Գեներալ-պատգամավորի անպատժելի որդին
Մարտի 13-ին Էջմիածնում դաժան ծեծի ու խոշտանգումների ենթարկվելուց հետո սպանվեց 23-ամյա Սեպուհ Կարապետյանը: Նրա «մեղքն» այն էր, որ «հանդգնել» էր պաշտպանել թաղի աղջկան` նրան անհանգստացնողից: Իսկ անհանգստացնողը գեներալ, ԱԺ պատգամավոր Սերյան Սարոյանի որդին էր` Զարզանդ Սարոյանը:
«Բացատրելու համար, որ իր հարեւանի աղջկան ցանկալի չեն Զարզանդի հետապնդումները, Սեպուհը, եղբայրն ու էլի մեկ հոգի գեներալի որդուն կանչել են պարզաբանման»,- պատմում է սպանված երիտասարդի բարեկամը (անունը, հասկանալի պատճառներով, չենք նշում): Ըստ նրա` պարզաբանումն ընթացել է ծեծ ու ջարդով, անգամ` սառը զենքի գործադրմամբ: Ինքնապաշտպանության նապատակով Սեպուհի ընկերներից մեկը կտրող գործիքով հարվածել եւ վնասվածք է հասցրել Զարզանդին` գեներալի որդուն: Իրավիճակն ավելի չթեժացնելու համար նրանք դիմել են փախուստի: Փաստի առթիվ Սեպուհ Կարապետյանի եղբոր նկատմամբ Էջմիածնի ոստիկանությունում հարուցվել է քրեական գործ:
Միջադեպի մասին հեռախոսով տեղեկացվել է այդ օրը Մոսկվայում գտնվող գեներալ, ԱԺ պատգամավոր Սեյրան Սարոյանը: Նա հեռախոսով տվել է գեներալական իր հրահանգը:
Գոտեպնդված Սարոյանի հրահանգից` կրտսեր Սարոյանը հոր թիկնազորի տղաների հետ սկսում է տակնուվրա անել քաղաքը` իր վրա ձեռք բարձրացնողներին հայտնաբերելու եւ հաշվեհարդար տեսնելու նպատակով: Կարապետյան եղբայրներից ձեռքն է ընկնում Սեպուհը` երկու ընկերների հետ: Իր ութ պաշտպանների հետ Զարզանդը երեք երիտասարդներին տանում է արյունոտ դաս տալու…
«Սեպուհի դիակը գտել են խոշտանգված ու բարբարոսաբար ծեծված: Կոշիկներն ու գուլպաները հանել էին ու բաց ոտքերին այնքան էին հարվածել, որ ծնկներից ներքեւ դրանք բամբակի պես փափկել էին: Ձեռքերը ծակել էին սուր գործիքով, ինչպես Հիսուսին` մեխերով: Իսկ գլխին ու պարանոցին ստացած վերքերին անհնար էր նայել. սիրտ էր պետք, որ դիմանար»,- ասում է սպանվածի բարեկամներից մեկը, ում անունը նույնպես չենք կարող նշել:
Համաձայն հարազատների` Սեպուհի երկու ընկերները նույնպես դաժան ծեծի են ենթարկվել: Դեպքից հետո նրանք թաքնված են. «Հաշվեհարդարից են վախենում»,- ասաց բարեկամներից մեկը:
23-ամյա երիտասարդի դիակը դատաբժշկական փորձաքննության է ենթարկվել Երեւանում: «Որքան էլ փորձել էին դիակն այնպես մշակել, որ բռնության ու ծեծի հետքերը կոծկեին, չէր ստացվել. դրանք շատ ավելի խորն էին քողարկվելու համար»,- պատմում է հուղարկավորության մասնակիցներից մեկը: Վերջինիս փոխանցմամբ` Սեպուհի ազգականները, ի նշան բողոքի ու ընդդեմ անպատժելիության, որոշել էին հանգուցյալի մարմինը դնել Էջմիածնի հրապարակում: «Բայց ինչ-որ զանգ կանխեց այդ քայլը»,- ասաց հուղարկավորության մասնակիցը: Նա ցավով նշեց, որ սպանվածի ծնողները, միջնեկ տղային հողին հանձնելով, անհանգստացած են ավագ որդու ճակատագրով: Քանի որ այսօր նրան փնտրում են եւ ոստիկանները, եւ Զարզանդի թիմի անդամները, որոնք դեռեւս ազատության մեջ են:
Հիշեցնենք, որ մեկ տարի առաջ գեներալ Սարոյանի նույն որդին վրաերթի ենթարկեց 10-ամյա երկու տղաների, որոնցից մեկը մահացավ տեղում, իսկ մյուսը դարձավ հաշմանդամ:
Source: Գեներալ-պատգամավորի անպատժելի որդին
26 մեկնաբանություն
Ազիան
24-03-08 • 03:36 AM
1Ցավալի և ոչ եզակի դեպք է:Թացն ու չորը տարբերակենք: Պահանջենք, որ օրենք աշխատի պահանջենք, որ օրեննքը բոլորի համար գործի և ոչ թե քանդենք մեր տունը’ նոր օրենսդիր դնելու համար:
Մտահոգ
24-03-08 • 14:04 PM
2Հարգելի Վահան, նախ մի թեթեւ պարզաբանում. ի՞նչ եք ցանկանում հասկացնել, ասելով՝ չքանդենք մեր տունը: Օրինակ, այն, որ, իշխանությունները ՑԱՆԿԱՆՈՒՄ ԵՆ ժողովրդավարություն հաստատել Հայաստանում, սակայն իրականում հաստատում են բիրտ ոստիկանական-ռազմական կարգեր, հիմա ինչպե՞ս որակենք. նրանք հզորացնո՞ւմ են մեր տունը, թե՞՝ քանդում: Օպերայի հրապարակում քնած ժողովրդի վրա բարբարոսների նման հարձակումը ինչքանո՞վ նպաստեց մեր տան հզորանալուն: Խնդրում եմ ավելի արտահայտվեք:
Երկրորդը. ո՞ւմից պահանջենք, որ օրենքն աշխատի: Մեկ էլ հուշեք, թե ինչպե՞ս պահանջենք: Ի՞նչ է նշանակում նոր օրենսդիր: Եվ արդյո՞ք այդքան վախենալու է ունենալ նոր օրենսդիր:
Ասե՞մ Ձեզ ներկա օրենսդիրներից մեկին. Ալեքսանդր (Սաշիկ) Սարգսյան, ներկայիս վարչապետի հարազատ եղբայրն է: Մասնագիտությամբ էլ՝ գազատնտեսագետ: Որպես ԱԺ պատգամավոր, ընդգրկված է Առողջապահության, բնապահպանության եւ սոցիալական հարցերի մշտական հանձնաժողովում: Հիմա այդ մարդուց, որն, ի միջի այլոց, Հայաստանում բլոտի ֆեդերացիայի նախագահն է (չեմ իմանում, բազար բլոտի, թե բաց բլոտի) ինչպե՞ս կարող ենք պահանջել, որ առողջապահության, կամ բնապահպանության, կամ էլ սոցիալական խնդիրների հետ կապված ՆՈՐՄԱԼ օրենքներ նախագծի: Կարծում եմ, նման կալիբրի օրենսդիրների ինձնից ոչ պակաս տեղեկացված եք նաեւ դուք:
Շնորհակալություն:
Մտահոգ
24-03-08 • 14:05 PM
3Կներեք, սակայն առաջին պարբերության վերջում պետք է գրեի՝ Խնդրում եմ ավելի պարզ ու հստակ արտահայտվեք:
Քաղաքացի
24-03-08 • 17:23 PM
4Սրանց ոչ միայն տունն է պետք քանդել, այլև հրապարակայնորեն կախաղան է պետք հանել:
Ինչպես ասում են, է՞ս էիք ուզում: Դե ստացե՛ք, Առաջ Հայաստան!!!
Ազիան
24-03-08 • 23:29 PM
5Հարգելի Մտահոգ ես հասկանում եմ քեզ(Ձեզ) : Դու ուզում ես տեսնել իդեալական իրավիճակ:Միանգամից դա չի լինում;Գոյություն ունի հավասարակշռություն
Ես ոչ մի բռնարարք չեմ արդարացնում, բայց և դեմ եմ հեղափոխությանը:
Ի՞նչ է նշանակում հեղափոխություն ու...ոստիկանական բիրտ ուժեր: Հուզականութ-
յունը դնենք մի կողմ ու նայենք պատմությունը: (Դա իմ բարեկամ, ես թողնում եմ քեզ , ժամանակիս սղության պատճառով):
Միայն մի նկատառում. հաջողված(կայացած) հեղափոխությունից հետո տասնամյակներ են հարկավոր դրա հետևանքների վերացման համար(դա ևս ապացուցված է):Հիմա հարց. ունեն՞ք մեզ այդ ժամանակը,երբ առկա է արտաքին անկայուն իրավիճակ, եկ մի փոքր նայենք առաջ…
Հ. Գ.-Հեղափոխությունը զոհեր է պահանջում:Մի գին,որ մեզ պետք չէր վճարել:
Ազիան
25-03-08 • 00:20 AM
6Քո 2-րդ հարցադրումն( ո՞ւմից պահանջենք, որ օրենքն աշխատի: Մեկ էլ հուշեք, թե ինչպե՞ս պահանջենք): պետք չէ մեքենաներ շրջելով պահանջենք (ԽՍՀՄ-ը փլուզվեց նրա թերությունները բարձրաձայնելուց)Այս ամենը , իրոք մեզ բոլորիս ՄՏԱՀՈԳԵԼՈՒ տեղիք է տալիս, իշխանություններին ոչ թե պետք է գլխատել,այլ ՍՏԻՊԵԼ այս ուղղությամբ աշխատել: Ոչ թե մենք ինքներս մեր գործերի համար կաշառք առաջարկենք չինովնիկներին ու մանր մունր քյոխվաներին,այլ նրանց մատնացույց անել:Վիրահատենք մարմինը’,,Զտում,, պետք է սկսել ներքևից ու պահանջել վերևներից:
ինչպե՞ս պահանջենք:Օրինակ ,բարձրաձայնենք ,որ այս շուկան տեղի համար բարձր գումար է դրել,կամ անձնագրային սեղանը անձնագրի վավերացման համար գումար է շորթում,կամ դա անում են օդանավակայանում :
ՄԵԶԱՆԻՑ Ո՞վ է այդ երևույթների համար պայքարել,ոտքի կանգնել. ոչ ոք:
Համարել ենք մանրուք ու աչքաթող արել:մինչդեռ մանրուքներ չեն լինում…
Ազիան
25-03-08 • 00:24 AM
7Քաղաքացի
Սրանց ոչ միայն տունն է պետք քանդել, այլև հրապարակայնորեն կախաղան է պետք հանել:
Ինչպես ասում են, է՞ս էիք ուզում: Դե ստացե՛ք, Առաջ Հայաստան!!!
Լենինի ժամանակներին բնորոշ կոչ:Միթե ոչինչ չի փոխվել համարյա 1 դար հետո:
Քաղաքացի
25-03-08 • 02:39 AM
8Պարոն Ամատունի,
Նախ ասեմ, որ չգիտեմ որ ժամանակների կոչ է իմ ասածը, բայց որ հանցագործներին պատժում են, դա երևի Կայենի ու Աբելի ժամանակներից է, ինչքան էլ, որ դա ձեր համար զարմանալի է:
Չգիտեմ դուք անձանպես ինչ եք արել մինչ այս, բայց ես անձամբ միշտ պայքարել եմ մանր մունր կաշառակերների դեմ: Նորից եմ կրկնում դուք չգիտեմ ինչպես, բայց ես անձամբ դա արել եմ, և հետևաբար այսուհետ խնդրում եմ իմ կամ էլ բոլորի անունից այդպիսի հայտարարություններ չանել:
Անցնեմ մյուս մտքերին, դուք ասում եք մեզ զոհեր պետք չեն: Ես ձեզ ասում եմ իհարկե պետք չեն: Ես ձեր մտքերից հասկացա, որ դուք դեմ եք միայն հեղափոխությունների ժամանակ եղած զոհերին, բայց ասենք կակոյ նիբուծ կրակոցներից զոհված մարդիկ ձեր մոտ հաշիվ չեն: Այսպիսի դեպքեր Հայաստանում լինում են գրեթե ամեն շաբաթ: Իսկ այդպիսի դեպքերի համար մարդիկ պատասխան չեն տալիս, կամ էլ մաքսիմում պայմանական են ստանում: Դե վեր կացեք ու գնացեք հետևողականորեն պայքարեն գեներալ Սեյրանի, Վարդանիկ Ղուկասյանի, Թոխմախի Մհերի հանցանքների դեմ: Տեսնենք թե ինչի կհասնեք: Թե դուք միայն պատրաստ եք օդանավակայանի մաքսավորների հետ պայքարել ու մնացած դեպքերը թողնում եք մեզ?
Հիմա էլ անցնենք մյուս ուտոպիական մտքերին: Ըստ ձեզ, ավելի լավ է, որ մեր գրպանից ամեն օր մի քանի հազար դրամ կողոպտեն տարբեր մեթոդներով ու դա նորմալ է, իսկ երբ որ մի երկու հատ պատուհան է կոտրվում, ի միջի այլոց ոչ ցուցարարների ձեռքերով, այլ հատուկ մարդկանց, ապա դա ողբերգություն է: Հիանալի տրամաբանություն: Էդ դեպքում եկեք մի հատ էլ հիմնադրամ բացենք Սերժ Սարգսյանի պաշտպանության:
Ինչ մնում է հեղափոխություն անելուն: Նախ ասեմ, որ մենք հեղափոխություն չենք անում, այլ երկրի իշխանությունը վերադարձնում ենք նրա իսկական տիրոջը` ժողովրդին և պահաջում ենք նոր ընտրություններ: Իսկ իշխանությունը բռնազավթված է երկու հոգու նրանց շների կողմից: Իսկ եթե անդրադառնանք հեղափոխություններից հետո երկրների վերականգնվելուն, ապա մի պարզ օրինակ բերեմ. ճահիճներում ձկներ չեն աճում, ու ի տարբերություն ձեզ ես չեմ նախընտրում եմ ապրել ճահճում, որտեղ քեզ միշտ փորձում են խեղդել: Մենք մի տարբերություն էլ ունենք. իմ համար առաջնային է մարդու իրավունքները և ազատությունները, իսկ ձեր համար նրա կշտացածության մակարդակը: Պարզապես այստեղ մի գաղտիք գա. երբ մարդոը իրավունքները պաշտպանված են, ապա փորն էլ կուշտ է, իսկ եթե` ոչ, ապա մարդկանց մի մասինը կուշտ է, իսկ մյուս մասինը սոված: Ի վերջո չկա մի երկիր, որտեղ մարդու իրավունքները քիչ թե շատ պաշտպանված են և այնտեղ մարդիկ սոցիալապես պաշտպանված չեն:
Դուք մի տարբերություն էլ ունեք ինձնից. դուք փոփոխություն չեք սիրում, ու ձեր վկայակոչած փոփոխությունը իրականում ոչ մի փոփոխություն էլ չէ, դա տեղում դոփել է, ինչպես օրինակ ընտրական օրենսգրքի տաս տարի շարունակվող բարեփոխումները, որոնք ի վերջո բերեցին նրան, որ ամեն նոր ընտրություն ավելի վատն է, քան նախորդը (ինչքան էլ որ դա զարմանալի է): Ի վերջո շատ քիչ է կարևոր թե ինչ է գրված օրենքներում, կարևոր է թե ինչ ոգով են նրանք կատարվում: Հիմա ՀՀ բոլոր օրենքները կատարվում են ընտրողաբար և բռնապետական (ձեր խոսքերով “կայուն") ոգով:
Եվ ի վերջո պետք է ընդունել, որ յոթ հոգանոց ընդդիմության օրոք, նրանք վաղը կարող են օրենք ընդունեն, որ դուք չեք կարող ասենք էս ինչ մոդելի մեքենայից գնեք, կամ էլ օրինակ չեք կարող լքել երկիրը, մինչև ոստիկանությունից թույլտվություն չունենաք: Սարկազմատիկ է հնչում, բայց ամբողջովին տեղավորովում է այսօրվա հայկական իրականության մեջ:
Jojoba
25-03-08 • 03:43 AM
9Մտահոգը խմած եկել է, թարսի պես էլ ինտերնետ չունի, բայց ասում է մինչեվ էդ փոստին չպատասխանեմ, հանգիստ տեղս չեմ կարա սթրվել: դրա համար ինձ խնդրեց գրել .. մի խոսքով իրա կոմենտն է, ես կապ չունեմ, եթե բռնելու հաշիվ կա ... հասցեն ես ունեմ
Ես մի բան գիտեմ. ես ուզում եմ ինձ նորմալ, մտածող մարդ զգալ, սակայն ներկայիս իշխանություններն ասում են՝ դու ապուշ ես ու լավ չես հասկանում ինչ-ինչոց է, ուրեմն թող մենք քեզ թելադրենք, թե որն է քո համար լավը, եւ որն է քո համար վատը…
Ես ասում եմ՝ լավ, թողեք, մի քիչ ինքս մտածեմ: Իշխանությունները շարունակում են՝ դու շատ պուճուր ես, որ ինքդ մտածես… Մենք քեզնից լավ գիտենք, թե ինչ պիտի դու ինքդ մտածես, եւ ինչ պիտի քո մտքով չանցնի…
Ես ասում եմ՝ լավ, թողեք ինձ հանգիստ: Իշխանություններն ասում են՝ դու ահագին դեռ աճելու տեղ ունես, որ ինքդ որոշես, թե երբ պիտի քեզ հանգիստ տրվի, եւ երբ պիտի դու աշխատես: Քանի դեռ ձեն չենք հանել, ուրեմն արա այնպես, ինչպես մենք ենք թելադրում…
Ես ասում եմ՝ դե գիտեք ինչ կա, դուք էլ, ձեր տիրոջ մերն էլ…
Եւ սա որակվում է որպես անկայունության սկիզբ դնող հեղափոխություն:
Отсюда мораль: լավ է ապերլ ք.ք-ի մեջ կայուն, քան թե մաքուր օդի մեջ՝ սակայն մի քիչ գլխապտույտ ունենալով… Իսկ իմ դասատուն ինձ սովորեցրել է լրիվ ուրիշ բան՝ լավ է կույր աչոյ, քան սրտոյ…
Հիմա ի՞նչ, բոլորս մեզ կույր ձեւացնե՞նք:
Bloger
25-03-08 • 14:11 PM
10Sashiki hamar lav er asvats… Hima menq vonc karox enq Sashikic pahankel, vor aroxchapahutyan masin lav orensdrakan aracharkutyuamb hasdes ga? Endhanrapes, hamozvats em, vor na chgiti el, te “orensdrutyun” parz bar e, te bard? Bayc, esorva orov 4 valet e brnel, u inch el xosa, tak chi ta…
Ayn, vor antarberutyune amenavnasakar bann e ayn vichakum, vorum haytnvel enq menq, da hastat e. Isk ayn, vor antarber chlinele vorakvum e vorpes “vtangavor xaxer”, sa arden vaxkotutyan nman mi ban e. Yes qaxaqaci em, vonc karox em antarber ditel, te inchpes e brnabarvum mi amboxch zhoxovurd?
Admin-in: knereq, vor ays fontov em grum… KDWin-s trel er… erevi marti 1-in tesnox e exel hraparakum, u hetevic ein enkel mer hayrenaser vostikannere
Ազիան
25-03-08 • 14:35 PM
11«Մենք մի տարբերություն էլ ունենք. իմ համար առաջնային է մարդու իրավունքները և ազատությունները...»
ՔԱՂԱՔԱՑԻ, Ձե՛ր խոսքերն են: Հետաքրքիր ու խորը գուշակությունների հատկությամբ եք օժտված: Բառերի ու տարածության մեջ կարողանում եք մարդկանց տարբերեկել: Կարդալ դիմացինների մտքերը:
Հիասթափեցնելով ասեմ քեզ, որ չես ընկալել իմ գրածի միտքն ու իմաստը: Կարդա մեկ անգամ ևս ու կհամոզվես,որ դա տեղում դոփել չէ և ոչ էլ վերադարձ նախկին խավարի թագավորությունը: Մի տարբերություն, սակայն, ես կասեմ. իր ազատությունների ու իրավունքների համար պայքարողը բռնապետի ոգի չի՛ ունենում, ոչ մի տուն չի՛ քանդում ու ոչ մեկին հրապարակայնորեն չի՛ կախում, իսկ ի հակակշռում Կայենի, Սուրբ Գիրքը այս և նման օրինակների միջոցով ավելի շատ ՍԵՐ է քարոզում, բայց՝ ոչ հակառակը:
Հ.Գ. Կտրելով գլուխը՝ մենք չե՛նք կարող վիրահատել մարմինը…
Քաղաքացի
25-03-08 • 14:48 PM
12Եթե հակադարձում եք ինձ, ապա հակադարձեք նաև մյուս մտքերիս: Ես սուրբ գիրքը ամենևին էլ ի նկատի չունեի, բայց եթե դուք վկայակոչում եք այն, ապա մի քանի դրվագ էլ ես բերեմ՝ Սոդոմ Գոմոր, Համաշխարհային ջրհեղեղ: Ի՞նչ էին սրանք: Այո, աստված սեր է քարոզում, բայց ինքն էլ շատ լավ հասկանում է, որ երբեմն վիրահատությունները պետք է ռադիկալ` արմատական լինեն:
Ես մասնագիտորեն հայտարարում եմ. այն քաղցկեղը, որը պատել է մեզ, կբուժվի միմիայն ռադիկալ` արմատական վիրահատության ժամանակ և հիվանդը կփրկվի, իսկ փոքր ու ամոքիչ վիրահատությունները միմիայն հնարավորություն կտան քաղցկեղին ավելի աճելու: Ի միջի այլոց, քաղցկեղը հեռացնել է պետք իր բոլոր մետաստազներով` ի դեմս սրա նման գեներալների ու նրա անբարոյական զավակների:
Ինչ մնում է տուն քանդելուն, ապա ես դրան շատ պարզ անդրադարձել եմ վերևում:
Մի հետաքրքիր հանգամանք. այս ողբալի դեպքի վերաբերյալ դեռ ոչ մի քննադատություն չեմ լսել: Զարմանալի է՝ ինչո՞ւ: Ամենակոշտ արտահայտությունը հետևյալն էր՝
Մի՞թե ոչ մի սրտի կսկիծ չունեցաք այդ գրառումը կարդալուց, բացի նրանից, որ դա ցավալի է: Մի՞թե ձեր մտքով անգամ չանցավ հանցագործին օրենքի շրջանակներում պատժելու գաղափարը: Թե՞, քանի դեռ վտանգը չի հասել ձեր տուն, ուրեմն ամեն ինչ կարգին է:
1915 թվին, երբ թուրք երիզակները կոտորում էին մի հայկական գյուղ, կողքի գյուղերը հանգիստ ապրում էին ու մտածում, որ քանի դեռ թուրքերը իրանց չեն հասել, ուրեմն ամեն ինչ կարգին է, և այդպես մենք ունեցանք եղեռն: Հենց հիմա մենք այդ ճանապարհին ենք` ներքին եղեռնի: Ու ինչքան մենք կարծում ենք, որ վտանգը մեզնից հեռու է, այն անասելի արագությամբ սլանում է դեպի մեզ և ինչպես Քրիստոսը կասեր. «երանի նրան ով չտեսած կհավատա» (մեր դեպքում՝ իր մաշկի վրա զգացած):
Ազիան
25-03-08 • 14:49 PM
13Բլոգեր, դու ճիշտ ես 100%: Թող Սաշիկին «ընտրած» տեղամասի ժողովուրդը ոտքի կանգնի ու ասի, որ նրան չի ընտրել ու ապացուցի, նույնը` գյումրեցիք Վարդանիկի համար անեն, նույնը… ԵԹԵ ոչ, ուրեմն ընտրյալները համարժեք են ընտրողներին:
ՎԱԽԵՆՈՒՄ ե՞ն` ուրեմն թող այդպես էլ ապրեն, էլ ումի՞ց են բողոքում:
Քաղաքացի
25-03-08 • 14:51 PM
14Իսկ դուք ե՞րբ եք վեր կենալու ու դա ասելու: Փաստորեն, դուք լոկալ բողոքները ընդունում եք, իսկ գլոբալները՝ ո՞չ:
Ազիան
25-03-08 • 15:05 PM
15Քաղաքացի, դու արդեն ամեն ինչ խառնում ես իրար` օրինակային ու իմաստային առումներով: Եթե հիվանդը մահանա վիրահատության սեղանին, մինչդեռ դու ուզում էիր փրկել: Հիմա այդ ժամանակը չունենք:
Ընդհանրապես, ես չեմ շարունակելու այս անպտուղ բանավեճը, քեզ հաճելի ու հաջող օր:
Քաղաքացի
25-03-08 • 16:15 PM
16Ձեր ընտրությունն է չշարունակելը, ձեզ էլ բարի օր:
Ուրիշ ցանկացողներ կա՞ն:
Շարունակենք, թե ինչպես կարելի է հիվանդին փրկել և արդյո՞ք նրա փրկելու ժամանակ մենք ունենք…
Ազիան
25-03-08 • 17:37 PM
17Հիվանդը փոխաբերական իմաստով է օգտագործված և վայ են հիվանդին, որ քեզ են վստահելու, թեթև այլակարծությունն անգամ քեզ մոտ արդեն հիվանդության ախտանիշեր է առաջ բերում, պահպանի՛ր առողջությունդ:
Քաղաքացի
25-03-08 • 17:43 PM
18Առա՛ջ Հայաստան!!!
Ուրիշ բան չեմ կարող ավելացնել քո համար:
Jojoba
25-03-08 • 18:14 PM
19մի րոպե - մի րոպե, դա իմ խոսքն է, խնդրում եմ պահպանել մեր իրավունքները հարգելի ադմին: Միայն մենք եւ մի քանի ղարաբաղցի ունենք հեղինակային իրավունք բացականչելու՝ Առա՛ջ Հայաստան!!! /ուղղա՜՜շ/
Ակամայիս առաջանում 2 հարց՝ իսկ արժի՞ էդ հիվանդին փրկել, եթե նրա վերջին խոսքերը եղել են վերոնշյալ հեղիակային խոսքերը:
Կամ, արժի՞ փրկել, եթե հիվանդը կտրականապես դեմ է՞ (սենց որ գնա էֆտանազիայի քննարկմանն էլ կհասնենք):
Քաղաքացի
25-03-08 • 18:21 PM
20Հիվանդին, կարծում եմ, արժի փրկել, եթե այդ շանսը կա, իսկ Առաջ Հայաստանը երևի թե մենակ էդ հիմա ագոնիայի մեջ եղած ժամանակվա բառերն եղել:
Հարցը հիմա հետևյալում է` հիվանդին փրկել ամեն օր ասպիրին տալո՞վ, թե՞ թարախակույտը հեռացնելով: Եկեք հիշենք մի հայտնի ասացվածք Ubi pus, ibi evacua: Այսինքն, որտեղ թարախ, այնտեղ հեռացրու:
Հիմա մենք արդյո՞ք ուզում ենք այդ թարախակույտը (կամ ինչպես ուզում եք կոչեք) հեռացնել:
Իմ պատասխանը միանշանակ է: Մենք պարտավոր ենք այն հեռացնել, եթե նույնիսկ չենք էլ ուզում:
Jojoba
25-03-08 • 19:33 PM
21Ինչպես ասում էր Ցիցերոնը - Salus populi suprema lex
The safety of the people is the supreme law.
Քաղաքացի
25-03-08 • 19:37 PM
22Փաստորեն անցանք լատիներենի
Իսկ չես հիշեցնի՞՝ Ցիցերոնի ժամանակներում դեմոկրատիայի վիճակը ո՞նց էր Հռոմում: Նկատի ունեմ՝ մարդկանց ազատությունները:
Ուզում եմ հասկանալ՝ ի՞նչ ենթատեքստով ես մեջբերումը անում:
Ազիան
25-03-08 • 21:23 PM
23Հիվանդին բուժել է պետք :D
Քաղաքացի
26-03-08 • 00:34 AM
24Ինչպես կասեին մեր պապերը՝ «Ակունք իմաստության»…
Միտք
26-03-08 • 02:43 AM
25Դուք Ձեր բանավեճը հասցրեցիք տրամաբանական ավարտի՝ ոչ մեկդ չընդունեցիք դիմացինի կարծիքը եւ, ավելին, յուրաքանչյուրդ Ձեր մեջ մեկ անգամ եւս համոզվեցիք Ձեր տեսակետի ճշմարտացիության մեջ: Սա նույնպես արդյունք է, այնպես որ, այս իմաստով թույլ տվեք չհամաձայնվել պարոն Ամատունու այն մտքին, որ բանավեճն անպտուղ էր:
Այժմ մի քանի բառ իմ հայացքների մասին: Այն, որ, մենք հայտնվել ենք մեղմ ասած ոչ ստանդարտ վիճակում, դա հասկանալի է: Սպասումները հասել են իրենց գագաթնակետին: Մեր հասարակության մի մասը սպասում է կոնկրետ ու արմատական փոփոխությունների, մյուս մասն էլ սպասում է «կայունացնող» փոփոխությունների, որը, ըստ իրենց, կմեղմացնի առաջին խմբի մարդկանց անհանդուրժողականությունը:
Ես խնդիրը նայում եմ մի քիչ ավելի գլոբալ մակարդակով: Եկեք հանգիստ թողնենք ե՛ւ Լեւոնին, ե՛ւ Սերժ-Ռոբերտին: Եկեք անձերը թողնենք եւ նայենք ավելի խորքը: Երբ ես, իմ նշած ձեւով փորձում եմ խորանալ, ապա շատ բաներ, որոնք առաջին հայացքից անհասկանալի էին, դառնում են պարզից էլ պարզ: Թեեւ, որոշ նախապես հասարակ թվող բաներ էլ ահագին բարդանում են:
Ըստ Ամատունու եւ Քաղաքացու միջեւ ընթացող «հակամարտության», մի բան հստակ է՝ առաջինը կշռադատում է «զգուշության» եւ «փիլիսոփայողի» տեսանկյունից, իսկ երկրորդը «գործնականի» եւ «անհանդուրժողականության»: Ամատունին գտնում է, որ ճիշտը էվոլյուցիան է, իսկ Քաղաքացին՝ ռեւոլույցիան:
Հետաքրքիրն այն է, որ… ես երկուսիդ հետ էլ համաձայն եմ: Ավելի ճիշտ՝ համաձայն եմ ե՛ւ Ամատունու, ե՛ւ Քաղաքացու ՈՐՈՇ մտքերի հետ:
Համաձայն եմ Ամատունու այն մտքին, որ մենք ենք ծնել ներկայիս իշխանությունների «բեսպրեդելը»` մեր իսկ անտարբերությամբ, ինչու չէ, նաեւ՝ մեր մեջ լավ բողբոջած վախով կամ սարսափով: Սակայն համաձայն եմ նաեւ Քաղաքացու հետ, որ «շաքար-շաքար» ասելով մեր բերանները երբեք չեն քաղցրանա: Համաձայն եմ, որ մեր իշխանությունները չեն կարող փոխվել՝ ինքնուրույն կամ էլ մեր իսկ ճնշմամբ, ինչպես հորդորում է անել Ամատունին: Մի թեթեւ հարց Ամատունուն այս կապակցությամբ, օրինակ, ո՞նց եք պատկերացնում, Սյունիքի ընտրողները ինչպե՞ս պետք է ստիպեն Սաշիկին, որպեսզի նա թողնի իր պատգամավորությունը: Դուք պատկերացնո՞ւմ եք, թե Լիսկա անունով մարզպետը ինչ կանի այդ բողոքողների հետ: Չե՞ք հավատում, որ բանը կարող է հասնել անգամ մարդասպանությանը: Այնպիսի, ինչպիսին արել է Սեյրանի տղեն: ԾԵԾԵԼՈՎ ԿՍՊԱՆԵՆ: Էնքան կծեծեն, որ այդ բողոքողն ինքն իրեն կսպանի:
Լավ, վերադառնամ դեպքերի խորքերը զննելուն:
Հիմա տեսեք, թե ի՞նչ հետաքրքիր իրավիճակում է հայ ժողովուրդը հայտնվել: Սերժը չի՛ ընտրվել, մասնավորապես՝ 1-ին փուլով:Ես չեմ ասում, որ Լեւոնն էլ ընտրվել, բայց որ Սերժը չի ընտրվել, դա անգամ եվրոպացիք են խոստովանում: Ընտրատեղամասերի մինչեւ 15%-ում քվեների հաշվարկը գնահատվել է «վատ կամ շատ վատ»: Թաղապետարանները, գյուղապետարանների եւ պետական այլ կառույցների մեծ մասը վերածվել է Սերժի նախընտրական շտաբի: Սա ես չեմ ասում, եվրոպացիք են ասում: Ու էլի շատ բան են ասում: Բոլորը եթե թվարկեմ, մի 10 թերթ պիտի գրեմ: Ուշադրություն դարձրեք, սա ասում են մարդիկ, որոնց մեծ մասը ընտրության օրից մի քանի օր առաջ է ժամանել Հայաստան:
Հարգելի Վահան, եկեք համաձայնվենեք, որ Սերժն առաջին փուլով չէր անցել, ու սա ընդունենք որպես ելակետ:
Հիմա անցնենք առաջ: Հայաստանի նախագահ է դառնում մի մարդ, որին ընտրողների մեծ մասը ՉԻ ԸՆՏՐԵԼ: Մենակ չասենք, թե ինքն այդ մասին չգիտի: Շատ կներեք, սակայն չեմ կարծում, որ Կենտրոնական Ընտրական Հանձնաժողովը կամ Սահմանադրական Դատարանը իրենք իրենց կամքով են որոշումներ կայացրել: Մի անգամ Պարգեւ անունով դատավորն անկախ որոշում կայացրեք: Գիտեք, թե իր վերջն ինչ եղավ: Եկեք այս աստիճան նայիվ չլինենք:
Հիմա ի՞նչ եք առաջարկում: Սերժը դառնա նախագա՞հ: Դե եթե պիտի Սաշիկին «սեղմենք», որ պատգամավորությունից հրաժարվի, դե ուրեմն եկեք «գլխից բռնացնենք»:
Հիմա մոռանանք անձերին: Ստացվում է, որ Հայաստանը ունի ոչ լեգիտիմ նախագահ: Դրանից էլ անկայուն վիճա՞կ: Ո՞վ է մեղավորը, որ Հայաստանը չի ընտրել իր նախագահին, այլ ինչ-որ մեկը իրեն հռչակում է նախագահ: Հիմա, ի՞նչ եք առաջարկում: Հարմարվե՞նք: Մարսե՞նք հանուն կայունության:
Հիմա անցնենք այսքան ծեծվող այս բառին՝ «կայունությանը«, որը նույն իրեն նախագահ հռչակած անձը դարձրել է դրոշ ու դրել լրագրողների, մտավորական կոչեցյալների, արվեստագետ ձեւացնողների եւ նույնիսկ ժողովրդի մի մասի ուղեղները: Գիտե՞ք ոնց է ներդրել՝ ուղեղ լվանալով, ուղեղ սղոցելով ու ուղեղ «տափակացնելով«:
Հիմա ի՞նչ, եթե մարդիկ համաձայն չեն երկրի համար կարեւոր հարցերից մեկում, դա արդյո՞ք նշանակում է, որ երկրի կայունությունը խարխլվում է:
Իսկ ո՞վ խախտեց այդքան պետքական կայությունը եւ ինչպե՞ս: Ո՞վ, հիշողությունը կորցրած ժողովրդի ձայներն օգտագործած Լեւո՞նը խախտեց: Իսկ ինչո՞ւ չեք կարծում, որ մի քանի քանի ամիս շարունակվող եւ լկտիության ու պարանոյայի աստիճան հասնող սուտը եւ ապատեղեկատվությունն էին, որ տեղահան արեցին մարդկանց ներքնաշխարհը: Ամենօրյա, ամենվայրկյան մեզ մատուցվող դեգեներտային աստիճանի հասնող կեղծիքները: Էսքան ասվում է հաստավիզների ու դրանց դեմը լափ դնող իրենց տերերի մասին: Ո՞վ պատժվեց: Ավելի կարեւոր մի հարցադրում՝ իսկ ովքե՞ր չթողեցին, որ անասունի բանականությամբ հանցագործները պատժվեն:
Ամատունու հետ համաձայն եմ, որ պետք է պայքարել: Սակայն, ամենօրյա պայքարն ի՞նչ կապ ունի վերոնշյալ ԺՈՂՈՎՐԴԻ ԸՆՏՐԵԼՈՒ ԻՐԱՎՈՒՆՔԻ պայքարի հետ: Թող նա էլ լինի, նա էլ: Մեկը մեկին ոչ թե կխանգարեն, այլ՝ կլրացնեն:
Լավ, եթե այս իշխանությունները կամովին չեն ընդունում իրենց սխալները, դա հո չի՞ նշանակում, որ պետք է նահանջել: Նահանջենք… հանուն ինչի՞:
Դուք պատկերացնո՞ւմ եք, թե այսքանից հետո ինչ է նշանակում նահանջելը: Սա նշանակում է, որ, այնուամենայնիվ, ճիշտ էին անասունի ուղեղ ունեցող հանցագործ տարրերը՝ անկախ այն հանգամանքից, թե այդ դեմքերը ներկայացված են պետական պաշտոնյաների, թե՞ դրանց թուլեքի միջոցով:
Ես չար մարդ չեմ, սակայն Աստված էլ չեմ, որ ունենամ ծով համբերություն: Ես շատ սառնարյուն եմ, սակայն գիտե՞ք ինձ ամենաշատն ինչն է ափից հանում՝ մեր ժողովրդի համատարած դեպրեսիան: Իսկ այդ դեպրեսիան ավելի վտանգավոր է, քան հեղափոխությանը հաջորդողը: Որովհետեւ, մեր պարագայում սա պարտվողի ընկճվածություն է, իսկ երկրորդ դեպքում՝ հաղթողի անհոգություն: Ու եթե երկրորդ դեպքում այս անհոգությունը որոշ ժամանակ անց հարթվում է, ապա մեր պարագայում դեպրեսիան շարունակվելու է մինչեւ… հոգեբուժարան…
Քաղաքացի
26-03-08 • 12:08 PM
26Միտք ջան ես էլ եմ էվոլյուցիային համաձայն, բայց հիմա մեր մոտ մաֆիան ա էվոլյուցիայի ենթարկվում, և ոչ թե ասյպես կոչված քաղաքացիական հասարակությունը: Մեզ հիմա եթե կուզեղ իմանալ դեվոլյուցիա է պետք նույնիսկ, ստի ու կեղծիքի դեվոլյուցիա, բեսպրեդելի դեվոլյուցիա:
Իսկ էդ դեվոլյուցիան վերջին տարիները ցույց տվեցին, որ տեղի չունեցավ, և դրա համար եմ ես կողմ ռեվոլյուցիային, որը ի դեպ բացարձակ չի նշանակում իշխանության բռնազավթում, ինչպես Ամատունին է կարծում: Պետք է իշխանությունը հետ վերցնել այն բռնազավթածներից ու մարդավարի ընտրություններ անցկացնել:
Հա մեկ էլ անհանդուրժողականության մասին էլ ասեմ: Այո ես կողմ եմ, որպեսզի մենք չհանդուրժենք թե մեզ ինչպես են ստրկացնում, խաբում, ծեծում, սպանում, բանտարկում, մեր փողերով իրանց 50.000-ոց մեքենաներ գնում, արգելում քայլել մեր քաղաքում, մի խոսքով խլում մեզնից մեր իրավունքները:
Էսքան բան…
http://zbosanq.blogspot.com/
Էջ 1/1 •
Ձեր կարծիքը գրառեք այստեղ (միայն գրանցված անդամների համար)