Եկեք փորձենք տեսնել ինչ զարգացումներ են սպասվում Հայաստանում այս դեպքերի համատեքստում.
Թողնեք վանկարկումներն այն մասին՝ լավ է, թե վատ /խոսքն պայմանագրի ստորագրման մասին է/. Միանշանակ է, որ ամեն դեպքում գոնե սփյուռքն մեծամասնությամբ դեմ է պրոտոկոլների ընդունմանը եվ հետեւաբար ԱՅՈ ասելուն.
Ի՞նչ տրամադրվածություններ են հայաստանում ՞
Սա միգուցե կարեւորագույն հարցերից մեկն է ...
Եթե նկատել եք շատ-շատերն փորձում են լռել «այս կապակցությամբ». Այդ թվում եւ մեր սիրեցյալ Լեվոնը եվ Ռոբերտն.
Ի՞նչու .. .պարզ չի .. ամեն դեպքում չեմ կարծում, որ սա լռությունը պատահական է.
Լռում եմ եվ քիչ թե շատ լուրջ քաղաքական դեմքերն, ովքեր ի պաշտոնե հարկադրված չեմ մեկնաբանելու կամ հարցերին պատասխանելու.
Ի՞նչու .. .հավանաբար այն պատճառով, որ բորորն սպասողական վիճակում են. Սպասում են ինչի ՞ .. միթե մինչ այդ չէին տիրապետում ինֆորմացիային՞
Թե սփյուռքի դեպքերն հանկարծակի էին նրանց համար.
Ի միջայլոց սա նույնպես կարեւոր հարց է .
Սերժը ենթադրում էր՞, որ սփյուռքն իրեն նման կերպ կդիմավորի. Եթե այո, ապա միգուցե հրաժարվեր այդ կրուիզից եվ ասենք Հայաստան կանչեր սփյուռքի բիզնես ես քաղաքական էլիտային.
Չեմ թաքցնի ... ամեն ինչ այս խախում այդքան պարզ չէ, ինչպես թվում է առաջին հայացքից.
Օրինակի համար ես համոզված չեմ, որ Սերժն գալու է եվ հեշտ ու հանգիստ ստորագրելու. Ենթադրում եմ երկու իրար հակադիր զարգացման ուղիներ
1. Խորհրդարանը տալիս է դաբրոն եվ Սերժն ստորագրում է
2. Ինչ ինչ պատճառ բռնելով Սերժն հրաժարվում է ստորագրման պրոցեսից
Առաջին զարգացումն ինքնահրկիզման համահավասար է.
ա/ Սփյուռքն համախմբված է ավելի քան երբեք.
բ/ Կա ընդանուր թշնամի.
գ/ Նույնիսկ հայաստանյան այրերի որոշակի մասն չի համարձակվի իր անունն կապել այս դեպքերի հետ ... հետեւաբար այս ամենն խոսում է մեկ բնականոն լուծման մասին. -» Հեղաշրջում.
Երկրորդ տարբերակով ...
ա/ Սերժի վարկանիշն թռնում է երկինք /Սերժն քաղաքականություն էր անում, եվ նման խորաթափանց քաղաքական գործիչ հայատանը չի ունեցել Քարե դարաշրջանից սկսած/
բ/ Դաշնակցությունն գալիս է առաջին պլան /որն այս համատեքստում այդքան էլ անսպասելի չէ/, բայց նման դեպքում Սերժն ստիպված կլինի ժերտվա տալ ՕԵԿ-Բարգավաճ-եվ այլերին.
Անձամբ ինձ համար 2 տարբերակն էլ ունեն հավասար հավանականություններ.
Հատուկ Լեվոնին անձով հուզվածներին ասեմ, որ եթե երկրորդ տարբերակի դեպքում այդ քաղաքական գործչին կարելի է մոռանալ առնվազն առաջիկա 100 տարվա ընթացքում, ապա առաջին տարբերակի դեպքում ... մենք հավանաբար ստիպված կլինենք նրան տեսնելու. Ու հավանաբար ոչ վերջին էշելոններում.
Մի խոսքով միգուցե նոր-տարվա շեմին էլի Լեվոն-Լեվոն գոռանք, ու խնդրենք որ նա գա իշխանության.
Եվ ոչ թե այն պատճառով, որ նա լավն է, այլ այն պատճառով, որ հողերն մեկն ու մեկն պետք է հանձնի ..., պայմանագիրն էլ վավերացվի.
Կամ դա Սերժն կանի, կամ Լեվոն պապին.
-----------
Ցավում եմ, բայց ստիպված եմ մեկ անգամ եվս պնդելու իմ այն կարծիքն, որ երկուսն էլ նույն երգչախմբի մենակատարներն են
