2
Ես էլ շատ մեծ դժվարությամբ, բայց կարողացա այն տեղադրել:
Philosopher
05-07-09 • 17:01 PM
10Ադմին ջան, դե ավելի ճի՞շտ չէր լինի ասելը, թե դո՞ւք որտեղ էիք: Ես միշտ էլ եղել եմ: Պարզապես բլոգն էր մատնված պարապուրդի… Դե բլոգի փոխնախագահի բոյկոտը, ասեմ՝ իմանաս, շատ ծանր է ազդում կայքի աշխատանքների վրա… դա պիտի ընդունես ու սիրտը շահես, որ շուտ-շուտ գրի…
Իսկ ինչ վերաբերում է ինձ, ապա ասեմ, որ տարբեր կայքերում գրում էի, բայց շատ մինիմալ կերպով, պարզապես ամբողջ հունիս ամիսը գերծանրաբեռնված էի. հիմա է, որ ժամանակ ունեմ գրելու… Ի դեպ, ոչ մեկն էլ հաճախ չի գրում… Իսկ հորդորս է՝ գրել....
Հայկին ասենք բարի գալուստ, բայց գոնե փաստարկված խոսք տեսնելու հույս ունենանք…
Քաղաքացի, դու ինչո՞ւ չես գրում…
Քաղաքացի
05-07-09 • 17:27 PM
11Ա՜հ, ես ընդհանրապես եմ հավեսս կորցրել գրելուց...:(
Հայկ Խանումյան
05-07-09 • 18:05 PM
12Philosopher
Շնորհակալ եմ մեկնաբանության համար…
Ընդհանրապես մեր հասարակությունը սիրում է կուռքեր ստեղծել և պաշտել նրանց… Երբ ցանկանում ես քննադատել այդ կուռքերին /ի դեպ քննադատել, ոչ հայհոյել/ ապա սկսում է անկասելի հարձակում վրադ, հայհոյանքներ…Դու առաջինը չես, որ փորձում է վիրավորական խոսքերով արձագանքել իմ մտքերին… Առաջին նախագահի և նրա վարչակզմի մասին իմ գնահատականներին ի պատասխան մի անգամ կուրսընկերուհիններիցս մեկն ուղղակի հարձակվեց վրաս մոտովորապես հետևյալ բառերով /դու ով ես, որ Լևոնին բան ես ասում, դու լավ գիտես, թե նա/… ի դեպ .խոոսքի այս երկրորդ մասը ես լսել եմ նաև շատերից, երբ փորձել եմ մեկնաբանել առաջին նախագահի որևէ միտք… սա ցույց է տալիս, որ մեր հասարակությունում դեռ շատ են տոտալիտար ու ավտորիտար ոգով մտածողները, և ազատ խոսքի, ազատ մամուլի կարոտ դեռ երկար պետք է մնանք… Ի դեպ այս պահվածքը խիստ բացասական է անդրադառնում հենց ,,կուռքի,, իմիջի վրա… ագրեսիվությունը, ,,կուռքի,, անձի կամ գործունեության նկատմամբ քննադատությունը չհանդուրժելը, շանտաժը միայն կարճաժամկետ հաջողություններ կարող են բերել… Եվ ահա քո դեպքը. ես քննադատել եմ քո նախընտրած գործչին ու դու ինձ մեղադրում ես կանխակալ ու չմտածված շեշտադրումների, պաթետիկ տոնի, ճռճռացող խոսքերի մեջ, խորհուրդ տալիս հրաժարվել վերլուծություններ կատարելուց…
Հայաստանում քաղաքացիական հասարակության կառուցումը լրջագույն և ամենակարևոր խնդիրն եմ դիտում… Բայց նաև կարծում եմ, որ հայհոյանքով, շանտաժով դրան հասնելն անհնար է… Ցավում եմ, որ մեր մամուլի մեծ մասը հայհոյող մամուլ է /իսկ մամուլը մեծ դեր ունի քաղաքացիական հասարակության կազմավորման գործում/…
Ռոբերտ Քոչարյանի ուժեղ բնավորությունը և վճռականությունը դրսևորվել է Ղարաբաղյան շարճման ընթացքում, ՄԱԿ--ի հայտնի բանաձևերից առաջինի հրապարակումից հետո, երբ Հայաստանի վրա կար միջազգային հանրության ահռելի ճնշում, և ՀՀ առաջին նախագահը մեկնել էր Արցախ՝ պահանջելու Քելբաջարի հանձնումը…
Հոկտեմբերի քսանյոթից հետո Քոչարյանի պահվածքը և իշխանության ղեկին դիմանալը նույնպես վկայում է նրա ուժեղ բնավորության մասին…
Վերջին նախագահական հետընտրական դեպքերին նրա արձագանքը, մարտիմեկյան դեպքերը նույնպես վճռականության արդյունք են… Այս ամենը սխալ էր հաշվարկել Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, որը կարծում էր, թե հեռացող նախագահը արյան տակ չի մտնի… /ի դեպ ուժեղ բնավորությունն ու վճռականությունը միայն դրական երանգներ չունեն, ինչն էլ մտածելով հավանաբար, դու այդպես ես արձագանքել/
դու ինձ մեղադրում ես զազրախոսության մեջ, պահանջելով փաստեր բերել առաջին նախագահի վարչակազմի ահաբեկչական գործողությունների մասին… խնդրեմ. Երևանի քաղաքապետի սպանությունը, Երկաթուղու տնօրեն Ղանդիլյանի սպանությունը, Գերագույն Խորհրդի նախագահ Հրանտ Ոսկանյանի ծեծն ու նրա որդու սպանությունը, ՀԱԲ-ի ղեկավարության ոչնչացումը, Վանո Սիրադեղյանի ոստիկաններից բաղկացած Արմեն Տեր-Սահակյանի բանդան ու դրանց կողմից կատարված սպանությունները, Սերժ Ջիլավյանի անհաջող մահափորձը, բանդայի մեջ մտնող մի շարք ոստիկանների սպանությունը/կարծեմ Վանո Սիրադեղյանը հենց այս գործով էլ հետախուզվում է/:Բնականաբար սա լիարժեք ցուցակը չի:
Ես իմ հոդվածում մեղադրել եմ ՀՀ երեք իշխանություններին ժողովրդավարական երկիր չկառուցելու, մենաշնորհներ ստեղծելու, օլիգարխիկ իշխանություն լինելու, քաղաքական հակառակորդներին ահաբեկչական եղանակով վերացնելու մեջ: Ի դեպ մեղադրել եմ և առաջին, և երկրորդ և երրորդ նախագահներին ու նրանց շրջապատին, վերջում ներկայացնելով իմ առաջարկությունները:
Իսկ որպես արձագանք, ստանում եմ հայհոյանք ու վիրավորանք: Չնայած նյութը գրելիս ես համոզված էի, որ այդպիսի արձագանք էլ պետք է ստանամ երեք իշխանությունների երկրպագուների կողմից:
F5-admin
05-07-09 • 18:21 PM
13Խնդրում եմ ինձ ժամանակ տվեք՝ ընթերցելու եւ մարսելու Հայկի հոդվածները: Հետո, անպայման, կվերադառնամ Ձեր քննարկումներին, քանի դեռ կիրակի է…
Քաղաքացի
05-07-09 • 18:35 PM
14Իսկ ենթադրությունները ու չճշտված տեղեկատվությունը, որպես փաստեր ներկայացնելն էլ է նպաստում Հայաստանում քաղաքացիական հասարակության ձևավորմանը???
Հայկ Խանումյան
05-07-09 • 20:57 PM
15Իսկ որո՞նք էին ենթադրություններ և չճշտված տեղեկություններ:
Հայկ Խանումյան
05-07-09 • 20:59 PM
16ի դեպ հոդվածը դրել եմ նաև այս բլոգում, եթե, դեմ չեք, բերեք հոդվածին վերաբերվող բոլոր մեկնաբանությունները տեղափոխենք համապատասխան հոդվածի տակ
Քաղաքացի
05-07-09 • 21:05 PM
17Ձեր բլոգում գրել եմ, ու երևի ճիշտ կլինի այնտեղ շարունակել:
Jojoba
05-07-09 • 22:40 PM
18Քաղաքացի ես անձամբ դեմ եմ այս մտքին.
Jojoba
05-07-09 • 22:43 PM
19Բոլորիդ խնդրում եմ հետագա քննարկումները տեղափոխել համապատասխան հոդվածի /տակ/.
Խանումյան դու էլ խո չես գրել, այ տնաշեն …
մինչեւ մի հատ հոդվածի կարդացի ու մենկաբանություն արի .. տեսնեմ արդեն ահագին քննարկումներ եք կազմակերպել, բայց այն էլ ուրիշ տեղ.
ԵՎՍ ՄԵԿ ԱՆԳԱՄ ԽՆԴՐՈՒՄ ԵՄ ԽՈՍԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆԸ ՏԵՂԱՓՈԽԵԼ ՀԱՄԱՊԱՏԱՍԽԱՆ ՀՈԴՎԱԾ
ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ
Sureyan
06-07-09 • 03:15 AM
20Ճիշտն ասած, մոռացել է 3008-ի մասին, լավ հիշեցրիք…
Սկզբից շատ անդուր տպավորություն թողեց էժանագին գործ ասածը:
Եթե ճիշտ հասկացա, Հայկ, նկատի ունեք, որ ես լուրջ պրոբլեմներ ունեմ…
Հոգեկա՞նս է խանգարված:
Իրոք, գրելուն հաջորդած օրերի ընթացքում, 2008-ի մարտին այն լուրջ գրոհվեց:
Բայց հիմա հանգիստ եմ: Ուրախ եմ, որ դուք չեք ատում, հոգեկանը տեղն է ու ընդհանրապես, ամեն ինչ լավ է: Կարելի է բոլոր իշխանություններին հանգիստ ու տեղին քննադատել ու տենց:
Ուղղակի կուզենայի, որ գրածս որպես գեղարվեստական, այլ ոչ թե քաղաքական դիտարկվեր:
Ընդառաջ գնալով Ադմինի հորդորին, այստեղ էլ չեմ գրի, ուղղակի հետաքրքիր է, ինչ նկատի ունեք էժանագին ասելով:
Հա՞, մեկ էլ կոնկրետ կասեիք, հեղինակին ինչ պրետենզիա ունեք… (Գրածին պրետենզիաները հանգիստ եմ ընդունում, հեղինակին՝ լավ կլիներ մի քիչ զգույշ խոսեիք):
Jojoba
06-07-09 • 03:40 AM
21Sureyan ջան, շնորհակալություն կոմպլիմենտի համար /ես ադմին չեմ, ուր է թե տենց բախտ ունենայի .. սենց օբիժնիկ-օբիժնիկ բան չէի գա-» չեն թողում մի բառ անգամ Վերվարածների մասին ասեմ/
ինչ վերաբերում է իմ խոսքերին, ապա նրանք վերաբերում էին բոլոր այն անդամներին /նկատի ունեմ բլոգի անդամներին/ ով այստեղ /այս հոդվածի ներքո/ մեկնաբանել Հայկի Հուլիս 7-յան մտքերի հեղեղն ու չգիտես ինչու ոչ թե իր հոդվածների ներքո, այլ այստեղ.
Այնպես որ հանգիստ դիր ու չյոտկի .. /հատկապես որ ես էլ չէի նկատել այդ խոսքերը առաջին ընթերցման ժամանակ,/, իսկ հիմա տեսնելուց հեչ դուրս չեկավ.
---------
ինձնից գրող, ոնց որ քեզնից Սերժի օգնական, բայց փորձեմ քո ստիլով մի 2 խոսք էլ ես գրել
Երեվի կողքից նային Ֆ5-ին, մտածեցին ինչ կարող է ներկայացնել այս պառակտված հայկական հողակտորը. Ասին մի հատ լաբավոյ ատակայով վերցնենք /մի 4 հնչեղ հոդվածներ, մի քանի գրագետ կազմված վերլուծություներ, հրաշալի պրոֆիլ .. .դե ձեռի հետ էլ մի 2-ին կարելի է վարի տալ / ու մեր ֆորպոստը դարձնենք /հատկապես, որ Բլոքպոստ-ի վրա առաջին փորձն անօգուտ էր անցել/…
Բայց սա միայն թվացող լռություն էր ...
Շարունակելի՜
Sureyan
06-07-09 • 04:04 AM
22Նոր տեսա, որ Ադմինը չէր
Jojoba-ջան, մնացյալ հղումների առումով ճիշտ ես, մի տեսակ շեղում են:
Իսկ ստրասբուրգյան ուսանողին շատ բան ասելու չունեմ, հեռավորությունը նրա լեզուն երկարացրել է, երեւի կսթափվի
Դե իսկ քո Հուլիսի 7-ի շարունակությանը կսպասեմ
Հ.Գ. մոտ 1.5 տարի առաջ սա որ գրել էի, դեռ չէի կարդացել Օրուէլի ՚1984՚ գործը:
Իրոք, Գործ է:
Հայկ Խանումյան
06-07-09 • 08:24 AM
23Հասկանալի, որ գրածը գեղարվեստական գործ է: Անընդունելին հային /թեկուզ դա լինի Հովիկ Աբրահամյանը/ թուրքի խառնուրդ ասելն է: Հեղինակին պրետենզիաներ չունեմ: Մի փոքր քննադատություն: Ես անչափ սիրում եմ երգիծանքի ժանրը: Պատկերացրեք “Ընկ. Փանջունի"-ում Օտյանն օգտագործեր էժանագին հայհոյանքներ: Արդյոք գործը ստացված կլիներ: Կասկածում եմ: Եթե գրում եք մի քանի հոգու համար, որոնք հաճույք են ստանում հայհոյանքներից, Ձեր խնդիրն է: Ի դեպ, այս շարքի մեջ հանդիպեցի նաև հակաղարաբաղյան տրամադրություններ: Դե նորություն չէր, 10 տարուց ավելի ա այդ տրամաբանություններին հանդիպում ենք մամուլում: բայց սա արդեն այլ թեմա է:
Հայկ Խանումյան
06-07-09 • 09:42 AM
24Jojoba
դուրս եկավ “ֆելիետոնիդ” առաջին մասը:
Պաշտում եմ սրամիտ կանանց:
Անհամբեր կսպասեմ շարունակությանը:
Jojoba
06-07-09 • 16:11 PM
25Ես նույնպես ... ցավոք 25 տարեկան ամաչկոտ հայածքով, մի թեթեւ կուզիկ ու արդեն անդրոգենետիկ alopecia-ով եւ «սեռական կյանքին անպատրաստ հասարակություն» ցավերով տառապող երիտասարդներն այնքան էլ իմ ճաշակով չեն.
Հայկ Խանումյան
06-07-09 • 18:29 PM
26Դե ես քեզ էլ սեռական բնույթի առաջարկ չեմ անում, ուղղակի ասում եմ, որ պաշտում եմ սրամիտ կանանց:
Jojoba
06-07-09 • 20:13 PM
27ստիպված եմ կրկնվել.
Ես նույնպես պաշտում եմ սրամիտ կանանց, իսկ այ առաջին անգամից հետո չհասկացող տղամարդկանց՝ ոչ.
-------------
Կարծեմ ինչ որ մի ուսանող ինքն էր վախտին սենց տողեր գրել ...
Հուսով եմ կարիք չկա բացատրելու, որ ԳՌԵՀԻԿ առաջարկ անելն, կամ նույնիսկ նրա մասին հիշատակելն /թեկուղ եվ իմիջայլոց տոնով/`ինքստին գռեհիկ է.
Հակասում եք երիտասարդ ինքներդ ձեզ. Ստիպված եմ մտածել, որ վերջին նախադասությունն գրված է տպավորություն ստեղծելու համար, եվ հեռու է իրականությունից.
------------
Ցավում եմ, որ ոչ մի կերպ չեմ կարողանում достучаться до вас.
Հայկ Խանումյան
06-07-09 • 22:16 PM
28Jojoba-ին
Մեր հասարակության` սեռական կյանքին անպատրաստ լինելու և հատկապես երիտասարդության, այդ ամենը գռեհկացնելու փաստն ինձ իրոք հուզում է: Առողջ հասարակությունները առողջ սեռական կյանքով ապրող հասարակություններն են նաև: Նկարագրելով իմ արտքինը, նշում ես, որ այդպիսի երիտասարդները քո ճաշակով չեն, այս ամենը տեղավորում ես սեռական կյանքին անպատրաստ հասարակության ցավերով տառապողի կոնտեքստի մեջ: Ես էլ այդ կոնտեքստից դուրս չգալով ասում եմ, որ ես քեզ ոչ մի սեռական բնույթի առաջարկ չեմ արել:
Միակ ակնկալիքս քեզնից տարբեր թեմաներով բանավեճերի ժամանակ հանդիպելն է այս կայքում:
Jojoba
07-07-09 • 02:28 AM
29---
---
հմմմ .. .հիմա ոնց ասեմ, որ շատ ուղիղ չլինի ու համ էլ կոպիտ չհնչի ...
Հարգելիս, ես գեյ չեմ ... եվ ոչնչով չեմ կարող քեզ օգտնել. Քեզ էլ խորհուրդ կտամ ... կանանց ոչ միայն պաշտել, այլեւ սիրել.
Հայկ Խանումյան
07-07-09 • 06:32 AM
30Jojoba-ին,
չանցավ, տիկին Jojoba,
Ես ընդհանրապես ազնիվ տղա եմ, սիրում եմ խաղալ բաց խաղաքարտերով, ինչպես տեսնում ես հանդես եմ գալիս սեփական անունով-ազգանունով ու սեփական նկարով /թեև ճաղատացող գլուխս ոմանց ճաշակովը չի/: Դրա համար էլ հիմա չէի ցանկանա քո հետ մուկն ու կատու խաղալ: Կսկսեմ միանգամից.
“Դեռեւս աղջիկ ժամանակներից նկատել եմ, որ… “
Սա մի տող էր այս բլոգում 23/09/2008 թ. քո արած “Գնամոլություն, թե” գրառման:
Կարծում եմ ամեն ինչ պարզ է:
Քանի որ դու արդեն տոն ես թելադրել, այդ տոնով էլ շարունակեմ /չնայած էլի կրկնեմ, չեմ սիրում այս ոճը/:
Այսպես, տեսականորեն բացառված չէ, որ փոխել ես սեռդ, և “ես գեյ չեմ...” արտահայտությունից պետք է ենթադրել, որ դու տրանսֆեստիտ ես: կներես կոպտության համար, բայց խոսակցության այս ոգով զարգանալու մեղավորը դու ես /երևի անփորձ կնիկ ես/: Խորհուրդների համար ասեմ, որ երբեք սիրո պակաս չեմ ունեցել, ես էլ քեզ խորհուրդ կտամ սիրՎել, դա օգնում է բացասական լիցքերից ազատվելու:
Հ.Գ. ինչ զզվելի է, երբ սկզբունքներիցդ ստիպում են շեղվել
Jojoba
07-07-09 • 15:17 PM
31քիչ մնած համոզեիր ...
Սեփական անուն-ազգանունով հանդես գալը կոնկրետ քո դեպքում /ԻՄՀՕ/ ուրիշ նպատակ է հետապնդվում ...раскрутить своё имя, свой бренд - եվ ես քեզ հասկանում են ... երիտասարդ ես, միգուցե եվ խոստումնալից ... իսկ այ քեզ ոչ մեկ չի ճանաչում, հետեւաբար անուն-ազգանունդ էլ ոչինչ չեն ասում.
Դե իսկ հիմա պատկերացրու հակառակ պրոցեսը, երբ քեզ շատերդ են ճանաչում, կարգավիճակդ եվ դիրքդ հաճախ քեզ պարտավորեցնում են, իսկ հոգիդ ուրիշ բան է պահանջում՝ երեխայություններ, հիմարություններ անել ... կամ ուրիշ կերպ ասած дурачиться (հուսով եմ, որ անգլերեն չիմանալով, գոնե ռուսերեն հասկանում ես).
Գիտես, քո իսկ տարիքից սկսած մարդկանց մեջ անկեղծությունից հետո գնահատել եմ «Հումորի զգացումն».
Վերջինիս բացակայության դեպքում նույնիսկ «կատարյալ» մարդկանց հետ չես կարող 10 րոպեից ավելի շփվել՝ առնվազն տախտկալի է դառնում ...
Ինչպես այն զարգացնել ՞ . .. չգիտեմ, բայց գոնե որ կողքից չնկատեն ... առնվազն կարելի է լռել ... -» նման դեպքում շրջապատն քեզ ընկալում է միայն արտաքին տեսքով (վերջինս շտկելն ավելի հեշտ է).
էս տարիքի «անփորձ կնիկ» եմ, բայց հլը որ 25 տարեկան երեխաները ինձ խորհուրդ չէին տվել
Ամեն դեպքում փորձի պակասն ակնառու է ...
ՍիրՎելն երբեք չի օգնել բացասական լիցքերից ազատվելու խրթին գործընթացին, միգուցե սեփական անձի կայացմանը կամ ինքնահաստատմանը, ընկերների մոտ գլուխ գովալուն, բայց ոչ ավելին. (ինքն ընտրիր, քո մոտ որ դեպքն է)
Եվ նույնիսկ այս դեպքում գնահատված լինելն ավելի նախընտրելի է, քանց սիրված լինելն (բայց դե քո տարիքում շատ բան է vice versa)
Այ սիրելն արդեն ուրիշ բան է ...(խոսքն արական սեռի մասին է) ... սիրող տղան շատ բան է վերագնահատում իր կյանքում. Իհարկե շատ դժվար է սիրել մեկին, երբ սեփական անձն կատարյալությունը մտագնել է ամբողջ գիտակցությունը.
Իզուր չէ, որ սիրելու ունակությունը տրված է ոչ բոլորին…
Ի գիտություն՝
այն ինչ դու նկատի ունեիր տրանսվեստիտ է կոչվում
տրանսֆեստ-ը դա մշակույթային փառատոն է /կարծեմ ֆիլմերի/
տրանսվեստիտը, կամ տրանսվեստիտին ոչ ոք սեռը չի փոխի /դրա համար պահանջվում են առավել լուրջ հոգեկան խանգարումներ/. Պետք չէ շփոթել տրասնվեստիտը տրանսսեքսուալի հետ.
Իզուր չէ, որ եվրոպաՆԵՐՈՒՄ տրանսվեստիտներին ավելի հաճախ կոչում են crossdresser /հուսով եմ բառարան ունես ձեռքիդ տակ/. Սրանք այն մարդիկ են, ովքեր նախընտրում եմ չանցնել գենդերային պատնեշը, այլ մնալ միայն մեկ կողմում. ՈՒղղակի ժամանակ առ ժամանակ նրանք կարող են перешагивать մերթ մեկ, մերթ մյուս կողմ.
Շնորհակալություն
Հայկ Խանումյան
07-07-09 • 17:14 PM
32Փորձառու կնիկ Jojoba-ին 25-ամյան երեխուց
Ինչ վերաբերվում ա բրենդին, раскрутить անելուն, սեփական անուն-ազգանունը ճանաչել տալուն, ապա հավատա, ինձ դա բոլորովին չի հետաքրքրում, ես կարիերիստ չեմ:
Շատ ճանաչված և պարտավորեցնող կարգավիճակ ունեցող Jojoba, ես էլ կարծում էի, սա լուրջ բլոգ է, ոչ թե մի քանի ֆորումների պես дурачиться լինելու տեղ: Ի վերջո ոչ պակաս հայտնի Տիգրան Պասկևիչյանը, Վահան Իշխանյանը և ուրիշներ բլոգներում հանդես են գալիս իրենց անուններով, չեմ կարծում, թր մարդիկ բրենդ ստեղծելու կամ այն գովազդելու կարիք ունեն:
“ էս տարիքի «անփորձ կնիկ» եմ, բայց հլը որ 25 տարեկան երեխաները ինձ խորհուրդ չէին տվել”
Դատելով այս տողերից տարիքդ 50-ի մոտ է, սակայն քիչ կարևոր հանգամանք է:
“ՍիրՎելն երբեք չի օգնել բացասական լիցքերից ազատվելու խրթին գործընթացին, միգուցե սեփական անձի կայացմանը կամ ինքնահաստատմանը, ընկերների մոտ գլուխ գովալուն, բայց ոչ ավելին. (ինքն ընտրիր, քո մոտ որ դեպքն է)”
Սիրո մասին պատկերացումները տարբեր կարող են լինել “երեխու” և փորձառու կնկա մոտ: Հա, իհարկե, եթե սիրում ես /սիրվում ես/ բացասական լիցքեր ունեցող մեկ ուրիշին /ուրիշից/, ապա պարզ ա, որ դա չի օգնի ազատվել բացասական լիցքերից: Իսկ ինքնահաստատման ու գլուխ գովալու պահով ասեմ, որ լրիվ դատում ես էն ստերեոտիպներով, որոնք կան մեր հասարակությունում:
Գնահատված լինելը սիրված լինելուց գերադասելը ևս վկայում է քո 50-ի մոտիկ լինելը /ասեմ, որ նպատակ չեմ դրել տարիքդ իմանալ/
Սեփական անձի կատարելությունը գիտակցությունս մթագնած լիներ չէի գնա կատարելագործվելու /ի դեպ այս պրոցեսն ինձ համար շարունակական բնույթ ունի/, այլ հիմա երևի որևէ կուսակցության երիտթևի ղեկավար էի, կամ էլ սենսացիաներ փնտրող տգետ լրագրող:
Տրասվեստիտներ ու տրանսսեքսուալների մասին: Շնորհակալ եմ, մանրամասն ինֆորմացիայի համար:
Jojoba
08-07-09 • 01:30 AM
33ընդամենը 2 դիտողություն`
1. Նախ թարգի «կնիկ, կնկա» հոլովումներն ... եթե ոչ ինձ, ապա նախ քեզ պատիվ չի բերում. Հասկանում եմ, որ ուզում ես կպած լինես, բայց պարտադիր չէ նման գռեհկացնելով.
Եթե հիշում ես քեզ չկոչեցի քյաչալ երիտասարդ, այլ ավելի մեղմ բնորոշում տվեցի` ԱԿԱ -անդրոգենետիկ alopecia.
Լավ, քո գործն է ...
2.
Քո ուշադրությունից դուրս մնած 3 դրվագ.
1. Վերոհիշյալ 2 անձիք էլ հասարակական անձիք են, 2. ավելին՝ նրանք 2-ն էլ «լրագրում են», եվ վերջինը -խոսքը հավանաբար գնում է նրանց անձնանակ բլոգների մասին…
Հուսով եմ կարիք չկա բացատրելու, որ լրագրողական փեշակն ու բլոգերությունն իրարից շատ հեռու բաներ չեն. Մարդիկ բլոգ պահելով կամ թեկուզ ուրիշի բլոգում գրառումներ անելով ստեղծում կամ պահպանում են իրեց բրենդը.
Լրագրողն շուտ փչացող ապրանք է, քեզ չեն ճանաչում, կամ քո մասին մոռանում են - հաշվի, որ ամեն ինչ պետք է սկսես 0-ից.
Գովազդի կարիք բոլորս ունենք, եվ առաջին հերթին վերոհիշյալ 2 անձիք. Հուսով եմ կարիք չկա բանավեճ ծավալել այդ ակնհայտ ճշմարտության վերաբերյալ.
Իսկ ես՝
ոչ հասարակական անձ եմ,
ոչ էլ (եթե նկատել ես) լրագրող կամ գրող
ոչ էլ այս կայքն իմ բլոգս կամ անձնական կայքն է .. ես ընդամենը այստեղ նույնպիսի յուզեր են ինչպես եվ դու /ընդամենը մի քիչ ավելի «տարեց յուզեր»/.
---------
Լավ, եթե դեմ չես դադարեցնենք այս անիմաստ բանավեճն ... ներիր մի քիչ հոգնեցրեց .
Հայկ Խանումյան
08-07-09 • 03:42 AM
34Jojoba-ին
ok, հաշտություն !!! )
Էջ 1/1 •
Ձեր կարծիքը գրառեք այստեղ (միայն գրանցված անդամների համար)