Լավ հիշում եմ… Օրերից մի օր մեր ներկա նախագան (չարժի էլ վերջում -հ գրել) Հ1-ով եւ մյուս ստրուկ հեռուստաՀընԳերություններով թթված դեմքով հիշում էր, թե ինչ տխուր ժառանգություն է ստացել իրեն մայրաքաղաք բերած Լեւոն Առաջինից: Եւ ինչպես են իր գլխավորությամբ մի խումբ ուղեղներ կարողացել դժվարությամբ հասնել երկնիշ աճի:
Վերջին հանրահավաքում, Լեւոնը, “դակազատ” արեց եւ բացահայտեց Քոչարյանի այս “տրյուկը” (գաղութում լիներ, կասեին՝ ավտարիտետնի փչացրեց, լավագույն դեպքում՝ վերջինիս տրամադրությունը):
Մեջբերում եմ Տեր-Պետրոսյանի խոսքը եւ անհամբեր սպասում, թե ի՞նչ պատասխան պետք է տա Ռոբերտը “իր” ժողովրդին, իր տղերքին, իր կնոջը, ու, ասենք, հայելու մեջ նայելիս, ինքն իրեն…
[
ընթերցել ամբողջական ելույթը]