«Ես եկել եմ կամուրջներ կապելու, ոչ թե այրելու: Կամուրջներ այրելը հեշտ է, կապելը դժվար»,- այսօր կառավարության նիստերի դահլիճում «Ժառանգության» 5-րդ հերթական համագումարի ժամանակ հայտարարեց ՀՀ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը, ով կառավարությունից միակն էր, որ ներկա էր համագումարին եւ ողջունեց այն: Սարգսյանը բարձր գնահատեց «Ժառանգության» դերը երկրի զարգացման հարցում եւ քաղաքական կյանքում, հատկապես այն պարագայում, երբ այն միակ ընդդիմադիր ուժն է խորհրդարանում:
«Սրանով ավելի է մեծանում պատասխանատվությունը թե ընտրողների, թե արտախորհրդարանական ուժերի, թե երկրի առջեւ»,-ասաց վարչապետը եւ հայտարարեց, որ երկրին պետք է ուժեղ ընդդիմություն:
«Ուժեղ ընդդիմություն՝ ուժեղ իշխանություն, ուժեղ հասարակություն, ուժեղ պետություն»,- ընդգծեց Տիգրան Սարգսյանը եւ կոչ արեց համագործակցության՝ կրկնելով փետրվարի 26-ին Սերժ Սարգսյանի արած առաջարկությունը:
Նա նկատեց, որ իրենց պետք է իրական ժողովրդավարական երկիր եւ դրա համար առաջարկեց հիմնվել ոչ թե բաժանող, այլ իրար միավորող կետերի վրա:
«Մեզ ջրբաժաններ քաշելու ժամանակը չէ, այսօր համագործակցելու ժամանակն է»,- ասաց Տիգրան Սարգսյանը, ում ելույթը պատվիրակները ընդունեցին ծափողջույններով:
Դահլիճում ներկա էին Համաժողովրդական շարժման անդամ բոլոր կուսակցությունների ղեկավարներն ու ընդդիմադիր գործիչներ, ՀՀ օմբուդսմեն Արմեն Հարությունյանը, ինչպես նաեւ ՀՅԴ Բյուրոյի անդամ Հրանտ Մարգարյանը:
Տիգրան Սարգսյանի ելույթից հետո Ժիրայր Սեֆիլյանի խոսքի պահին, հանկարծ դահլիճ մտավ ՀՀ առաջին նախագահ, Համաժողովրդական շարժման ղեկավար Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը: Նա անմիջապես մոտեցավ նախագահության անդամներին, ողջունեց Րաֆֆի Հովհաննիսյանին, Վարդան Խաչատրյանին, Անահիտ Բախշյանին, ելույթ ունեցող Ժիրայր Սեֆիլյանին, ապա նաեւ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանին:
Սեֆլյանի ելույթից հետո, որով նա շնորհակալություն էր հայտնում «Ժառանգությանը» 80 քաղբանտարկյալների անունից՝ իրենց հետեւողական պայքարի համար, խոսքը տրվեց Առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին: Նա համագումարի ողջույնի խոսքում խիստ կարեւորեց «ժառանգության» դերը վերջին շրջանի իրադարձություններում. ինչպես նաեւ նախընտրական եւ ընտրական գործընթացներում:
«Ընտրություններում առանց «Ժառանգության» աջակցության, արդյունքները շատ ավելի համեստ կլինեին»,- ասաց Տեր-Պետրոսյանը եւ ընդգծեց նրանց անընդհատ եւ անդադար աշխատանքը ոչ միայն մարտի 1-ին, այլեւ դրանից հետո եւ հատկապես, քաղբանտարկյալների իրավունքների պաշտպանության հարցում: Նա նաեւ ընդգծեց «Ժառանգության» գործունեությունը ԵԽԽՎ-ում. «Րաֆֆի Հովհաննիսյանը միայնակ պայքարում էր բյուրոկրատական ապարատի դեմ»,- ասաց Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը եւ ավելացրեց, որ այդ «կորպորատիվ կլուբում» իսկապես դժվար է աշխատել եւ պաշտպանել ժողովրդի շահը: Դա բավականին դժվարին աշխատանք համարելով` Տեր-Պետրոսյանը կարեկցեց Հովհաննիսյանին, կարեկցեց նաեւ ՚Ժառանգությունՙ խմբակցությանը, որ ստիպված է գործել մի խորհրդարանում, որը բոլորովին կապ չունի ժողովրդի հետ եւ բաղկացած է կկրիմինալ տարրերից:
Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի ելույթը պարբերաբար ընդհատվում էր ծափահարություններով, բայց երբ նա կարեկցանքի խոսք ուղղեց նաեւ ՀՀ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանին, դահլիճը որոտընդոստ ծափերով ընդունեց այն. «Ձեզ էլ եմ կարեկցում, որ աշխատում եք այդպիսի կառավարության հետ, եւ ձեր գործն առաջին հերթին պետք է լինի Կառավարության ավգյան ախոոռները մաքրելը»,- ասաց Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը Տիգրան Սարգսյանին: Նա հիշեցրեց, թե ինչ կարեւորագույն ինստիտուտ է կառավարությունը եւ որ Տիգրան Սարգսյանը, իբրեւ պրոֆեսիոնալ, լուրջ տնտեսագետ հասկանում է այդ ինստիտուտի կարեւորությունը:
Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը նաեւ խոսեց շարժման եւ դրա գործը շարունակելուն կոչված համազգային ուժերի կոնգրեսի մասին՝ ընդգծելով, որ դրա առանցքային ուժերից մեկը պետք է լինի նաեւ «Ժառանգությունը»:Իր խոսքում Տեր-Պետրոսյանը նաեւ նկատեց, որ շարժման հզորությունը պայմանավորված էր 1998 թվականին Կարեն Դեմիրճյանի առաջադրումով, 2003 թվականին Ստեփան Դեմիրճյանի շուրջ ձեւավորված շարժումով, 2004 թվականի ապրիլյան դեպքերով, որոնք հանգեցրին ժողովրդի համբերության հատմանը: Նա նաեւ կարեւորեց երիտասարդների դերը, եւ շեշտեց, որ եթե իշխանությանը թվում է, թե կարող են կոտրել երիտասարդներին եւ ստրկացնել, ինչպես դա նրանց հաջողվել է վերջին 10 տարիների ընթացքում, սխալվում են, այսօր Հայաստանում ձեւավորվել է հզոր քաղաքացիական շարժում:
Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի ելույթը ամբողջությամբ լսեց ՀՀ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը, որը մի փոքր անհարմար վիճակում էր հայտնվել. ոչ կարող էր հեռանալ դահլիճից, ոչ էլ լսել 10 տարիների իրենց իշխանության ժամանակ տեղի ունեցածի մասին: Ելույթից անմիջապես հետո, առանց սպասելու Րաֆֆի Հովհաննիսյանի ելույթին, Տիգրան Սարգսյանը լքեց կառավարության նիստերի դահլիճը:
Աղբյուրը Ա1+
P.S. Հուսով եմ, որ այս գրառման ներքո, գոնե կստացվի բլոգը բերել նախկին` քաղաքական ակտիվության շրջան:
Կուանակիկի Բվակի’
Կանգնած ե՞ք… (mp3)
ԱՅՈ
41 մեկնաբանություն
Ազիան
12-07-08 • 12:01 PM
1Ձեզ էլ եմ կարեկցում, որ աշխատում եք այդպիսի կառավարության հետ, եւ ձեր գործն առաջին հերթին պետք է լինի Կառավարության ավգյան ախոոռները մաքրելըՙ,- ասաց Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը Տիգրան Սարգսյանին:
Հիշենք ԼՏՊ-ի ժամանակներում աշխատող վարչապետին: ՀՐԱՆՏ ԲԱԳՐԱՏՅԱՆ-շուլլեր,ֆոկուսչիկ,կրուտալկա (կներեք,ոչ հայերեն հոմանիշների համար):
Գոնե այս վարչապետը լավ բաներ առաջարկում է:ԼՏՊ-ն էլ երևալով շատ բան մոռացել է իր ժամանակների ի գործոց,փայլացնելով իր միակ ու հզոր զհենքը’ հռետորությունը:Նա ունի փայլուն կարողություն ի տեղի պառլամենտի խոսնակի և խելացի է,որ այդ ուղղությամբ մտածի:Դա օգուտ կբերի թե իրեն,և թե երկրին:
Philosopher
12-07-08 • 14:13 PM
2Պարոն Ամատունի, Կցանկանայի, որ դուք մի փոքր պարզաբանեիք ինձ համար, թե ինչ հիմքեր ունեք, որ ՀՐանտ Բագրատյանին անվանում եք շուլլեր կամ չգիտեմ ինչեր…
Ինձ սա շատ է հետաքրքրում, քանի որ ես Հրանտ Բագրատյանին` որպես լուրջ տնտեսագետի, շատ բարձր եմ գնահատում:
Իսկ այժմ ձեր այն մտքի մասին, որ Լևոնին կսազեր պառլամենտի խոսնակ: Դուք պատկերացնում եք ինչ եք ասում?
Եվ դրանից երկիրը ինչու պետք է շահի?
Եվ , եթե Լևոնը գնա այդ քայլին, այսինքն որեւէ մի հիմար պաշտոն` Սերժ Սարգսյանի հովանու ներքո գտնվող, ընդունի եւ ստանձնի այդ, ապա կկորցնի ողջ ժողովրդի վստահությունը:
Phenomen
12-07-08 • 19:47 PM
3Ամատունին հայ չի. ինքը դա իհարկե չի խոստովանի, սակայն ես վստահ եմ, որ հայ չի: Թե որտեղից հայերեն գիտի, դա էլ չեմ կարող ասել, սակայն որ նրա հայերենը որևէ քերականական կանոնի չի ենթարկվում, բոլորս ենք տեսնում: Նույնիսկ փորձել եմ գերմաներեն շարահյուսությամբ վերծանել Ամատունու գրածները՝ օգուտ չկա:
Բագրատյանին ոչ կարելի է շուլեր կամ ֆոկուսչիկ անվանել, ոչ էլ կարելի է նրա վարչապետության ընթացքը որպես լուրջ ու բարեհաջող դիտել: Անձամբ մի քանի անգամ շփվել եմ նրա հետ մինչև Հայաստանից հեռանալս. կարող եմ ասել, որ հիմա արդեն բավականին լուրջ տնտեսագետ է, սակայն 15 տարի առաջ Բագրատյան Հրանտը չի ունեցել բաց շուկայական տնտեսության անհրաժեշտ գիտելիքներ, և որ առավել կարևոր է՝ անհրաժեշտ մենթալիտետ/ մտածելակերպ ու կամք, և նաև այդ պատճառով էր, որ այդքան կարևոր սեփականաշնորհումը մարդկանց աչքերում թալան երևաց:
Հիմա, արդեն հետ նայելով, Լևոնը կարող է տեսնել, որ անկախ Հայաստանին որպես առաջին վարչապետ անհրաժեշտ էր դրսի մարդ, այնպես-ինչպես արտգործնախարարի պաշտոնում:
Philosopher
12-07-08 • 20:59 PM
4Ֆենոմեն, դու էլ յանում բան ես ասում:
Հայաստանին որպես առաջին վարչապետ անհրաժեշտ էր դրսի մարդ, այնպես-ինչպես արտգործնախարարի պաշտոնում:
Այն ժամանակ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը ինչ արեց? Գնաց Թուրքիա, եւ մի հատ անզգույշ ու բացասական քաղաքական հայտարարություն արեց, ինչի պատճառով հեռացվեց աշխատանքից:Վստահ եմ, որ արդեն նա հասկացել է, թե ինչ սխալ էր արել: Հասակացել է, թե ովքեր են ցեղասպանությունը գործիք դարձրած «կայֆեր» անում:
Իսկ ինչ վերաբերվում է Ամատունու շարադրանքին, ապա միանում եմ քո կարծիքին, որ նրա գրածների կեսը չի հասկացվում ...
Ազիան
14-07-08 • 22:50 PM
5Չեմ ուզում բանավիճել պարզից էլ պարզ թվացող հարցերում:
Մտահոգ
14-07-08 • 23:00 PM
6Գուցե որոշ բլոգերների նշանակետում հայտնվեմ, սակայն, ինքս խիստ դժգոհ եմ Բագրատյանի վարչապետությունից: Չեմ ասում՝ տնտեսագիտական գիտելիքների պակաս ուներ, սակայն եկեք համաձայնվենք, որ գիտելիք ունենալը մի բան է, իսկ ղեկավարելը-կառավարելը ու իր գիտելիքները ճիշտ կյանքի կոչելը լրիվ ուրիշ հմտություններ եւ լրիվ ուրիշ գիտելիքներ են պահանջում:
Բագրատյանի խոսքից էլ միայն այն է ինձ մոտ տպավորվել, որ ինչքան աշխարհում տնտեսագիտական տերմիններ կան, շարում էր իրար կողքի, սակայն պրիմիտիվ մի պատասխան չէր գտնում Սադոյանի այն խոսքին, թե՝ իրեն որտեղի՞ց Մալբորո ծխելու փող… Դե եթե նման տափակ հարցերի չի կարողանում պատասխանել, ի՞նչ պատասխան պետք է նա գտներ երկրի առաջ ծառացած մարտահրավերներին:
Պարզապես Բագրատյանի ձայնն այս պահին մի քիչ տաք տեղից է գալիս: Մեկ էլ չեմ մոռանա, թե ինչպես էր Բագրատյանի ենթականերից մեկը՝ Դավիթ Վարդանյանը պետգույքի վարչության “լեվի փողի” իր բաժինը կրվում կազինոներում: Ոչ չասեք, թե հեյրուրանք եմ տարածում, ապա ասեմ, որ նման մի դեպքի ականատեսն եմ եղել, երբ Դավիթը կրվեց… մի քանի հազար ԱՄՆ դոլար (դե այն ժամանակվա դոլարն էլ դոլար էր, ոչ թե հիմիկվա պես...)
Philosopher
15-07-08 • 01:27 AM
7Վստահ էի, որ Բագրատյանի մասին խոսելու դեպքում անպայման բախվելու էինք Մալբորո ծխախոտի խնդրին: Կարծեմ էն ժամանակ էր, որ Լևոնը հանդիմանում էր Բագրատյանին Մալբորո ծխելու մեջ: Բայց ոնց հիշում եք, Լևոնն էլ կարող էր Մալբորո ծխել, բայց ԼՄ էր ծխում: Ու դրա համար էլ, հիշում եք երեւի, թե ինչ էին կպցնում էդ փաստին:
Հիմա, եթե սա շատ պարզ հարց է, եւ պրն.Ամատունին չի ցանկանում խոսել այդ մասին, խնդիր չեմ տեսնում: Բայց, եթե Հրանտ Բագրտայանի վրա Մալբորոյի մուռն ենք հանում, ապա ներկայիս գոլդ նախարարների վրայից ի՞նչ մուռ ենք հանելու:
Պարոն Ամատունի, եթե հիշում եք, ձեր նախընտրած թեկնածու (հայ հայ էր, մոռանում էի. 96-ին նախագահ դարձած) Վազգեն Մանուկյանի կառավարությունն էլ ոչ միայն չփայլեց, այլ հայտնի դարձավ Երրորդ Հանրապետության ապաշնորհ կառավարություն որպես: Թե Եսային չէր, կամ մի հատ մականունավոր էլ կար , բայց չեմ հիշում… ՀԵտո նույն ՎՄ-ի կադրերից «Ղարաբաղ» կոմիտեի անդամ Դավիթ Վարդանյանը…
Jojoba
15-07-08 • 01:31 AM
8Ամատունի ջան արդեն մի անգամ ասել եմ, վախիլ մի՛, կողքիդ եմ.
Չեմ թողնի որ էդ սուտի հեղափոխականները քեզ պես իսկական հային «շուռ տված» համարեն. իրենց թողնես իրար հետ, իրար միս են ուտում (նայել քիչ վերեւ 4-5-րդ մեկնաբանություններ):
Ինչ վերաբերում է Բագրատյանին, ապա անձամբ չեմ ճանաչում, բայց իմ իմանալով նա հենց նրանցից է, ով ակտիվ մասնակցություն է ունեցել Լեւոնի տարիների թալանին (հուսով եմ, որ եղել է թալան հիմա գոնե ոչ ոք չի հակառակի):
Անձամբ վերջինիս ձեռքից չեմ բռնել թալանելիս, բայց նրա հորից անձամբ գնել եմ ապրանք՝ նախկին գործարանների սեփականություն հանդիսացող: Բայց դե, եթե ձեր մոտեցումներով շարժվենք… հավանաբար տղան տեղյակ չի եղել, թե հայրը որտեղից էր նման ապրանք հայթայթել եվ մեծա-փոքրածախ առեւտուր կազմակերպել:
---------
Հարգելիներս, չգիտես ինչու, գնալով մոտս ավելի է հաստատվում այն գաղափարը, որ սա մեծ խաղ է… , որի մի կողմում նրանք են, իսկ մյուս կողմում մենք…
Ուղղակի, եթե մեկին կարելի է «զոհաբերել»՝ ինչպես Դհոլին (զա նենադոբնոստյու), ապա մնացածը դեռ պետք են…
Ու դա դեռ հարց է, «կտո պրավիտ բալոմ» ... Սերժ/Ռոբերտ դուե՞տը, թե՞…
---------
Մի խոսքով, չեմ հավատում ոչ ոքի (սրանցից կամ նրանցից), միակ մարդը որին քիչ թե շատ հավատում եմ, դա Ամատունին է, էն էլ մեկ մեկ նենց է արտահայտվում, որ ոչ ոք չի կարողանում ընկալել նրա գրվածքը:
Համոզված եմ, որ ընկալեին, հաստատ նրանք էլ իմ պես կհավատային նրան:
Jojoba
15-07-08 • 01:34 AM
9ինչ էլ հիշում եմ, ով ինչ է ծխել
BTW, իսկ հիմա ի՞նչ է ծխում Լեվոն պապին. էլի՞ ԼՄ (ակամայից հիշեցի, ոնց էին «բացում» մի ժամանակ ԼՄ հապավումը):
Philosopher
15-07-08 • 02:06 AM
10Ժոժոբ, լավ հիշի, թե ոնց էին բացում ԼՄ հապավումը: Կամ ասենք, մի տեղ գրի, որ չմոռանաս, թե չէ, որ մոռացար… վայը եկել ու մեզ տարել է…
Ինչեւիցե…
Էդ վերեւում ի՞նչ թալան էիր գրել, ամոթ չլինի հարցնելը:
Հա, եթե այդպես ես խոսում, ես համաձայն եմ մտնել էդ «ախմախ» բանավեճի մեջ:
Թալան ես ասում: Ո՞վ թալանեց: Լևոնը անձա՞մբ թալանեց:
Չեմ ասում ոչ մեկ չի կերել, կամ Լևոնը սուրբ է, բայց արի կոնկրետ էլի լինենք:
Եթե էդ մարդը թալանած լիներ, ապա մի հատ գոնե «բուդկա-խանութ» կունենա՞ր, թե՞ չէ: Սա մի «պզտիկ» հարց է, բայց շատ խորիմաստ:
Եթե ունեցած լիներ, ապա հեռուստացույցով ամբողջ օրը կնկարեին ու ցույց կտային: Սա մեկ, իսկ եթե ունենար, բայց ասենք «քեռու մարդու» անունով գրած լիներ, դա պարզելը կարծեմ շատ հեշտ կլիներ, ու էլի կցուցադրվեր հեռուստացույցով, դու էլ ամբողջ օրը կասեիր. «ձեր առաջնորդի խանութը՜»:
Իսկ, եթե թալան ասելով նկատի ունես մազութը, ապա նույնիսկ այս իշխանությունները քննեցին, ու պարզվեց որ մազութի գործ չկա: Եթե պիտի ասես՝ լույսը հողանցում էին անում, սա հայտնություն արած չես լինի: Միայն մեկ բան. եթե հողանցում արած լինեին, ապա պատկերացրեք, Հայաստանում որեւէ առողջ մարդ կլինե՞ր:
Իսկ, եթե պիտի ասես սեփականաշնորհում, ապա ես դա քեզ չեմ բացատրի: Այլ կտամ ահա այս լինկը, որով կարող ես մի աբողջ գլուխ կարդալ:
«Վայրենի սեփականաշնորհում»
Իսկ գործարանների մասին: Էն սովետի փթած գործարանների մասին է ձեր ասածը…
Jojoba
15-07-08 • 05:16 AM
11էհհհ… Փիլիսոփա, դու էլ հո «բլոգի էն յուզերը» չէ՞ս. գրագետ տղա ես երեւում, բայց ախր հեչ չես սիրում ուշադիր կարդալ, թե ինչ եմ գրել.. հետո նոր պատասխանել:
Դու որտե՞ղ այստեղ գտար գրած, թե Լեւոնը թալանել է.
Խոսքը գնում այդ տարիների թալանի մասին, որը ձեզնից ոչ ոք չի կարող հերքել:
Լեւոնի մասին բան չեմ ասի, որովհետեւ չեմ սիրում անկապ հայտարարություններ անել: Ես կարող եմ ասել… ահավոր ատում եմ Լեւոնին, կամ ընդհակառակը ինձ շատ հաճելի է Մկան ձայնը: Բայց նկատիր, սա ընդամենը իմ կարծիքն է, իմ անձնական տպավորությունն է կոնկրետ անձի մասին (զգայական դաշտից), բայց ոչ փաստի հաստատում:
Հարցը նրանում չէ, որ ես մտածում եմ, որ Լեւոնը չի մասնակցել, կամ Ստալինը անտեղյակ է եղել, թե ինչ է անում Բերիան… ուղղակի ես կոնկրետ փաստեր չունեմ, դրա համար կլռեմ:
Այնպես որ պլիս, խոսակցությունը մի շեղիր բանավեճի, կամ ինչպես դու ասեցիր «ախմախ» բանավեճի… կրկնում եմ, ես ասել եմ « .. ունեցել Լեւոնի տարիների թալանին» եվ եթե նկատեցիր, ես նույնիսկ Բագրատյանի մասին չասեցի ուղղակի տեքստով, (տվյալ չունեմ), բայց հոր հետ բիզնես արել եմ:
էհհհ… հիմա որ ասեմ, ջահել ես… կնեղանաս…
Ախր հաստատ կյանքումդ մի հատ սովետական զավոդ չես մտել (էն տարիներին), դրա համար աչքիդ սաղ փթաց էին:
Բայց չգիտես ինչու, էդ ապուշ պարսիկները 3-10 անգամ թանկ մեզնից առնում էին այդ փթած զավոդի ապրանքը… էդ արդեն ես կարող եմ կոնկրետ ասել, առանց ... հորեղբորս տղու վրա հղում անելու:
Պապաշը իմիջայլոց ստանոկ չէր ծախում, ճշտում եմ անում, մենակ նրա համար, որ չասեք սխալ տեղեկատվություն ես տարածում, ու… դա արդեն Քոչարյանի օրոք էր.
Հարց. էդ ո՞նց ստացվեց, որ Քոչարյանի օրոք Բարգրատյանը իրեն այսպես լավ էր զգում ու ազատ:
-------------------
Եվ ընդհանրապես… խնդրանք:
Եկեք որեւէ մեկի կամ դեպքի մասին խոսենք միայն փաստերով, եվ ոչ թե հղղումներ անենք ասենք… թերթին, կայքին կամ քեռու աղջկան:
ALIS
15-07-08 • 05:17 AM
12Նախ ուզում եմ բոլորիդ ողջունել, որովհետև առաջին անգամ եմ գրում այս էջում, ու միանգամից անցնեմ սեփականաշնորհման հարցին:
Հայտնի կարծիքները չկրկնելու համար ցանկանում եմ ասել այն, ինչ ինձ է հայտնի՝ ուզում եմ սկսել հողերի սեփականաշնորհումից: Անձամբ ես ճանաչում եմ բազմաթիվ մարդկանց, ովքեր ստացան հողատարածքներ, թե´ Երևանում, թե´շրջաններում, առանց մի կոպեկ վճարելու: Եթե այդ հողերը սեփականաշնորհվեին այս իշխանության օրոք, դրանից տեղյակ կլինեին միայն ռոբն ու իր շրջապատը, ինչպես պատահեց այն մնացածի հետ, ինչ-որ սեփականաշնորհեց մեր երկրորդ նախագահը: Իսկ ինչ վերաբերում է գործարաններին, ով որտեղ աշխատել էր, անպայման ինչ-որ բան ստացավ, դա ուրիշ հարց է, թե մարդիկ ինչ արեցին իրենց ստացածի հետ: Դե, սխալներ, անշուշտ եղել են, բայց չեմ կարծում, որ հնարավոր էր առանց սխալների և´ պատերազմում հաղթել, և անթերի տնտեսություն ստեղծել, կամ կա՞ր այդպիսի ուԺ:
Jojoba
15-07-08 • 20:21 PM
13հմմ ... опять двадцатпять
Հիմա կասես՝ մտած-չմտած արդեն վրա են տալիս, բայց դե… որ բան չհասկացա քո գրածից… ձեւ անեմ, որ հասկացե՞լ եմ:
Հմմ .. մեր շարահյուսության մասնագետն Ֆենոմենն է, եվ միգուցե Ադմինը… Կարո՞ղ եք բացատրել, թե ինչ է ցանկացել ասել աղջկա անվան հապավում ունեցող, բայց տղայի պես շարադրող ԱԼԻՍը՞:
Առանց հեգնելու, իրականում չհասկացա ի՞նչ ասել կուզի նա:
Սա ի՞նչ կապ ուներ: Խոսքը գնում էր՝ ով-ինչ ստացա՞վ, թե՞ սեփաշնորհման մասին էր խոսքը:
Ես միայն «նամյոկ» արեցի այն մասին, որ այդ տարիներին եղել է մեծ թալան, նույնիսկ նկատի չունենալով, որ դուք դա կընկալեք միայն որպես սեփակաշնորհման սխալներ:
Իմ կարծիքով, դա միայն թալանի մի մասն է կազմել (երեվի 50 տոկոսը):
Գիտե՞ք, պետք չէ պատերազմը, «անթերի տնտեսությունը» եվ թալանը իրար հետ կապել:
Կան դիտավորյալ «սխալներ», նպատակամղված «սխալներ» եւ միգուցե անզգուշության հետեւանքով, գիտելիքների պակասի հետ կապված սխալներ:
Ես անձամբ տենց տվյալներ չունեմ, բայց ես երբեք առանց կոպեկի որեւէ տարածք, գործարան, կամ նման մի գույք ստանալը չեմ անվանի ՍԽԱԼ:
Ինչպե՞ս կարելի է համարել բռնաբարությունը «սխալ» համարել: Սխալը, երբ երկու անչափասի կամավոր խաղերի հետեւանքում նրանցից մեկը (կամ երկուսը) հղիանում են, բայց՝ երբեք չի կարելի սխալ համարել բռնաբարությունը:
Եթե ձեր միտումներով գնանք, կարելի է բռնաբարությունը ե՛ւ սխալ համարել ե՛ւ արդարացնել դատարանում, քանի որ հանցագործը ունեցել ազնիվ մղումներ եւ հետեւանքում հայոց բանակը կարող է համալրվել եւս մեկ զինվորով:
------------
ուզում էր արդեն սեղմել ՄԵԿՆԱԲԱԼ կոչակը, մեկ էլ տեսնեմ Սերժ դյադյան ՏՎ ով ինչոր ուղղերձ է հղում հայ ժողովրդին… հմմ ...
Չգիտեմ, ով է գրել նրա այս ելույթը, բայց կկասկածեմ, որ ԱԼԻՍ-ի եւ Ամատունու մատը հաստատ խառն են եղել այդ ելույթի ստեղծմանը:
Philosopher
15-07-08 • 22:41 PM
14Ժոժոբ, քո վերջին գրառման առաջին նախադասությանդ մեկնաբանությունը շատ տեղին է, կարծում եմ: :
Ժոժոբ, եթե քեզ թվում է, որ ես գրագետ եմ երեում, բայց ուշադիր չեմ կարդացել, ապա, ցավոք սրտի, պետք է քեզ հիասթափեցնեմ:
Կասես, ի՞նչ մը փան գտած եմ:
Ուշադիր կարդա այ քո էս տողերը, եւ բացատրիր ինձ, թե դու վերջին ասելով, ի՞նչ նկատի ունեիր: Որքան ես իմ աչքերով (դեռ լավ եմ տեսնում, փառք Աստծո) տեսնում եմ, որ վերջին անունը «Լևոն» է գրված…
Ինչ վերաբերում է Բագրատյանին, ապա անձամբ չեմ ճանաչում, բայց իմ իմանալով նա հենց նրանցից է, ով ակտիվ մասնակցություն է ունեցել Լեւոնի տարիների թալանին (հուսով եմ, որ եղել է թալան հիմա գոնե ոչ ոք չի հակառակի):
Անձամբ վերջինիս ձեռքից չեմ բռնել թալանելիս, բայց...
Բացատիր..
Իսկ ինչ վերաբերվում է սովետի փտած գործարաններին, ապա այո, ես չեմ մտել, ու դրա կարիքն էլ չունեմ…
Պապաշը իմիջայլոց ստանոկ չէր ծախում, ճշտում եմ անում
Պահո… Պապաշն ով ա՞ (հատուկ եմ ա ով հարց տվել)… Լավ էլի Ժոժոբա, էլի սկսեցիր…
Հարց. էդ ո՞նց ստացվեց, որ Քոչարյանի օրոք Բարգրատյանը իրեն այսպես լավ էր զգում ու ազատ:
Այնպես ստացվեց, քանի որ Քոչարյանի ժամանակ տնտեսական իրական ցուցանիշները փոխվեցին ուռճացված թվերով…
Եկեք որեւէ մեկի կամ դեպքի մասին խոսենք միայն փաստերով, եվ ոչ թե հղումներ անենք ասենք… թերթին, կայքին կամ քեռու աղջկան:
Ի՞նչ կլիներ, որ գոնե մի փոքր էլեգանտ գտնվեիր ու քեռու աղջկա փոխարեն քեռու մարդ ասեիր…
Ի դեպ, էդ արտահայտությունը դուրս շատ է եկել… Սկսել եմ օգտագործել…
Հետո էլ թերթերը ձեռ են առնում Գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանին, փոխանակ արժանին մատուցանեն…
Հ.Գ. Էսօրվա Սերժ Սարգսյանի ելույթը լսե՞լ եք բազեականների համար: Ինչ լավն էր, չէ՞ ... Շատ հետաքրքիր էր: Ծառերի ու էլի շատ ու շատ լավ բաների մասին: Լսեք ու սովորեցեք…
Jojoba
16-07-08 • 03:10 AM
15Փիլիսոփա ջան, հոգուդ ղուրբան, «կոժանիի պլաշտ» սիրեմ… ախր մի քիչ ուշադիր կարդա էլի .... խնդրում եմ ... ախր դու էլ խո Հայլուրում չես աշխատում, որ նախադասության մեջից բառեր պոկես եվ մեկնաբանես… լուրջ, ինձ խիստ մտահոգեցիր:
1. Անձամբ վերջինիս ձեռքից չեմ բռնել թալանելիս, բայց նրա հորից անձամբ գնել եմ ապրանք՝
Ո՞ւմ հոր մասին էր խոսքը. հուսում եմ, հասկացել ես, որ այսքան ժամանակ միայն խոսացել եմ Բ-ի հոր մասին, եվ ոչ թե Լեւոնի հոր… որ իմ իմանալով վաղուց արդեն կենդանի չէ:
Է՜հ ... հիմա իսկականից անկապ բազար ենք անում:
ա) Լեվոնի տարիներ… դա ժամանակը նկատի ունեն, քերականությունում կարծեմ դա կոչվում ԺԱՄԱՆԱԿԻ չգիտեմ ինչ… բայց հաստատ չի կոչվում ԵՆԹԱԿԱ:
Hիմա դու ենթական թողած ընկել ես երկրորդական բաների հետեւից:
բ) եթե դու բարի լինեիր կարդաիր մինչեւ վերջ, ապա կհասկանայիր ում է վերաբերվում «վերջին» բառը:
Անձամբ վերջինիս ձեռքից չեմ բռնել թալանելիս, բայց նրա հորից անձամբ գնել եմ ապրանք:
Ո՞ւմ մասին է խոսքը, ո՞ւմ հոր մասին է խոսքը… հասկացար…
էս փիլիսոփաները ի՜նչ ծանր մարդիկ են, ինչո՞ւ ոչ մի փիլիսոփա չի ուզում իր վրա վրա վերցնել իր սխալը: -)
Պապաշը, դա Բ-ի հերն է… «պապաշ», «օտեց», «բատյա», «պախան» ասելով նկատի ունեն «հայր»: Դա մականուն չի, դա ուղղակի ավելի պատկերավոր ասելու համար եմ օգտագործել:
Տո թքած ունեմ ես այդ ցուցանիշների վրա, դրա մասին ո՞վ է խոսում. ես մակրոէկոնոմիկայից բավականին հեռու մարդ եմ, ունեմ միայն ընդհանուր տվյալներ (այնպես է ստացվել, որ ուսանողական տարիներիս ես 4-5 տարի աշխատել եմ Մոսկվայի ապրանքա-հումքային բորսայում, զբաղվել եմ երկարա- եվ կարճաժամկետ պետական պարտատոմերի վաճառքով. Միայն դրանից ելնելով ես ստիպված եմ եղել հետեվել մակրոէկոնիմակային, քանի որ ՊԿՊ-ГКО-ն շատ զգայուն է եվ կարող է արագ արժեքավորվել կամ արժեզրկել… ասենք նույնիսկ Պրեզիդենտի գրիպով հիվանդալու լուրի հետ կապված - սա լիովին լուրջ եմ ասում):
Հիմա բուն քո հարցին՝ պատասխան. ես չեմ խոսում երկրի ցուցանիշները լավացել են, թե վատացել: Չգիտեմ: Քանի որ այդ տարիներին չեմ ապրել Հայաստանում. Թերթերին էլ , պետական տեղեկատվությանն էլ չեմ հավատում.
Չնայած այն բանի, որ Բ-ին համարում եմ իմ իմացած երեւի թե միակ մակրոէկոնոմիկայի մասնագետը (օրինակ, Ռուսաստանում էլ չկա որեւէ նորմալ մասնագետ այս բնագավառում, որպես պրակտիկ մակրոէկոնոմիստ, կասեմ՝ Չուբայս, որպես թեորետիկ՝ եւս 2 հոգու… այդ թվում մեկը ակ. Աղամբեկյանն է):
Որեվէ պատճառահետեվանքային կապ գտնո՞ւմ ես այս 2 նախադասությունների միջեւ:
Խոսքս գնում էր միայն այն մասին, թե ինչու էր Քոչարյանը թողնում Բ-ին վաճառել (նկատի ունեմ` հոր միջոցով) Բ-ի հոր / մինչ այդ կուտակածը:
Եթե ես գիտեի այդ մասին, դա նշանակում է, որ Քոչարյանն էլ լավ գիտեր… այստեղից իմ կարճ խելքով ուզում եմ ասել, որ կամ ձեռ էր տալիս, կամ կար համաձայնություն՝ ասենք, «մեկը մյուսի ոտը չտրորելու» վերաբերյալ:
Թե՞ հիմա պտի ասես, որ հետվարչապետական տարիները նրա համար էդքան էլ վատ տարիներ չէին:
Հիմա հասկացա՞ր, թե ինչ նկատի ունեի:
---------------
Է՜հ… ես էս անտեր երկրից մի բան եմ հասկացել. այստեղ շունը շան ոտ չի տրորում, այստեղ բոլորը մեկը մյուսին ախպեր են: Էս ցուցադրական կռիվներն էլ ժողովրդի համար հատուկ գրված օճառային օպերա է, որ մենք չձանձրանանք եւ մտածենք, որ մեզնից ինչ որ բան կախված է:
----------------------------
Եթե ուզում ես պատասխանել, պլիս գրիր ինձ պրիվատ, թե չէ հեսա ԱԼԻՍը կմտածի , որ այստեղ բլոգ չի, այլ գնում է «քուչի բազար»: Իհարկե, եթե պրոբլեմ չունես «Վերջին խոսքը ումն է» գաղափարի հետ:
ALIS
16-07-08 • 04:36 AM
16Շնորհակալություն գրածիս արձանգանքելու համար, միտքս ճիշտ շարադրեցի, հա՞: Ինչևիցէ: Խոխոբա , ոչի՞նչ, որ անունդ իսպաներեն եմ կարդում, հենց նոր կարդացի, որ ինչ-որ մեկին մեղադրում ես մտքերդ խմբագրելու մեջ: Ի՜նչ հրաշալի լեզու ունենք, այն օրվանից, երբ ռուսերենը դադարեց մեր պաշտոնական լեզուն լինելելուց, զբաղված ենք նրանով, որ ազգի մի մասը խմբագրում է մյուս մասին, այլ ոչ թե փորձում հասկանալ:
Jojoba
16-07-08 • 05:01 AM
17»»» Շնորհակալություն գրածիս արձանգանքելու համար, միտքս ճիշտ շարադրեցի, հա՞:
Բա ո՞նց չարձագանքենք, մեր գործի անունը ստեղ ի՞նչ է, որ չարձանգենք նորեկի գալուստը
1. նախ սա իմ անունս չէ, այլ ծածկանունս (նիկս).
2. իսպաներենին լավ ծանոթ չեմ, բայց կասկածում եմ որ արտասանվում է հենց այդպես.
3. որ հարգեցիք հարցրիք, ոնց ուզում եք կարդացեք…
4. ի տարբերություն շատ-շատերի մեր ադմինի համար մենք բորորս այստեղ տառասխալներով ենք գրում, եվ հենց գալիս է եւ բացում այս կայքը՝ տուն-տեղ թողած սկսում է ուղղել մեր սխալները: Դե մեկ-մեկ տարասխալի հետ էլ ուղղում է նաեւ այն տեքսը, որն գրված է հատուկ միտումով:
Օրինակ, ես մոտ մեկ տարի է, որ գրում եմ, որ ես տաքսի շոփեր եմ աշխատում, սաղ հասկացել են, որ կատակում եմ, բայց Ադմինից եվ Փիլիսոփայից: Առաջինը՝ համառորեն ուղղում է շոփերն-շոֆերի կամ վարորդի, իսկ երկրորդը՝ սաղ օրը զանգում է տաքսի սերվիս եւ հարցնում է Ժոժոբա անունով տաքսու վարորդի եւ մինչեւ հիմա չի կարողանում ընտելանալ դրան -»« Ապեր էդ ո՞ւր ես զանգել. ստեղ տենց շոֆեր չկա...»: Դե մեր Ադմինն էլ մեր վարչապետի նման է, գիտի մենք սաղս ստեղ աշակերտներ ենք, եւ սաղ օրը մեզ գրականության եւ քերականության դասեր է տալիս, կարծում է, թե բոլորն իմ նման անգրագետ են:
Ինչ վերաբերում է ինձ, ապա խմբագրելուց ես թույլ եմ, իսկ դե հասկանալն էլ՝ փորձում եմ, բայց մեղավոր եմ, որ միշտ չէ, որ մոտս ստացվում է:
---------
Գալուստդ բարի Ալիս (քիչ մնաց մոռանայի)
Միգուցե ներկայանա՞ս. ասա տեսնենք, որ թաղերից ես, ումոնցից ես, լեվոնակա՞ն ես, թե՞ սերժական, մարտի մեկին որտե՞ղ ես եղել, եւ ինչո՞վ ես զբաղվել… մի խոսքով, մի՛ զլացիր…
ALIS
16-07-08 • 05:37 AM
18Դե, ինչ ասեմ իմ մասին. ապրում եմ Մադրիդի հարավ-արևմտյան թաղերում, մարտի 1-ին համակարգիչի մոտ էի, փորձում էի հնարվորինս շատ տեղեկատվություն ստանալ:
ՈՒ՞մ կողմից եմ՝ իհարկե, Ժողովրդի հետ եմ, իսկ Տեր-Պետրոսյանին միշտ եմ գնահատել:
Հիմա կարելի է ինձ մեղադրել, որ իզուր եմ խառնվում, ձենս տաք տեղից է գալիս, «շատ էիր սիրում հայրենիքդ, չգնայիր»…
Jojoba
16-07-08 • 06:17 AM
19»»ՈՒ՞մ կողմից եմ, իհարկե Ժողովրդի հետ եմ, իսկ Տեր-Պետրոսյանին միշտ եմ գնահատել:
Եվս մեկ մարդ, ով ժողովրդի հետ է: Նկատեք. հարցն էր՝ ո՞ւմ կողմից ես, ումոնցի՞ց ես- » պատասխանը՝ ժողովրդի հետ եմ:
Հուսով եմ, դու գոնե ժողովրդի անունից չես խոսի: -)
Չէ, չենք ասի, ես անձամբ չեմ ասի, որովհետեւ նման անհիմն եւ ապուշություն չի կարելի պնդել.
Հուսով եմ, որ մեր բլոգի բժիշկները գոնե կհաստատեն, որ անպայման չէ նստել հիվանդի կողքին եւ «ախ ու վախ» քաշել նրա հետ, որպեսզի բոլորին, կամ առնվազն քեզ ապացուցես, որ դու կարեկցում ես կամ մտահոգված ես նրա առողջությամբ:
Թեեւ հանգամանքների բերումով դրսում ես, ֆինանսական օգնությամբ կարող ես մեծ ներդրում ունենալ քո ազգի ապագայի հարցում (հաշվի համարը ես քեզ պրիվատ կուղարկեմ)
F5-admin
16-07-08 • 14:03 PM
20Ողջույն, ALIS, բարով եկար f5blog.com: Ուրախ եմ, որ մենք հնարավորություն կստանանք այս կայքի էջերից ծանոթանալու տարբեր հարցերի շուրջ Ձեր անձնական տեսակետներին եւ այլոց գրառումների վերաբերյալ Ձեր կարծիքներին:
Ինչ վերաբերվում է ազգի մի մասի՝ առանց միտքը հասկանալու մյուս մասին ուղղելուն, ապա ես գոնե այս կայքի սահմաններում փորձում եմ կյանքի կոչել լրիվ ուրիշ մի նպատակ:
Նախ, ես փորձում եմ նախ ըմբռնել արտահայտված միտքը (խոստովանեմ, որ ոչ միշտ է դա ինձ հաջողվում, թեեւ չեմ կասկածում դիմացինին հասկանալու հմտություններիս վրա):
Եթե հաջողվում է ընկալել այլ անձի արտահայտած միտքը, ապա կատարում եմ ձեւակերպումների որոշ հստակեցում: Ինչո՞ւ: Որովհետեւ քո սեփական միտքը միշտ չէ, որ առաջին ընթերցումից հասկանալի է լինում դիմացինին: Եթե դու մի բան գիտես, դա դեռ չի նշանակում, որ քո դիմացինը անմիջապես հասկանալու է գրառումդ, հատկապես, որ երբեմն այն մնում է կիսատ, կամ էլ պարունակում է ինչ-որ տողատակի մտքեր (որոնք դեռ պետք է հասցնել դիմացինին):
Այնուհետեւ, ես նշել եմ մի քանի ամիս առաջ. ես գտնում եմ, որ անկախ ամեն ինչից, եթե գրվում է հայերեն, ուրեմն պետք է գրվի հնարավորինս քիչ տառասխալներով ու շարահյուսական աղճատումներով: Գոնե, որպես ադմին, կարող եմ, չէ՞ նման պահանջով հանդես գալ:
Վերջապես, եթե բլոգերներից որեւէ մեկը թերանում է կամ չգիտի, թե որն է ճիշտ քերականությունը կամ շարահյուսությունը, ապա կատարում եմ (կամ էլ՝ կատարում են մեր մյուս աշխատակիցները) համապատասխան ուղղումներ:
Հուսով եմ, որ առաջին անգամ բացելով այս կայքի էջերից մեկը, մեր հայրենակիցները չեն տխրի՝ տեսնելով հնարավորինս մաքուր հայերեն՝ առանց թրքա-ռուսական արտահայտությունների, քանի որ, ի վերջո, սա բլոգ է, այլ ոչ թե ֆորում (այն էլ՝ հայկական):
Այժմ, մի հատ առաջարկություն անձամբ Ձեզ. կցանկանայի՞ք դառնալ հեղինակ եւ մեզ ներկայացնել, թե ինչպես են ապրում Իսպանիայում հանգրվանած հայերը (որպես առանձին թեմա): Ինքս մի քանի ամիս առաջ Բարսելոնում էի, շփվել եմ մի քանի տեղի հայերի հետ, սակայն համոզված եմ, որ մի բան է, որ տուրիստ-հային ներկայացվում է իսպանական առօրյան, ու լրիվ ուրիշ բան է, թե ինչ է իրականում կատարվում ձեր կողմերը: Համաձայնվելու դեպքում, դուք հեղինակ կդառնաք մի քանի րոպեների ընթացքում:
Philosopher
16-07-08 • 15:44 PM
21Բարի օր բոլորիդ…
Նախ, որպես առաջնային քայլ, ետ չմնալով ոչ Ժոժոբայից եւ ոչ էլ Ադմինից, ցանկանում եմ ԱԼԻՍ-ին ողջունել այս բլոգում, եւ մաղթել բեղմնավոր գործունեություն այս բլոգում: Հուսով եմ, որ դուք անպայման կնպաստեք այս բլոգի «հայանալուն» եւ «հայերեն» դարձնելուն (Ադմինի առաջնային եւ գլխավոր պահանջն է):
Իսկ այժմ անցնեմ Ժոժոբի դասախոսությանը…
Մի երկու բառով միայն անդրադառնամ վերեւի քո վերջինի» մասին մտքին:
Բարեկամ, վերջին անունը Լևոն էր գրված, եւ ինքնստինքյան վերջինիս հասկացվում է Լևոնի մասին:
>>>Փիլիսոփա ջան, հոգուդ ղուրբան, «կոժանիի պլաշտ» սիրեմ
Ախպերս, ես «կոժանիի պլաշ» չեմ հագնում, առավելեւս այս շոգ եւ տոթ եղանակներին:
Իսկ Բագրատյանի եւ Քոչարյանի քո պատճառահետեւանքային կապի մասին ...
Հիմա, որ ասեմ, կասես ոչ մի բան չեմ հասկանում, բայց ինչ է նշանակում այս նախադասությունը:
>>>Հարց. էդ ո՞նց ստացվեց, որ Քոչարյանի օրոք Բարգրատյանը իրեն այսպես լավ էր զգում ու ազատ:
Քանի որ, Հրանտ Բագրատյանը տնտեսագետ է,ապա ես այս քո ազատ եւ լավ զգալը կապեցի նրա տնտեսական գծով սուր քննադատությանը Քոչարյանի իշխանության հանդեպ, ուստի պատճառաբանեցի: Ցավոք, ես չկարողացա անցնել քո մտքի ստորին մասերը, եւ հասկանալ, որ դու ինչ-որ բան առնել/ծախելու մասին ես ասում:… Կներես, սխալս ընդունեցի:
>>>Եթե ուզում ես պատասխանել, պլիս գրիր ինձ պրիվատ, թե չէ հեսա ԱԼԻՍը կմտածի , որ այստեղ բլոգ չի, այլ գնում է «քուչի բազար»:
Չեմ կարծում, որ որեւէ մեկը այդպես կմտածի, առավելեւս, ինքս չեմ մտածում, որ սա «քուչի բազար» է:
Հ.Գ. Էլ իզուր մեյլով չեմ պատասխանի, միայն այստեղ կգրեմ, որ ես հասկացել էի դեռ 50 տարի առաջ, որ դու շոփեր չես… Էլ մի մատի փաթաթան սարքի…
Ասում - խոսում ենք, էլի դոկտոր ջան…
Jojoba
16-07-08 • 21:02 PM
22ժող. էսօր ադմինի ծնունդն է, դառնում է 30 տարեկան.
ես առաջարկում եմ փող գցվել եվ մի հատ նվեր առնել ինչ կասեք՞
ասենք մարդա 5000 դրամ, սփյուռքի մեր բարեկամները իրենց հայացողությամբ կարող են առավել մեծ ներդնում անել այս հայրենանպաստ գործին՞. հա, մոռացա ասել, որ մասնակցությունը կամավոր է.
F5-admin
17-07-08 • 01:12 AM
23Jojoba ջան, երկակի շնորհակալություն՝ համ շնորհավորանքի (ման եկա՝ չտեսա գրածիդ մեջ) համ էլ ծննդյանս առթիվ հանգանակություն կազմակերպելու համար:
Աստված քո մեկը թող տասնմեկ մետրանոց անի…
Philosopher
17-07-08 • 02:10 AM
24Հրաշք, պարզապես հրաշք (կասեր Նախագահ Տեր-Պետրոսյանը):
Իսկ հրաշք է Ժոժոբայի նախաձեռնությունը:
Հիմա կասեք, թե էս ի՞նչ մարդ եմ, որ ամեն մի լավ բանի մեջ միշտ վատն եմ տեսնում: Բայց դե ես էլ այսպիսի մարդ եմ...
Ինչեւիցե…
Հիմա բացատրեմ, թե ինչո՞ւ դուրս չեկավ Ժոժոբի նախաձեռնությունը: Վստահ եմ, որ բոլորդ բարեկամ/հարազատի ծնունդը շնորհավորելու համար եւ ինչ-որ անակնկալ/նվեր պատրաստելու համար, միշտ դիմում եք գաղտնիության եւ փորձում եք անակնկալ անել: Հիմա տեսեք, թե ինչ մի զավեշտ է սպասվում բլոգին: Փաստորեն, Ժոժոբան, այստեղ` հրապարակայնորեն, որոշել է Ադմինի ծննդյան մասին ազդարարել եւ նվեր գնել, այն էլ հրապարակայնորեն նախատեսելով 5000 դրամ, իսկ սփյուռքին էլ հորդորում է: Սփյուռքի մասին ասեմ, որ եթե ուզում ես շահես նրանց սիրտը, ապա պետք է ցեղասպանության մասին ազդարարես այստեղ, եւ այն դարձնես քո ապրելակերպի գլխավոր մասը: ԵՎ որ ամենից կարեւորն է, դու պետք է քո ամեն մեկնաբանության վերջում գրես Ստանբուլը արյան ծով դարձնելու մասին (փորձված եւ հաջողված ձեւ է, եւ դրանով բոլ փողեր կարելի կլիներ աշխատել: Ի դեպ, փողի մի մասը Ժոժոբին` Ադմինի ծննդյան մասին ազդարարելու համար, մի մասը Ադմինին` նրա ծննունդը լինելու համար, մի մասն էլ ինձ` գաղափարը տալու համար):
Եվ ասեմ, որ, եթե ուզում էիր փող քցվել, կարող էիր գաղտնի մեյլերով, էլ չգիտեմ ինչերով մեզ տեղեկացնեիր: Թե չէ Ադմինը էլ ոչ մի հաճույք չի ստանա: Առավել եւս, որ գիտե նվերի մոտավոր արժեքը…
Հ.Գ. Ադմին ջան, ի խորոց սրտե շնորհավորում եմ քեզ ծննդյանդ օրվա կապակցույթամբ: Ցանկանալով ամենայն բարիք եւ երջանկություն: Երջանկություն ընտանեկան կյանքում, իսկ բեղմնավոր աշխատանք բժշկական գործունեության մեջ…
Marat
17-07-08 • 15:13 PM
25Նախ,
Ադմին ձաձա, շնորհավորում եմ 30-ամյակդ, ցանկանում եմ առողջություն եւ ամենայն բարիք:
Երկրորդ,
ես էլ հետ չմնամ ու ողջունեմ Ալիսին:
ժոժոբա, աչքիս Բագրատյանի հայրիկից «կոժանիի պլաշտ» ես առել ժամանակին:
ALIS
17-07-08 • 17:05 PM
26Դե արդեն մի քիչ ավելի շատ պատկերացում ունեմ այս բլոգի մասին ու ասեմ ,որ ինձ դուր եկավ:
Ես ել եմ շնորհավորում ծննդյանդ օրը Ադմին , ցանկանում,որ բոլոր հնարավոր ու անհնար ցանկություններդ իրականան :
Մի բան էլ իմ մասին, չեմ սիրում երկար գրել, բայց կպատմեմ Իսպանիայի հայերի մասին, որովհետև այդ մասին Հայաստանում կամ չգիտեն, կամ էլ շատ քիչ գիտեն:
Հա Jojoba , չմոռանամ ասել արդեն 3 հաշվեհամար ունեմ Երևանում, որտեղ 3-ը, այնտեղ ել 4-ը, դե լավ հիմա շտապում եմ, հետո ավելի շատ կգրեմ:
Jojoba
17-07-08 • 18:07 PM
27խորհուրդ կտայի կարդալ իմ դպրոցական ընկերոջ հոդվածը «ՍԵՐԺ ՍԱՐԳՍՅԱՆԸ ՊԱՐՏՎՈՒՄ Է»
չեմ ասի, որ քաղաքական հեղաշրջում է, բայց ինձ դուր եկավ քաղաքական տեխնոլոգի մեկնաբանություններն մեզ բոլորիս հուզող թեմայով.
Պ.Ս. մեկ ճշգրտում, իր նկարով իմ տարիքն չորոշեք. ես իրենից 14-17 տարի փոքր եմ, ուղղակի իրեն ուշ էին դպրոց տվել
Democrat
17-07-08 • 18:35 PM
28Խորհուրդդ անցավ միաձայն: Կարդացի: Լավն էր… բայց կարճ էր: Համ էլ մտքեր կային, բայց դրանց հիմնավորումները կան չկային, կամ էլ շատ մակերեսային էին: Ամեն դեպքում, նորմալ էր: Մերսի:
Philosopher
17-07-08 • 19:20 PM
29Իրոք, համամիտ եմ ԴԵՄՈԿՐԱՏԻ հետ, որ Ժոժոբայի խորհուրդը կանցնի միաձայն…
Լավն էր, բայց իրավացիորեն նշեմ` այո, կարճ էր: ԵՎ կարծում եմ, արժեր պարզաբանումներ տալ ապագայի մասին` ավելի ռեալ ու տրամաբանորեն: Այսինքն՝ կարճ էր:
Նախ՝ Քոչարյանի ՀՀԴ եւ ԲՀԿ -ի վրա հիմնվելու բացատրությունը:
Չեմ կարծում, որ պետական համակարգը հնարավորություն ունի մի կուսակցության փոխարեն կեղծել մի քանիսի համար: Սա ոչ ռեալ մոտեցում է: Այսինքն, պառլամենտական նոր ընտրությունների դեպքում Հայ Ազգային Կոնգրեսը` որպես նոր ձեւավորվելիք դաշինք, կարող է բացարձակ հաղթեԼ: Իսկ մյուս տարբերակը կլինի այն, որ իշխանությունը ընտրությունը կդասավորի միայն ՀՀկ-ի համար: Այսինքն Սերժ Սարգսյանը ի վիճակի չի լինի կեղծել թե՛ ՀՅԴ-ի, թե՛ ԲՀԿ-ի, թե՛ ՕԵԿ-ի եւ նաեւ ՀՀկ-ի համար, այն էլ ապահովել իր կուսակցությանը բացարձակ մեծամասնություն:
Ուստի, պառլամենտական ընտրություններ չեն թույլ տա ո՛չ ՕԵԿ-ը, ո՛չ Դաշնակը, ո՛չ էլ ԲՀԿ-ն: Հակառակ դեպքում դրանցից ոչ մեկն էլ չի անցնի պառլամենտ:
Jojoba
17-07-08 • 23:15 PM
30Լրիվ համամիտ եմ, բայց եկեք չմոռանանք մի քանի փաստարկներ:
1. Նախ, մենք ապրում ենք մի երկրում, ուր բացահայտ խոսելն այնքան էլ ընդունված չէ (կամ նախընտրելի չէ), եթե դու չես այրել բոլոր կամուրջները քո հետեվից: Տվյալ դեպքում, վերջինս, իմ իմանալով, չի խաղում ոչ ընդիմության, ոչ դիմության ճամբարներում: Չեմ կարծում, որ ունի նաեւ այնքան անխոհեմություն, կամ այնքան ֆանատիկ է (գիտեմ, որ շատերիդ դուր չեն գա իմ այս խոսքերը՝ անխոհեմություն կամ ֆանատիզմ), որպեսզի դնի եվ резать всю правду-матку:
Դրանից բացի, երբեմն ավելի լավ է կամաց գնաս, ու երկար գնաս (էս մեկը փորձեցի ռուսերերնից թարգմանել)…
2. Վերջապես, իմ կարծիքով, նա այն մարդկանցից է, ով չլինելով ոչ մի դաշտում, եւ չքողարկելով իր անունը մեզ պես ինչ-որ նիկի տակ, փորձում է կատարել իր աշխատանքը արդարացի կերպով, չգնալով խղճի եւ իրականության հետ կոնֆլիկտի:
Լավ, թողնենք նրան հանգիստ, թե չէ տպավորություն է ստեղծվում, որ ամեն կերպ փորձում են նրան պաշպանել եւ գովերգել: Իրականում՝ ոչ, ուղղակի ես անձամբ շատ ուրախացա, երբ կարդացի նրա անունը… Եվ իրականում ինձ դուր եկան նրա մեկնաբանումները:
Եկեք այստեղ մի փոքր զուգահեռ անց կացնենք ուրիշ դեմքերի կամ կայքրերի միջեւ.
Օրինակ, վերցնենք Դիտորդին՝ [ditord.wordpress.com]. երբ առաջին անգամ նախընտրական ժամանակ աչքս ընկավ այս կայքին, զարմացա տվյալ բլոգերի համարձակության վրա:
Ինքս ինձ համարում եմ «հայկական ինտերնետի» հնագույն դպրոցի ներկայացուցիչ, եւ երեվի թե Հայաստանում կայք չկա, որի կամ որի տիրոջ մասին ինֆորմացիա չունենամ: Եվ ահա տեսնում եմ կայք, որն ինձ համար անհայտ է, եւ որը իրականում լինելով բլոգ վորդպրեսի վրա (չեմ թաքցնի մի քիչ անլուրջ եմ համարում բոլոր այն կայքերը որոնք տեղակայված են wordpress-ի, livejournali կամ ասենք narod-i, freenet-ի վրա) արժանի է հարգանքի եւ գովասանքի:
Այն ժամանակ նույնիսկ համոզված էի, որ կայքի տերը գտնվում է արտասահմանում եւ սա է միակ բացատրությունը նման համարձակության:
Եվ այս տպավորությունս հօդս ցնդեցին, երբ կարդացի նրա հարցը՝ տրված պրեզիդենդին նրա հետընտրական բլոգ-կայքում՝ երեվի հիշում եք վերջինիս մասին.
հիմա փորձեմ մեջ բերել
Ինքներդ հասկացա՞ք, թե ինչ նկատի ունեմ:
Թե հիմա որն է լավ՝ անուն հանես որպես ճշմարտության ջատագող եւ ամփագորգոռ արտահայտություններ անել, հետո տեղն ընկած ժամանակ փախնողական վարմունք ցուցաբերել, թե՞ ....
Ո՞ւր է հիմա Ալյամ Կարապետյանը. բուժվո՞ւմ է, ինչի՞ց. շարունակե՞մ…
Ո՞ւր է հիմա Գռզոն, փախա՞ծ է, ո՞ւր, ԿԳԲ-ն էլ գիդում չի՞ ուր է
Չգիտես ինչու ակտիվ ընդիմության մեջ՝
ա/ շատ մարդիկ աշխատում են միջազգային կազմակերպություններում (նկատի չունեմ ում կողմից են նրանք ֆինանսավորվում), որոնք համոզված են, որ իրենց չի սպառնում աշխատանքի կորուստ… միգուցե միայն շատ «թփրտալու» դեպքում ձերբակալություն լինի, այն էլ` քիչ հավանական է.
բ/ մի մասը նախկին պաշտոնանկ արված չինովնիկներն են.
գ/ մի մասը կյանքից կամ ներկա իշխանությունից «օբիժնիկներ».
դ/ մի մասը փրփուրը բերանին պաշտոն ակնկալողներ (նկատի ունեմ` Լեվոնից)
ե/ ....
Հիմա երեւի էլի իմ վրա հարձակվեք…
Մինչ հակահարված տալը բարձաբայնեմ՝ մտադրություն չունեմ վարկաբեկել ընդիմության շարքերը (հատկապես, երբ նրանց համեմատում ես դիմությունում մեծ մաս կազմող «..ռ մտնողների» հետ):
Ուղղակի, անձամբ ինձ համար, մի բան է, երբ մարդ պայքարում է հանուն գաղափարների, մեկ այլ բան… եթե դրա պատճառն է… չարախնդությունը, ատելությունը, վիրավորված ինքնասիրությունը կամ անձնական կյանքը դասավորելու (կամ հետ բերելու) մղումները:
Մեկ այլ բան է, երբ մարդ դա անում է մի մարդ, որը նժարին է դնում ամեն ինչ, մեկ այլ բան երբ դա արվում է սեփական բիզնեսին զուգահեռ:
Մեկ այլ բան է, երբ ընտանիքդ ուղարկում ես արտասահման, հետո սկսում ամպագոռգոռ հայտարություններ անել:
Մեկ այլ բան է, երբ գիտես, որ այս երկրում միայն բարձրաձայն փռշտալու համար քեզ կարող են հրավիրել միլիցիայի բաժին:
-----------
Լավ, մտքերս շատ հախուռն են, եւ չեմ կարողանում նորմալ շարադրել եւ ասել այն ամենը, ինչ կցանկանայի կամ հնարավորություններս ներում եմ, ընթեռնելի ձեւով:
Ավելացնեմ միայն մի բան. ես ինքս երբեք չեմ զբաղվի քաղաքանությամբ միայն մեկ պատճառով՝ ես պատրաստ չեմ հանուն ազատ-անկախ հանրապետության (նույիսկ եթե համոզված լինեմ եթե դա ռեալիստական, եվ ոչ թե ուտոպիա) վտանգել իմ ստեղծած փոքրիկ աշխարհը: Իսկ եթե դա ինձ համար չէ, ապա երբեք ես չեմ խաղա քաղաքականություն:
Հ.Գ. նոր, քիչ առաջ երբ փնտրում էր Դիտորդի մեկնաբանությունը, որ մեջբերեմ… ակամայից հանդիպեցի իմ իսկ գրառումները՝ պրեզիդենտի բլոգի մասին:
Եթե դեմ չեք լինի, ապա մի առանձին հոդվածով կուզենամ վերհիշել դրա մասին՝ արդեն հետին թվով եւ մի քանի ամիս անց:
Եվ երկրորդ, եթե Փիլիսոփան դեմ չի լինի, ապա ցանկություն կա մեկ ապաքաղաքական հոդված գրել «ժամանակի բուժիչ դերի մասին կամ ինչպես է կյանքը ստիպում վերաիմաստավորել եւ վերագնահատել քեզ եւ քո շրջապատը» դեռեւս աշխատանքային վերնագրով:
Հոդվածում չեն լինի «Ստանբուլը արյան ծով դարձնելու» կամ «Սերժի կամ Քոչարյանի մասին» ոչ մի խոսք, հետեւաբար, ենթադրում եմ բավականին պասիվ վերաբերմունք ե՛ւ հայաստանաբնակ փիլիսոփաների ե՛վ սփյուռքի մեր քույրերի եվ եղբայրների կողմից.
---------
Հ.Գ.-2 դե հիմա ով հավես ունի, թող սխալներս ուղղի, ես հավես չունեմ նույնիսկ վերընթերցելու
Ֆ5-ադմինի կողմից.
Հազարից մեկ սիրտդ բացել ես, բա խոսքդ չաղավաղե՞մ
Philosopher
18-07-08 • 00:04 AM
31Ցանկանում եմ մի փոքր անդրադառնալ Հայաստանին եւ նրա աշխարհաքաղաքական իրավիճակին:
Այսպես… Հայաստանը գտնվում է զինադադարի մեջ: Եթե մենք գտնվում ենք զինադադարի մեջ, ապա դա նշանակում է, որ Հայաստանը հաղթել է ոչ թե պատերազմում (քանի որ պատերազմը չի ավարտվել), այլ միայն ճակատամարտում: Դեռեւս Հռոմեական հին կայսրության ժամանակներից սկսած գոյություն ունի մի պարզ ճշմարտություն՝ ճակատամարտում հաղթելը ամենեւին չի նշանակում հաղթել պատերազմը:
Այսպիսով, համաձայնվենք, որ պատերազմը չի ավարտվել:
Եվ պատերազմի վտանգը, ըստ իս, ներկայումս բավականաչափ մեծ է: Հիմնավորեմ ասածս:
Մեր պետության թշնամի ադրբեջանական պետությունը կարող է օգտվել ստեղծված իրավիճակից եւ պատերազմ սկսել Հայաստանի Հանրապետության դեմ` ԼՂՀ-ին տիրանալու համար: Իսկ Հայաստանում իրավիճակի սրվելը բավականաչափ վատ ազդեցություն է թողնում երկրի թե՛ տնտեսական, թե՛ աշխարհաքաղաքական տեսանկյունից:
Հայաստանում պայքար է գնում Համաժողովրդական Շարժման եւ իշխանությունների միջեւ: Այս պայքարը սովորական պայքար չէ այն առումով, որ իշխանությունը բացառապես դիմում է ռեպրեսիվ մեթոդների, որոնք իրականացվում են ոստիկանության եւ բանակի միջոցով: Նման իրավիճակում Ադրբեջանի Հանրապետությունը կարող է օգտվել իր համար շահեկան իրավիճակից:
Ադրբեջանի համար այս ժամանակահատվածում Ղարաբաղը վերցնելը շատ ձեռնտու կլինի: Քանի որ, փորձ է արվում կառուցել նավթամուղ/գազամուղ Ռուսաստանը շրջանցելով, ինչը, բնականաբար, դեմ է Ռուսաստանի շահերին, եւ Ադրբեջանը այդ Նաբուկո կոչվածը կառուցելուց հետո, երբեք ու երբեք չի կարող պատերազմի մեջ մտնել, քանի որ Նաբուկոյի վնասումից կկորչեն միլիարդներ: Ռուսաստանը փորձում է ձախողել Նաբուկոյի կառուցումը (ինչի արդյունքն էր Մոդվեդեւ-Ալիեւ կնքած վերջերս աղմուկ հանած պայմանագիրը):
Եթե զուգահեռներ անցկացնեք Հայաստանի Առաջին եւ Երրորդ հանրապետությունների ներկա եւ այն ժամանակվա ՀԱՀ-ի կործանման ժամանակների միջեւ, ապա կգտնեք բազմաթիվ նմանություններ: Այն ժամանակ էլ Ռուսաստանը մտերմացել էր Ադրբեջանի հետ, քանի որ կարծում էր, թե Լեռնային Ղարաբաղ-Զանգեզուր-Նախիջեւան ուղիով կարելի էր հասնել եւ կապվել Թուրքիայի հետ: Իսկ կապվելու նպատակն էր այն, որ Ռուսաստանը կարծում էր, թե Քեմալական Թուրքիան հեղափոխական երկիր էր եւ կարող էր հեղափախության ալիքը տարածել Արեւելքի երկրներում:
Այսինքն, Ռուսաստանը օժանդակում էր Ադրբեջանին` ԼՂ-ի, Նախիջեւանի, Զանգեզուրի խնդիրներում` ընդդեմ Հայաստանի (նույնիսկ Կարմիր 11-րդ բանակը գրավել էր Ղարաբաղը՝ Թուրքիայի հետ միանալու համար): Ռուսաստանը մտերմացել էր Թուրքիայի հետ հեղափոխության տարածման համար:
Եվ ի՞նչ եղավ դրա վերջը: Եղավ այն, որ Թուրքիան պատերազմ հայտարարեց Հայաստանին: Հայ զինվորների այն ժամանակվա մարտունակության անկման մասին նշում էր հենց այն ժամանակվա Հայաստանի Ռազմական նախարարը, ասելով, որ զինվորներին թվում էր, թե նրանք կռվում են թե՛ թուրքերի, թե՛ ռուսների դեմ: Արդյունքում Հայաստանը պարտվեց եւ ստիպված եղավ կնքել Ալեքսանդրապոլի մի ամոթալի եւ խայտառակ պայմանագիր, որով Հայաստանին տրվեց 10 հազար քառակուսի կիլոմետր տարածք: Պարզապես, հայ ժողովուրդի բախտն էր, որ կոմունիստների շնորհիվ 12 հազարը դարձվեց 29 հազար:
Ինչո՞ւ ներկայացրեցի Առաջին Հանրապետության կործանման թեման: Նրա համար, որ բոլորս այժմ պետք է զգոն լինենք: Նախեւառաջ՝ իշխանությունը: Որը կարող է գործողությունների պատճառով կորցնել Ղարաբաղը:
Եվ ցանկանում եմ այն մարդկանց բացատրել, որոնք դեմ են թե՛ Իշխանություններին , թե՛ Լևոն Տեր-Պետրոսյանին եւ քարկոծում են երկուսին էլ: Սակայն նրանք պետք է գիտակցեն, որ ամենից վտանգավորը պետության, երկրի, ազգի համար այդ իներտ մասսան է:
Ուստի, այժմ ժամանակը չէ, որ քարկոծեք Տեր-Պետրոսյանին եւ դառնաք մի իզգոյ մասսա:
Հ.Գ. Հուսով եմ, որ այս մեկնաբանության ներքո բլոգը կսկսի քննարկել ներկա աղետալի իրավիճակը:
Հ.Գ. - 2
Ժոժոբա, քեզ հետ միանգամայն համաձայն եմ: Բայց կարծում եմ, որ Շարժման մեջ ներգրավված են բազում մարդիկ, բազում տիպեր ու տիպարներ: Իհարկե, ես եւս կհարցնեի Ալամ Կալապետյանի գտնվելու վայրի մասին: Եվ, եթե այսքան բացվենք, ապա կասեմ, որ ես նրա մասին դրական չեմ էլ արտահայտվի: Նա կդառնա երկրորդ մարքսիստ, որը կարող է լքել Շարժումը: Դա կարող է լինել սեպտեմբերին:
Իսկ Գռզոյի մասին ոչինչ չեմ ասի: Ես նրան հարգեցի նրա համար, որ երախտամոռ չեղավ եւ կանգնեց նրա կողքին, ումով ինքը մտել էր բիզնես:
Կրկնեմ, որ Շարժման մեջ կլինեն տարբեր տիպեր: Օրինակ՝ Դավիթ Մաթեւոսյանին ես անձամբ չեմ հավանում: Լսել եմ, թե ժամանակին ինչեր է արել Սյունիքում` Վանոյի ժամանակներում… Այնպես որ, իդեալական ոչինչ ՀՀ-ում չկա եւ մոտակա 20 տարում չի էլ լինի…
Իսկ ինչ վերաբերվում է քո հոդվածներին` ապագա, ապա կասեմ, որ բնավ դեմ չեմ… ինչ ուզում ես գրիր, Ժոժոբա…
Ավելացնեմ, որ վերեւի մինչեւ Հ.Գ.-երին անցնելը, հոդվածը շուտ էի գրել, հետո մտա ու տեսա, որ Ժոժոբան մեկնաբանություն է թողել…
Jojoba
18-07-08 • 00:59 AM
32Չգիտեմ, թե ով է վերջինս, բայց նման «անհավատների» ցուցակում կարելի է եվս ավելացնել մեկ «այլընտրանքային» սեռական հակում ունեցողի գինեկոլոգի, որն վախտին «Հզոր հայրենիք»-ի նախընտրական ցուցակով էր պառլամենտ փորձում սողոսկել /դե ինքն ինչ մեղավոր է, որ այդ կուսակցության ղեկավարը իր հարազատն էր՝ հորեղբոր տղան/, ՏՎ-ով էր գովերգում էր իրենց կուսակցության եվ ախարքալակցիների հղորությունը, իսկ հիմա մի հատ Լեվոնի հետ հանդիպում բաց չի թողնում, որ չգա ձեռքը սեղմի.
Դե Օ. Դուրյանի ձեռքը բռնած ման գալն էլ արդեն աշխատանք է դառել.
Ակամայից զարմանում ես եվ տարակուսում, եթե միտինգ գնալու համար մարդկանց կանչում էր միլից. բաժին, ապա ինչու սրա նման ակտիվիստը դեռես զբաղեցնում է պաշտոն պրիզիդենտական հսկողության հիվանդանոցում. /չէ, ազնվորեն չեմ ուզում, որ նրան բռնեն, բայց հարց է ինչու մնացածի դեպքում - հա, իսկ ոմանց դեպքում - » ոչ/
լավ, անցած լինի ...
ALIS
18-07-08 • 05:46 AM
33Քաղաքականության մեջ միշտ էլ կան մարդիկ, որ սեփական շահից բացի ուրիշ ոչինչ նրանց չի հետաքրքրում, բայց դա առիթ չէ հիասթափվելու համար:
Հիմա իմ կարծիքը հավանական պատերազմի մասին , ռուսը ինչքան էլ լավ հարաբերություններ ունենա Ադրբեջանի հետ, միևնույնն հնարավոր ամեն ինչ անելու է , որ ստատուս քվոն պահապանվի: Ինչու՞:Որովհետև ցանկացած լուծումից հետո, պետք է սկսվի հաշտության գործընթացը:
Պատկերացրեք խաղաղ Կովկաս, Վրաստանը լեզու է գտել աբխազների ու օսերի հետ, մենք էլ Ադրբեջանի հետ: Ի՞նչ է պատահում: Սկսվում են կառուցվել բազմաթիվ ճանապարհներ , երկաթգծեր, գազամուղեր ու նավթամուղեր:Ռուսը արդեն պետք է հաշվի նստի Կովկասյան պետությունների հետ, արդեն պետք իր շահերը հարմարացնի մեր շահերի հետ: Բա դա ռուսին պետք է,բա ռուսի լծակները ո՞րն է լինելու , էլ չունի,
իսկ այսպես ցանկացաց ճ կարգի ռուս չինովնինիկի խոսք արժեք է դառնում մեր պետությունների համար:
Կամ պատկերացնենք մյուս տարբերակը, վերցրեցին Նախիջևանը ու տվեցին Ադրբեջանին, այս գործին արդեն կխառնվեն նույնիսկ ամերիկացիները, այստեղ առաջանում է մի ուրիշ հզոր միություն ,մուսուլմանական, Ադրբեջան -թուրքիա , հնարավոր է նաև Իրան, կարևորագույն խաչմերուկները ձեռքներին, Ռուսաստանի ու Եվրոպայի քթի տակ, այս տարբերակն էլ կարծում եմ աշխարհին պետք չէ:
Կարծում եմ նաև, որ միացել է մեր ավտոմատ ինկնապահպանման մեխանիզմը, ու առիթից օգտվելով պետք է լուծենք մեր ներքին խնդիրներն ու Ղարաբաղի հարցը:
Democrat
18-07-08 • 13:01 PM
34Jojoba, հիմնականում համաձայն եմ քո հարցադրումներին և դրանց տողատակի մտքերին:
Սակայն ունեմ մի նկատառում քո այն հարցադրմանը, թե ինչու ակտիվ ընդիմության մեջ շատ մարդիկ աշխատում են միջազգային կազմակերպություններում: Դու անդրադարձել ես նման մարդկանց միայն քիչ թե շատ անկախությանը և հնարավոր պաշտպանվածությանը: Չեմ բացառում:
Սակայն դու չես նշել մի քանի կարևոր գործոններ.
- միջազգային գրասենյակներում աշխատող մեր հայրենակիցները հիմնականում տարիքով երիտասարդ կամ երիտասարդ չափահասներ են, այսինքն, անհատներ, որոնց ավելի շատ հուզում է ոչ թե ներկան, այլ` ապագան,
- միջազգային գրասենյակներում աշխատող մեր հայրենակիցները իրենց աշխատանքի բնույթից ելնելով եթե ոչ ամեն օր, ապա հաճախակի շփվում են արտասահմանցի մասնագետների ու փորձագետների հետ, այցելում արտասահմանյան երկրներ և այնտեղ տեղում ծանոթանում եվրոպաների կամ ամերիկաների լավ ու վատ կողմերին: Սա, ինչ խոսք, լայնացնում է նրանց մտահորիզոնը և “բացում աչքերը”: Ահա թե ինչու նրանք աստիճանաբար սկսում են չհամակերպվել մեր իրականությանը ի տարբերություն մյուսների:
Ինչ վերաբերվում է Փիլիսոփայի գրառմանը, ապա միայն մեկ միտք. մեր զենքը կարող է լինել, ասենք, Ջիվան Գասպարյանի դուդուկը, կամ Շուշան Պետրոսյանի ամուսնու դուդուկը, սակայն մոռանում ենք մի բան, որ իսկական զենքը հոգեկան ու բարոյական առողջ մթնոլորտն է: Իսկ քանի դեռ նման զենք չկա, որի մասին էլ մեր հարեւանները մեզնից ոչ պակաս տեղյակ են, ապա պատերազմը վերսկսվելու հավանականությունը խիստ բարձր է:
Philosopher
18-07-08 • 13:07 PM
35Ժոժոբա, կասես, թե ով է քո այդ նշածդ անձը, որը պահը չի բաց թողնում Տեր-Պետրոսյանին բարեւեոլու եւ Օհան Դուրյանի ձեռքը բռնած ման գալու համար: Ես ճիշտն ասեմ, որ տեղը չբերեցի, թե դա ով է:
Իսկ միտքդ առ այն, որ ոմանց դեպքում հա, իսկ ոմանց դեպքում ոչը, որքանով է արդարացված, ապա ես համամիտ եմ: Երբ Ալամ Կալապետյանի սրտի շոուն սարքվեց, ես անմիջապես այդ հարցը տվեցի: Իսկ երբ իմացա, որ ստորագրություն է տվել, որ չհեռանա քաղաքից, բայց Մոսկվայում է եւ մինչեւ սեպտեմբեր/կարծեմ/ մնալու է այնտեղ, ապա մտածեցի, որ շոուն հաջողվել է:
Այդ ինչպես եղավ, որ Մատենադարանի գիտաշխատող, գիտնական, գիտության մարդ Արշակ Բանուչյանը ազատության մեջ մնալով, կարող է խանգարել գործին, կամ փախչել, իսկ Ալամ Կալապետյանը, որը բոցաշունչ ելույթներ էր ունենում միտինգներում, եւ հեղափոխության կոչեր անում, կարող է ոչ միայն ազատվել, այլեւ մեկնել Մոսկվա…
Իսկ հարգելի Ալիս, քո գրածին ասեմ, որ պատերազմի վտանգը շատ մեծ է: ՀԵնց խնդիրն էլ այնէ, որ Ռուսաստանին պետք է, որ Ադրբեջանը զբաղվի ոչ թե Նաբուկո-յով, այլ պատերազմով:
Իսկ հիմա արդեն պատերազմը կնշանակի Ղարաբաղի կորուստ: Չեմ հիշում որ որտասահմանյան թերթն էր, որ գրաված էր, որ Ադրբեջանը ունի մի այնպիսի զենք, որով կարող է շատ հեշտությամբ ռմբակոծել Եևեւանը, եթե այն տեղադրի Նախիջեւանում: Իսկ այդ զենքը Ալիեւը ցուցադրել էր իր ռազմերթի ժամանակ, որը կայացել էր այս վերջերս Բաքվում…
Ազիան
18-07-08 • 15:50 PM
36Ողջյուն Ալիս,ողջյուն բոլորին :Կարդացի բոլոր գրառումները, անխտիր բոլորդ լավն եք:Ինչպես միշտ Jojoba-ն,որ իմ կողքին է,ճիշտ է:Ճիշտ է նաև Մտահոգ-ի դիտարկումը:Կարելի է հասկանալ երիտասարդներին,որոնք չգիտեն սովետի գործարանների թափը ու այն պատմությունը,թե ինչպես այդ հսկա ժառանգությունները վաուչերային փոշու վերածվեցին ու ինչպես ձուկը ջրում իր տարերքի մեջ էին Բագրատջանիկները:Նրանք ,,սեղանիկներ,, ունենալու ժամանակ չունեին:
Սրտանց շնորհավորում եմ Ադմինի 30-ամյա հոբելյարը’ ցանկանալով առողջություն և հետագա հաջողություններ:
Democrat-ի կարծիքը կիսում եմ.
Ազգի իսկական զենքը հոգեկան ու բարոյական առողջ մթնոլորտն է:
ALIS
18-07-08 • 16:11 PM
37Դե լավ, եթե Ադրբեջանին թույլ են տալիս վերցնել Ղարաբաղը,թող վերցնի, արդեն շատ վաղուց և´ մեզանից հարուստ է, և´ ուժեղ:Կամ էլ ստացվում է մեր հայտնի զույգի վարած քաղաքականության շնորհիվ ենք խաղաղ ապրում: Չեմ կարծում:
Իսկական զենքը հոգեկան ու բարոյական առողջ մթնոլորտն է,համաձայն եմ դեմոկրատի այս մտքի հետ,կամ էլ հանգուցյալ տատիկիս մտքի հետ՝ ինչ մտածես , այն գտած ես: Մեր մտքերն էլ պետք է շատ համարձակ լինեն:
Մեր հույսը, մենք ենք, մեր հարցերը մենք ենք լուծելու թե´ ներսում , թե´ դրսում, սա միանշանակ է, հակառակ դեպքում ինչ խայտառակ փաստաթուղթ ասես մեզ ստորագրել կտան:
Ազիան
18-07-08 • 21:27 PM
38Դե լավ, եթե Ադրբեջանին թույլ են տալիս
վերցնել Ղարաբաղը,թող վերցնի, արդեն շատ
վաղուց և´ մեզանից հարուստ է, և´ ուժեղ:
Դնենք ու այսպես հեշտ տա՞նք…
Philosopher
19-07-08 • 00:31 AM
39Դե իհարկե, չի կարելւ Ղարաբաղը հենց այնպես դնել ու տալ:
Եվ ինչ ենք ասում հարյուր տարի: Այն, որ քոմփլեմենթար դիվանագիտությունը հասցրեց այս ողբերգական իրավիճակին:
Եվ վերջապես, միթե մեզ` Հայ ժողովրդին, հաճելի ապրել ստրուկի պես` 21-րդ դարում: Միթե ազգովի չենք նախանձում այն երկրներին, որոնք հաղթահարել այս ժամանակները դարեր առաջ, եւ այժմ գտնվում են ծաղկման շրջանում: Միթե ոստիկանը չի նախանձում Մեծ Բրիտանացի ոստիկանին, որի առջեւ մարդիկ խոնարհվում են, իսկ Հայաստանում անիծում: Եվ անեծքն էլ տեղին է: 80 ամյա կնոջ ատամները ջարդելու համար, էլ ինչի պետք է արժանանան? Միթե մեր ազգային անվտանգության աշխատակիցները չեն ցանկանում լինել այնպիսի ԱԱԾ-ական, որը կհարգվեր, որը պետք է մեզ պաշտպաներ Ադրբեջանի եւ Թուրքիայի քրեական տարրերից եւ այդ երկրների հակաքարոզչությունից: Նրանք այժմ պետք է զբաղված լինեին Ադրբեջանի ԱԳ նախարարության կայքերի ինֆորմացիան ներբեռնելու եւ այդ կայքերը քանդելուն: Իսկ հիմա Համաժողովրդական Շարժման ակտիվիստներին են բացահայտում:
Եվ վերջապես, միթե չենք նախանձում Գերմանիայի,Ֆրանսիայի Հոլանդիայի, Ավստիրայի Միացյալ նահանգների քաղաքներին: Դրանց կոկիկությանն ու մաքրությանը:…
Միթե ոչ ոք չի մտածում Տիեզերքի, Կյանքի, Ապագայի, Աշխարհի, Մոլորակի, Մահվան ... եւ ամեն ինչի մասին:
Միեւնույնն է ոչ ոք ոչինչ չի տանելու կյանքից:
Ոչ ոք.... Հարուստն էլ է նույն ձեւով մահանում, աղքատը` եւս: Ոչ ոք իր լիմուզիիներն ու դղյակները չի տանելու անդրշիրիմյան աշխարհ:
ՄԻթե այդքան դպրոցում վատ են սովորել, որ չեն իմացել, գոնե, Մեծն Փիլիսոփա Հովհաննես Թումանյանի խոսքերը…
Գործն է անմահ լավ իմացեք,
Որ խոսվում է դարեդար,
Երնեկ նրան, ով իր գործով
Կապրի անվերջ անդադար...
Չարն էլ է միշտ ապրում անմեռ,
Անեծք նրա չար գործին…
Գործն է անմահ, լավ իմացեք,
Որ խոսվում է դարեդար,
Երնեկ նրան, ով մարդ կգա,
Ու մարդ կերթա անարատ:
Թե չէ, ասֆալտով եւ սրճարան-բարերով պատմության մեջ հիվելը ինչ է նշանակում?
Philosopher
19-07-08 • 02:50 AM
40Հարգելիներս, մի հադված էլ ես առաջարկեմ, դուք էլ կարդացեք: Իրոք լուրջ թեմաներ է շոշոփում հեղինակը:
«Ո՞Վ Է ԱՅՍ «ԽԵԼՈՔ» ԲԱՆԵՐՆ ԱՆՈՒՄ»
ALIS
19-07-08 • 03:53 AM
41Դե ես նման բան չեմ ասում, թե Ղարաբաղը տանք, այլ ասում եմ, եթե կարողանային վերցնել , վաղուց էին վերցրել, ես դեմ եմ նաև որևէ տարածք հետ վերադարձնելուն, դրա համար էլ ասում եմ, որ ապագայում մեզ ավելի համարձակ ծրագրեր են պետք:
Էջ 1/1 •
Ձեր կարծիքը գրառեք այստեղ (միայն գրանցված անդամների համար)