ՌԱԶՄԱՎԱՐԱԿԱՆ ՀԵՏԱԶՈՏՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԿԵՆՏՐՈՆԻ ՍԵՆՍԱՑԻՈՆ ԲԱՑԱՀԱՅՏՈՒՄՆԵՐԸ
Մենք շարունակում ենք ընթերցողների ուշադրությանը ներկայացնել Ռազմավարական հետազոտությունների մոսկովյան կենտրոնի «Հայաստանի նախագահական ընտրությունները՝ ներքաղաքական եւ ընտրական գործընթացների վրա նախկին նախագահ Լ.Տեր-Պետրոսյանի ազդեցության տեսանկյունից» վերլուծական զեկույցի հիմնական դրույթները։
Մոսկովյան վերլուծաբանների համոզմամբ, Հայաստանում փետրվարի 20-ից մինչեւ մարտի 2-ը ընկած ժամանակահատվածում տեղի ունեցած իրադարձությունները եւ դրանց արդյունքները միանգամայն ակնբախ ցույց տվեցին. Տեր-Պետրոսյանն իր առջեւ դրել էր առավել քան կոնկրետ խնդիր. թուլացնել Հայաստանի պետականությունն ու դիրքերը արտաքին քաղաքական ասպարեզում։ Եւ խոսքը վերաբերում է նախեւառաջ Ղարաբաղյան հիմնախնդրի կարգավորմանը։
«Հնարավոր է, որ ի սկզբանե ծրագրվում էր անել դա, այսպես ասած, խաղաղ ճանապարհով. մեղադրել իշխանություններին զանգվածային ընտրախախտումների մեջ, դրանով իսկ կասկածի տակ դնելով երկրի նոր նախագահի լեգիտիմությունը։ Սակայն այդ դեպքում անհրաժեշտ էր միջազգային դիտորդների բացասական գնահատականը։
Ի հիասթափություն Տեր-Պետրոսյանի, ընտրությունների խիստ բացասական գնահատականների հասնել չհաջողվեց նույնիսկ ծավալներով աննախադեպ ձայների վերահաշվարկից հետո։
Իսկ երբ սկսեցին ստացվել նորընտիր նախագահին հասցեագրված շնորհավորական հեռագրերը, ակնհայտ դարձավ, որ աշխարհն ամենեւին էլ մտադիր չէ կշտամբել հայկական իշխանություններին կեղծարարության մեջ։ Այդպիսով՝ իշխանության վարկաբեկման «խաղաղ» ուղին Տեր-Պետրոսյանի համար փակվեց»,- ամփոփում են Ռազմավարական հետազոտությունների կենտրոնի մասնագետները։
Արյուն. ահա թե ինչը կարող է ցնցել համաշխարհային հանրությանը։ Եւ ցնցել՝ անկախ նրանից, թե ով է սադրել արյունահեղությունը, ում մեղքով են զոհեր եւ տուժողներ եղել. ցանկացած պետության իշխանությունների համար դա արտառոց իրավիճակ է։ Եւ այդժամ աշխարհի տարբեր ծայրերից հնչող դատապարտող հայտարարություններից ակնհայտորեն չես խուսափի։ Իսկ այդօրինակ խիստ դիտողությունները չեն կարող բացասաբար չազդել արտաքին քաղաքական հարցերում Հայաստանի դիրքերի վրա։ Առավել եւս Ղարաբաղի հարցում։
Հաշվի առնելով այդ ամենը` մոսկովյան վերլուծաբանները բոլորովին զարմանալի չեն համարում այն, ինչ տեղի ունեցավ մարտի 1-2-ին. «Իրադարձությունների նման զարգացում կանխատեսելը դժվար չէր։ Այսօր, երբ շնորհավորական հայտարարությունների հետեւից Հայաստանի իշխանությունների հասցեին արտասահմանից հնչում են դիտողություններ եւ բացահայտ քննադատություն, արդեն կարելի է ասել. իր առաքելությունը Տեր-Պետրոսյանը կատարեց։ Այժմ նրա գործը կշարունակեն այն մեծ ծրագրի բուն մշակողներն ու հովանավորները, որի մասը դարձավ Լ.Տեր-Պետրոսյանի անփառունակ վերակենդանացումը։ Ամենայն հավանականությամբ, Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման բանակցային գործընթացի հերթական փուլի ընթացքում Լեւոնի գործունեության արձագանքները հայկական կողմը կլսի»։
Ռազմավարական հետազոտությունների կենտրոնի մասնագետներն ընդգծում են այն հանգամանքը, որ Հայաստանում տեղի ունեցած իրադարձությունների առիթով Արեւմուտքի ցուցադրական մտահոգությունը ժամանակային առումով համընկավ հայ-ադրբեջանական սահմանում իրավիճակի սրվելու հետ։ Ինչպես հայտնի է, մարտի 4-ին ռազմական խոշոր բախում տեղի ունեցավ Մարտակերտի շրջանում։
Մոսկովյան վերլուծաբաններն ուշադրություն են հրավիրում այն հանգամանքի վրա, որ Երեւանում փողոցային հակամարտության ամենաթեժ պահին հնչեց Միջազգային ճգնաժամային խմբի ներկայացուցիչ Սաբինա Ֆրեյզերի հայտարարությունը։ Հայտարարության էությունը հանգում էր նրան, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանն իբր համաձայնեցրել են հիմնական սկզբունքները, բացի Լեռնային Ղարաբաղը Հայաստանի հետ կապող միջանցքի լայնությունից եւ Լեռնային Ղարաբաղում հանրաքվեի անցկացման մեխանիզմից։
Տիկին Ֆրեյզերը հերթական անգամ փորձում էր ներկայացնել ցանկալին իրողության տեղ, բայց Ռազմավարական հետազոտությունների կենտրոնի մասնագետների կարծիքով՝ «Ադրբեջանի հետ Ղարաբաղի սահմանի վրա լարվածության հերթական սրումը, հատկապես հենց Մեթյու Բրայզայի Բաքու ժամանելու պահին, հայկական կողմին հղված լրացուցիչ «ուղերձի» դեր է կատարում, որով ակնարկվում է, թե անհրաժեշտ է ավելի «զիջող» լինել Արեւմուտքի պահանջների նկատմամբ»։
Ի դեպ, այդ խմբի վերլուծաբաններից մեկը Տեր-Պետրոսյանի նախկին մամուլի քարտուղար Լեւոն Զուրաբյանն է, իսկ խմբի ֆինանսավորումն իրականացվում է տխրահռչակ Սորոսի կողմից։ «Վերլուծական զեկույցի» հեղինակներն ընդհանրապես ուշադրություն են հրավիրում այն հանգամանքին, որ Տեր-Պետրոսյանի շուրջ հավաքվել է արեւմտյան փորձ ունեցող մարդկանց մեծ խումբ։ Օրինակ, նրա նախընտրական շտաբի մամուլի քարտուղար Արման Մուսինյանը աշխատել է NDI-ում (ԱՄՆ ազգային-ժողովրդավարական ինստիտուտում, որը գլխավորում է Մադլեն Օլբրայթը)։ Նույն այդ Մուսինյանը վեցամսյա ստաժավորում է անցել Գլոբալ անվտանգության վաշինգտոնյան ինստիտուտում (WSI)։
Ի դեպ, այդ ինստիտուտի «հյուրն» է եղել նաեւ Դավիթ Շահնազարյանը, որտեղ Կովկասյան ծրագիրը ղեկավարում է Մանուշակ Պետրոսյանի դուստրը։ Հիշեցնենք, որ տիկին Մանուշակը Տեր-Պետրոսյանի կնոջ ամենամտերիմ ընկերուհին է։
Եզրակացությունը, որին հանգում են Ռազմավարական հետազոտությունների կենտրոնի «Վերլուծական զեկույցի» հեղինակները, միանշանակ է. «Բարդ պայմաններում, որոնց մեջ հայտնվել է ներկայումս Հայաստանը, առավել քան երբեւէ կարեւոր է ներքաղաքական ճգնաժամի հետեւանքների շուտափույթ հաղթահարումը, ներառյալ անկարգությունների բոլոր մեղավորների անկասելի պատիժն ու երկրում իրավիճակի առողջացման, Տեր-Պետրոսյանի նախագահության օրոք ծնունդ առած կլանա-կոռումպացված համակարգից հասարակության հետզհետե ձերբազատման ուղղությամբ անհապաղ միջոցների ձեռնարկումը»։
ԽՄԲԱԳՐՈՒԹՅԱՆ ԿՈՂՄԻՑ.- Ռազմավարական հետազոտությունների մոսկովյան կենտրոնի վերլուծական զեկույցը, որի հիմնական դրույթները ներկայացրինք ընթերցողների ուշադրությանը մեր երկու համարներում, եւս մեկ անգամ համոզիչ կերպով ապացուցում է, որ, ի դեմս Տեր-Պետրոսյանի, գործ ունենք պետական հանցագործի հետ։ Հարց. ինչո՞ւ է պետական հանցագործն առ այսօր ազատության մեջ։
Պ.ս. թե որ ԽՄԲԱԳՐՈՒԹՅԱՆ ԿՈՂՄԻՑ, գաղափար չունեմ, որ զակազնոյ է, չեմ կասկացում, բայց դրանով իսկ չի բացառվում, որ հոդվածում կան իրատեսական բաներ
Պարոն Ժոժոբա
