Սարե՞ն կուգաս
Բոլորդ, կարծում եմ, հիշում եք այս պարոնին: Սա Արկադի Վարդանյանն է:
Վերջինս ժամանակին Հայաստանում միտինգներ էր անում ընդդեմ Ռոբերտ Քոչարյանի իշխանության և որոշ չափով լայն զանգված էր հավաքել. միտինգները գնալով բազմամարդ էին դառնում: Մեր ժողովրդի սովորությունն է դա. գնալ ոչ թե գաղափարի այլ դատարկ խոսքի հետեւից:
Հիշում եք, անշուշտ, որ Արկադի Վարդանյանը կալանավորվեց և 4 ամիս ԱԱԾ-ի նկուղում մնալուց հետո հեռացավ Հայաստանից:
Մինչ 2008 թվականի նախագահական ընտրությունների նախաշեմը, այս գործչից ոչ մի լուր չկար:
Բայց Առաջին Նախագահի շռնդալից մուտքը քաղաքական ասպարեզ այս պարոնին էլ ստիպեց պաշտպանել Առաջին Նախագահ Տեր-Պետրոսյանի թեկնածությունը:
Ժողովրդի մոտ (և նրա նմանների մոտ հատկապես) հույս առաջացավ, որ վերջապես Ռոբերտ Քոչարյանը կտապալվի: Եվ Արկադի Վարդանյանը հրապարակավ խոսում էր հօգուտ Տեր-Պետրոսյանի: Սակայն այսօր «Հրապարակ» օրաթերթում հանդիպեցի նրա «խոհերին», որտեղ շռնդալից քննադատություն էր տեղում Տեր-Պետրոսյանի հասցեին:
Լրագրողը Վարդանյանին հարցնում է, թե եթե վերադարձել եք Հայաստան, ապա արդյո՞ք Սերժ Սարգսյանի և Ռ.Քոչարյանի միջեւ տարբերություններ կան: Նա վստահորեն այո է պատասխանում` մեկնաբանելով, որ երբ ինքը վերադարձավ, մաքսակետում ոչ մի պրոբլեմ չունեցավ և այժմ էլ հանգիստ ապրում է իր «հայրենի» հողում` Հայաստանում:
Ի դեպ, նրան տրվել է 120 օրվա վիզա:
Բայց ով ինչ էլ ասի, բնականաբար, ակնհայտ է, որ ոչ ոք (այդկերպ ՀՀ-ն լքածներից), առավել եւս Վարդանյանը, չէր կարող գալ Հայաստան` առանց երաշխիքների: Ու հիմա նա եկել է և քննադատություն է տեղում Առաջին Նախագահի Շարժման գլխին:
Քննադատությունը վատ բան չէ, եթե այն առողջ է ու ռադիկալ: Բայց այդպիսի՜ խոհեր… Նա պնդում է, թե երկիրը բարոյապես սկսվեց քայքայվել Տեր-Պետրոսյանի օրոք: Բա որ այդքանը գիտեր պ-ն Վարդանյանը, ապա ինչո՞ ւ էր պաշտպանական հղումներ անում, ռեւերանսներ տեղում դեպի Համաժողովրդական Շարժումը: Երևի հուսով էր, որ Տեր-Պետրոսյնաի հաղթելու դեպքում գոնե իր այդ ասածները կօգտագործեր ...
Բայց որ Տեր-Պետրոսյանը դեռ չեկավ իշխանության, Ա.Վարդանյանը մտորեց, որ չէ, ավելի լավ է օգտվել…
Հ.Գ. Դիմում եմ բոլոր գրանցված բլոգերներին. ակտիվացե՛ք… Իսկապես, շատ մեռած վիճակ չի՞ : Եկեք գործողությունների ծրագիր մշակենք, որ գոնե երկու օրը մեկ, մեկ թարմ հոդված, միտք լինի: Թե չէ շատ է դանդաղել կյանքը այստեղ:
Իսկ որպես ծրագիր կարող ենք ընտրել մի մեխանիզմ, որ ենթադրենք երկուշաբթի ես հոդված տեղադրեմ, չորեքշաբթի` Ժոժոբան, ուրբաթ` Ադմինը եւ մյուս օրերը այլոք: Ես պատրաստ եմ իմ տեղը զիջել յուրաքանչյուրին: Սպասում եմ ձեր մեկնաբանություններին:
Կուանակիկի Բվակի’
Կանգնած ե՞ք… (mp3)
ԱՅՈ
