Խնդրում ենք ճիշտ լրացնել ստորեւ դաշտերը եւ վերջում սեղմել «Ուղարկել»: Ուշադրություն դարձրեք այն հանգամանքի վրա, որ դուք պետք է պարտադիր կերպով լրացնեք աստղանիշով (*) նշված դաշտերը:
Ձեր անունը*
Ձեր E-mail-ը*
Ձեր ընկերոջ E-mail-ը*
Վերնագիր
Նամակ
ԼՂՀ կարգավիճակը որպես բանակցությունների մեխ
Մեջբերում Ա1+ -ի ինտերնետային կայքից
(http://a1plus.am/amu/?page=issue&iid=50135)
“Առանց ԼՂՀ կարգավիճակի հստակեցման չի կարող խնդրի կարգավորման մասին խոսք լինել” - հերթական անգամ այս մասին հայտարարեց ԼՂՀ նախագահ Արկադի Ղուկասյանը՝ ԵԱՀԿ գործող նախագահ Միգել Անխել Մորատինոսի, ԵԱՀԿ ԽՎ նախագահ Գորան Լեն Մարկերի եւ պատվիրակության մյուս ներկայացուցիչների հետ հանդիպումից հետո:
Կարծում եմ, մեր ղեկավարությունը ճիշտ դիրքորոշում է բռնել, մնում է էդ դիրքորոշումը նյութական հիմք ունենա, նկատի ունեմ ամուր եւ մարտունակ բանակ, իրոք զարգացող տնտեսություն (եւ ոչ թե մի քանի տասնյակ կամ հարյուր տնտեսություններ ունեցող եւ պետությանը հարկային պարտքերի մեջ խրված տնտեսվարող սուբյեկտներ), եւ որ ամենակարեւորն եմ համարում - հնարավոր պատերազմի դեպքում իր հայրենիքը պաշտպանելուն պատրաստ հասարակություն: Էս վերջին հարցն ինձ ահավոր հուզում է, բոլորը կողքից ասում են, որ սա 92 թիվը չի այլեւս, որ մարդիկ կամովին զենք վերցնեն ու գնան մարտի դաշտ: Ու շատերից եմ լսել, թե “ում համար գնամ զոհվեմ?, տեսնում եմ, թե ով զոհվեց կամ վիրավորվեց, եւ ով տիրացավ ամեն ինչին”:
Լավ, ասենք, մեր ժողովուրդը պատերազմին պատրաստ չէ, այդ դեպքում խաղաղության գին ունեցող փոխզիջումներին գոնե պիտի՞ պատրաստ լինի: Երկու երնեկ մի տեղ չի լինում: Համ հողերը մնան մեզ, համ էլ Ղարաբաղի անկախությունը ճանչվի միջազգայնորեն: Ասում են, թե հաղթողներին չեն դատում, դե էսքան տարի չեն դատել, գոնե հիմի չարժի՞, ըստ Ձեզ, նաեւ դիմացի կողմին հասկանալ: Չեմ կարծում, որ ազերիները ամեն ինչից մի օր կհոգնեն ու կհայտարարն՝ “Ղարաբաղն էլ ձեզ, անկախությունն էլ վրադիր”: Ազերիները կհոգնեն էս ամեն ինչից, բայց սա կլինի ի վնաս մեզ: Կհոգնեն ու կասեն՝ “դե հերիք եղավ, բոլ եղավ...”
http://www.f5blog.com/site/posts/18/
Ստուգիչ կոդ
