Հասկանալի են այն մարդկանց հայացքները, ովքեր դժգոհում են այսօրվա իրականությունից:
Մարդիկ ուզում են տեսնել արմատական բարեփոխումներ, իդեալական իրավիճակ: Սպասվածը կտրվի՞ միանգամից: Դա հեշտ գործ չէ՛:
Հիշենք՝ ի՞նչ ճանապարհ ենք անցել: Բարգավաճ սոցիալիզմի կազմաքանդումից խավարի տարիներ (պատերազմը հովհարաձև անջատման հետ կապ չուներ, ոչ էլ ատոմակայանի ու «նաիրիտի» փակման հետ) ու հետո մինչև մեր օրերը… Պետք է տեսնել նաև մյուս երկրների կարգավիճակը՝ համակարգի փլուզմանը նախորդող տարիներին: Անցումը բարդ էր անգամ նախկին սոցերկրների համար (Լեհաստան), որոնք այդ ուղին ավելի վաղ բռնեցին: Մենք արդեն ունեինք Եվրոպայի երկրների փորձը, բայց, ցավոք, իշխանության անցած ապիկարների մեղքով անտեսվեց:
Այդ առավելությունը ի չիք դարձավ, արմատներ ձգեց մենատիրային, կոռումպցիոն կլանային համակարգը, որի արմատները հզորացան և հասան մեր օրերը:
Այսօր արդեն սխալ է փոխել մարդկանց (այդ 2-ին, հա՞, ինչպես անընդհատ սիրում են ասել), բայց համակարգը նույնը թողնել: Ավելին, դատապարտելի է համակարգը փոխանցելու փորձերը նախկին տերերին: Սա ավելի քան հիշողության կորուստ է: Հիմա ունենք այն, ինչ ունենք: Հեղաշրջմամբ մարդկանց հեռացնելով, եղածը փոշիացնելով կկանգնենք անդունդի եզրին: Այստեղ է, որ պետք է փոխելով համակարգը՝ պահպանել հավասարակշռություն: Կտրելով գլուխը՝ մենք չենք կարող վիրահատել մարմինը…
Ես ոչ մի բռնարարք չեմ արդարացնում, բայց և դե՛մ եմ հեղափոխությանն ու անկարգությանը: Մեր տան մեջ պետք է բացառել վեճը: Պետությունն էլ մի ընտանիք է: Ընտանիքին անդորր ու խաղաղություն է պետք:
Ի՞նչ է նշանակում հեղափոխություն ու… ոստիկանական բիրտ ուժեր: Հուզականությունը դնենք մի կողմ ու նայենք պատմությանը:
Գրառման հեղինակ՝ Ազիան | Բաժինը՝ Հասարակություն | 30 մեկնաբանություն • Ուղարկել ընկերոջը
«Ազգային զարթոնք» հասարակական կազմակերպությունների միության հայտարարությունը
Հարգելի հայրենակիցներ.
Մարտի 21-ին մենք նախատեսել էինք մոմավառություն անցկացնել Ազատության հրապարակում ի հիշատակ վարչախմբի կողմից սանձազերծված մարտիմեկյան բռնությունների զոհերի: Սակայն իշխանությունները նորից ցույց տվեցին իրենց դեմքը: Ժողովրդի փորձերը նշել այդ օր որպես ազգային սգո օր (մի բան, որ հանցանք գործած իշխանությունը անամոթաբար հրաժարվեց անել) խափանվեցին բազմահազար ոսիկանական զորքի կողմից:
Այսուհետ պարզ է, որ իշխանությունները իրականում չեն հանել արտակարգ դրությունը եւ շարունակում են կապանքի տակ պահել մեր ազատության խորհրդանիշը` Ազատության հրապարակը: Որպես մեր երկրում ազատության եւ ժողովրդավարության վերականգնման առաջին քայլ մենք պետք է վերականգնենք մեր սիրված հրապարակը ազատորեն այցելելու եւ այնտեղ զբոսնելու մեր իրավունքը:
Մենք միանում ենք ժողովրդի որոշմանը ամեն օր ժամը 18:00-ից սկսած ժողովրդական զբոսանք անցկացնել Ազատության հրապարակում, որտեղ հնարավոր կլինի հանդիպել նաեւ ժողովրդականություն վայելող քաղաքական գործիչների, որոնց առջեւ փակված են վարչախմբին սպասարկող հեռուստատեսությունների դռները:
Թող վարչախումբը նորից ոստիկաններով փակի մեր հրապարակը, մենք կգանք մյուս օրը: Սակայն մենք ամբողջ աշխարհին կապացուցենք, որ այս իշխանությունները միակ հենքը` սվիններն են: Մենք ավելի համառ կլինենք մեր խաղաղ ճնշման իրականացման մեջ, քան ռեպրեսիվ մեքենան իր անպտուղ զորաշարժերով եւ բռնի գործողություններով: Իրականացնելով մեր հրապարակներում զբոսնելու իրավունքր, որն արգելված չէ անգամ իշխող ռեժիմի կողմից վերջերս ընդունված հակասահմանադրական օրենքներով, մենք հերթական կարեւոր քայլը կանենք մեր ազատությունների վերականգնման ճանապարհին:
Գրառման հեղինակ՝ Democrat | Բաժինը՝ Հետընտրակայն Հայաստան | 3 մեկնաբանություն • Ուղարկել ընկերոջը
Գեներալ-պատգամավորի անպատժելի որդին
Մարտի 13-ին Էջմիածնում դաժան ծեծի ու խոշտանգումների ենթարկվելուց հետո սպանվեց 23-ամյա Սեպուհ Կարապետյանը: Նրա «մեղքն» այն էր, որ «հանդգնել» էր պաշտպանել թաղի աղջկան` նրան անհանգստացնողից: Իսկ անհանգստացնողը գեներալ, ԱԺ պատգամավոր Սերյան Սարոյանի որդին էր` Զարզանդ Սարոյանը:
«Բացատրելու համար, որ իր հարեւանի աղջկան ցանկալի չեն Զարզանդի հետապնդումները, Սեպուհը, եղբայրն ու էլի մեկ հոգի գեներալի որդուն կանչել են պարզաբանման»,- պատմում է սպանված երիտասարդի բարեկամը (անունը, հասկանալի պատճառներով, չենք նշում): Ըստ նրա` պարզաբանումն ընթացել է ծեծ ու ջարդով, անգամ` սառը զենքի գործադրմամբ: Ինքնապաշտպանության նապատակով Սեպուհի ընկերներից մեկը կտրող գործիքով հարվածել եւ վնասվածք է հասցրել Զարզանդին` գեներալի որդուն: Իրավիճակն ավելի չթեժացնելու համար նրանք դիմել են փախուստի: Փաստի առթիվ Սեպուհ Կարապետյանի եղբոր նկատմամբ Էջմիածնի ոստիկանությունում հարուցվել է քրեական գործ:
Միջադեպի մասին հեռախոսով տեղեկացվել է այդ օրը Մոսկվայում գտնվող գեներալ, ԱԺ պատգամավոր Սեյրան Սարոյանը: Նա հեռախոսով տվել է գեներալական իր հրահանգը:
Գոտեպնդված Սարոյանի հրահանգից` կրտսեր Սարոյանը հոր թիկնազորի տղաների հետ սկսում է տակնուվրա անել քաղաքը` իր վրա ձեռք բարձրացնողներին հայտնաբերելու եւ հաշվեհարդար տեսնելու նպատակով: Կարապետյան եղբայրներից ձեռքն է ընկնում Սեպուհը` երկու ընկերների հետ: Իր ութ պաշտպանների հետ Զարզանդը երեք երիտասարդներին տանում է արյունոտ դաս տալու…
«Սեպուհի դիակը գտել են խոշտանգված ու բարբարոսաբար ծեծված: Կոշիկներն ու գուլպաները հանել էին ու բաց ոտքերին այնքան էին հարվածել, որ ծնկներից ներքեւ դրանք բամբակի պես փափկել էին: Ձեռքերը ծակել էին սուր գործիքով, ինչպես Հիսուսին` մեխերով: Իսկ գլխին ու պարանոցին ստացած վերքերին անհնար էր նայել. սիրտ էր պետք, որ դիմանար»,- ասում է սպանվածի բարեկամներից մեկը, ում անունը նույնպես չենք կարող նշել:
Գրառման հեղինակ՝ Jojoba | Բաժինը՝ Հասարակություն | 26 մեկնաբանություն • Ուղարկել ընկերոջը
Ըստ երեւույթին, Արթուրին ամենահաջողը նկարագրել է Քոչարյանը.
«Ինձ համար սա իսկապես դավաճանության դրսեւորում է: Այն ավելի այլանդակ տեսք ունի, որովհետեւ սեփական նախաձեռնությամբ դու, ընտրություններից դեռ 3 ամիս առաջ, համոզում ես օտարերկրյա դիվանագետին, որ պետք է ամեն ինչ անել, որպեսզի ընտրությունները վատ գնահատական ստանան: Իսկ մեկ անգամ դավաճանողն ընդունակ է դա անել 2-րդ, 3-րդ եւ 4-րդ անգամ»
Սա Արթուր Բաղդասարյանի համար ծանր միջկոալիցիոն ժամանակաշրջանում էր, երբ «Մարկո-Պոլոյի» խոսակցությունները հայտնի էին դարձել բոլորիս:
Հիմա նույն ինքը` Արթուրը, դարձել է կոալիցիայի անդամ, եւ, իր իսկ խոսքերով, ինքը, Սերժ Սարգսյանի, ՀՅԴ-ի եւ բարգավաճ Գագիկի հետ ուս-ուսի տված, պետք է կատարի «լայնածավալ սոցիալ-տնտեսական և քաղաքական բարեփոխումներ Հայաստանում...»:
Նույն այդ Արթուրը, ով 1996-ին հեղինակել էր մի գիրք` նվիրված այն ժամանակ գործող նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին:
Նույն այդ Արթուրը, ով 2003թ. նախագահական ընտրություններում պաշտպանեց Լեւոնին գահընկից արած Ռոբերտ Քոչարյանի թեկնածությունը:
Նույն այդ Արթուրը, ում, 2006թ. գերմանական «Frankfurter Allgemaine» թերթին տված հարցազրույցի պատճառով, նույն Քոչարյանը «փռեց լվացքի պարանին», եւ մեկ տասնյակ գործարարներ լքեցին ՕԵԿ-ի շարքերը խորհրդարանական ընտրություններից առաջ:
Նույն այդ Արթուրը, ով 2006թ. մայիսի 29-ին իբր թե հրաժարվեց ԱԺ նախագահի պաշտոնից եւ խցկվեց ընդդիմություն:
Նույն այդ Արթուրը, ով 2008թ. փետրվարին հայտարարում էր, թե «ընդդիմադիր ուժերի հնարավոր միավորումները տեղի կունենան առաջին փուլի ավարտից հետո»: Եվ որին Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն իրավմամբ հակադարձեց.
«Ա. Բաղդասարյանը երիտասարդ, համակրելի տղա է, ունի ընտրազանգված, կարողացավ ստեղծել ինչ-որ համակարգ: Բայց այսօր նա պետք է հասկանա մեկ բան. ինչ էլ ասի, ինչ էլ անի, քանի ձայն էլ որ ստանա, դրանք իրենը չեն, այլ ուղղակի գումարվելու են իշխանության թեկնածու Սերժ Սարգսյանի ձայներին: Ա. Բաղդասարյանն այսօր խաղում է չարաբաստիկ դեր: Եթե նա իր դիրքը չփոխի, իսկ հույս կա, որ կարող է ճիշտ գնահատել իրավիճակը եւ կանգնել ժողովրդի կողքին, ապա կդավաճանի ժողովրդի գործին: Նա ուղղակի կլծվի Ս. Սարգսյանի կառքին»
Նույն այդ Արթուրը, ում` ընդդիմությանը չմիանալու փաստը Սերժ Սարգսյանը մեկնաբանեց, որ ինքը գիտեր, որ այդպես է լինելու, քանի որ «լավ է ճանաչում իր «հաճախորդներին»:
Նույն այդ Արթուրը, ով քարոզարշավի ընթացքում իր եւ Ս. Սարգսյանի միավորման մասին խոսակցությունները այդ իսկ միավորումից 10 օր առաջ որակեց իբրեւ «անամոթ սուտ»:
Եվ, վերջապես, նույն այդ Արթուրը, ով իր թիմակցին միանալուց, հպարտորեն հայտարարեց.«Մեր քաղաքական թիմը կայացրեց բավականին խոհեմ որոշում: Որովհետեւ մենք, միանալով Լ. Տեր-Պետրոսյանին, կարող էինք գնալ արկածախնդրության ուղով, որի արդյունքում զոհերի թիվն ավելի մեծ էր լինելու, կամ պետք է ընտրեինք երկրի զարգացման ճանապարհը: Եվ մենք արժանապատվորեն սեղմեցինք պարոն Սերժ Սարգսյանի` մեզ առաջարկած ձեռքը` համատեղ կառավարելու երկիրը, ստանձնելու պատասխանատվություն երկրում տեղի ունեցող գործընթացների նկատմամբ»:
Հ.Գ. Որպես աղբյուր օգտվել եմ Արարատ Դավթյանի ««Անամոթ սուտը» դարձավ իրականություն» հոդվածից:
Գրառման հեղինակ՝ F5-admin | Բաժինը՝ Քաղաքական սողուններ | 5 մեկնաբանություն • Ուղարկել ընկերոջը
Այս ժամերին Երեւանի փողոցներով շրջող տուրիստի մոտ կարող է տպավորություն ստեղծվել, որ Լեւոն-Տեր Պետրոսյանի թիմի կողմից կազմակերպված սգո եւ բողոքի լուռ ակցիան իրականացվում է, միայն թե իրենց սգո տուրքը արտահայտել ցանկացող մարդկանց փոխարեն Օպերայի հրապարակից մինչեւ Մյասնիկյանի հրապարակ ձգվող փողոցների մայթերում իրարից 1 մետր հեռավորության վրա կանգնած են… մահակավոր ներքին զորքերի մարտիկները:
Կարդում ենք Լրագիր.ամ-ում:
ԵՐԵՎԱՆԻ ԿԵՆՏՐՈՆԱԿԱՆ ՓՈՂՈՑՆԵՐՈՒՄ ՈՍՏԻԿԱՆՈՒԹՅԱՆ ԶՈՐՔԵՐ
Երեւանի Կենտրոնական փողոցներում այս պահին կանգնած են Ոստիկանության զորքերը, վահաններով եւ ռետինե մահակներով: Նրանք տեղակայված են Ազատության հրապարակից մինչեւ Մյասնիկյանի արձան ձգվող մայթերին, Կառավարության եւ Ֆրանսիայի դեսպանատան շենքերի մոտ: Ըստ ԱՌԿԱ գործակալության, մի քանի հարյուր մարդիկ հավաքվել են Ազատության հրապարակի մատույցներում` հարգելով մարտի 1-ի դեպքերի զոհերի հիշատակը, ձեռքներին սեւ ժապավեններ եւ մոմեր:
16:36:13 - 21/03/2008
Ստեղծված ներքաղաքական իրավիճակը շատ դիպուկ նկարագրում է Լ.Ալավերդյանը «Ժառանգությունից» - «Հայաստանը դարձավ մշտապես արտակարգ դրության պայմաններում ապրող երկիր»:
Գրառման հեղինակ՝ F5-admin | Բաժինը՝ Հետընտրակայն Հայաստան | 7 մեկնաբանություն • Ուղարկել ընկերոջը
Դարեր առաջ ծնված Կոնֆուցիուսի զրույցներից մեկն իր աշակերտների հետ.
Ցզի Գունը հարցրեց, թե որն է լավ կառավարությունը:
Կոնֆուցիուսը պատասխանեց.
- Դա այն կառավարությունն է, որը երաշխավորում է առատ սնունդ, ապահովում երկրի անվտանգությունը թշնամիներից եւ հոգ է տանում այն մասին, որ ժողովուրդը հավատա իրեն:
Ցզի Գունը կրկին հարց տվեց.
- Եթե անհրաժեշտ լինի այդ երեքից միայն երկուսը թողնել, ապա ո՞ր մեկից կարելի է հրաժարվել:
- Բանակից, - ասաց Ուսուցիչը:
Ցզի Գունը հարցրեց.
- Եթե հարկ լինի մնացած երկուսից մեկը թողնել, ապա որի՞ց կարելի է հրաժարվել:
Կոնֆուցիուսը պատասխանեց.
- Սննդի մասին հոգալուց: Առանց սննդի մարդիկ կմեռնեն, բայց մահը, ի վերջո, բոլորի ճակատագիրն է: Իսկ եթե ժողովուրդը չհավատա իր կառավարությանը, այդ ժամանակ կմեռնի պետությունը:
Մեջբերված է «Ժամանակ» -ից
Գրառման հեղինակ՝ Մտահոգ | Բաժինը՝ Հասարակություն | 0 մեկնաբանություն • Ուղարկել ընկերոջը
Ապրիլի 17-֊ին Ստրասբուրգում կքննարկվի Հայաստանում ստեղծված իրադրությունը
Եվրախորհրդի Խորհրդարանական վեհաժողովի գարնանային նստաշրջանում՝ ապրիլի 17֊-ին քաղաքական խմբակցությունների ղեկավարների առաջարկով արտահերթության կարգով կքննարկվի Հայաստանում ժողովրդավարական հաստատությունների գործառնությանը նվիրված հարցը:
Որպես համազեկուցողներ, ամենայն հավանականությամբ, հանդես կգան մոնիթորինգի հանձնաժողովի անդամներ Ջոն Պրեսկոտը եւ Ժորժ Կոլումբիեն: Քննարկման արդյունքում ընդունվելու է բանաձեւ:
Վեհաժողովում Հայաստանի պատվիրակության ղեկավար Դավիթ Հարությունյանը այսօր հաստատեց, որ քննարկումը կապված է Հայաստանում հետընտրական գործընթացների հետ:
Այն հարցին, թե հնարավո՞ր է արդյոք, որ քննարկման արդյունքում Հայաստանը զրկվի անդամության մանդատից, Դավիթ Հարությունյանը պատասխանեց. - «Հավանական չեմ համարում: Տեսականորեն, իհարկե, կարող է լինել, կարող են առանձին պատվիրակներ բարձրացնել այդ հարցը»:
Ռոբերտ Քոչարյան. «Արտակարգ դրությունը երկարացնելու համար առիթ չեմ տեսնում»
.... Խոսելով ընդդիմության հանրահավաքների հնարավոր վերսկսման մասին, նախագահը շեշտել է. - «Ընդհանրապես հանրահավաքների նկատմամբ իմ վերաբերմունքն այնպիսին է, որ ինչ-որ ժամանակ պետք է ուղղակի հանրահավաքներ ու երթեր չկազմակերպել: Եթե նույն տեղում հավաքվեն նույն մասնակիցները եւ ոստիկանությունն ապահովի այդ մասնակիցների անվտանգությունը (վիրավորների մի մասը նույնիսկ դեռ ամբողջությամբ չեն ապաքինվել), ապա մենք չենք կարող խոսել երկրի կայունության մասին: Նման քայլերը խաթարում են երկրի կայունությունը: Բացի այդ, դեռ հետախուզման մեջ են գտնվում այն մարդիկ, որոնք զենք եւ պայթուցիկ նյութեր են կիրառել ոստիկանության նկատմամբ: Եվ որեւէ երաշխիք չկա, որ այդ մարդիկ, պատասխանատվությունից խուսափելու համար, չեն փորձելու սադրանքների գնալ, վիճակն ավելի խառնել: Պատկերացրեք, որ հանրահավաք է եւ ինչ-որ մեկը մի պայթուցիկ նյութ է կիրառում իշխանություններին մեղադրելու նպատակով: Այդ դեպքում ո՞վ պետք է պատասխանատվություն կրի: Նաեւ այդ նպատակով փոփոխություններ կատարվեցին հանրահավաքների մասին օրենքում»:
Հասարակական 23 կազմակերպություններ պահանջներ են ներկայացրել Հայաստանի իշխանություններին
ասարակական 23 կազմակերպություններ այսօր Երեւանում ընդունել են հայտարարություն, որով պահանջում են իշխանություններից դադարեցնել «վհուկների որսը», ապահովել քաղաքացիների իրավունքները եւ մամուլի ազատությունը:
«Պահանջում ենք անհապաղ ազատել բոլոր քաղբանտարկյալներին եւ դադարեցնել «վհուկների որսը»` ԱԱԾ-ի եւ ոստիկանության համատարած հետապնդումներն ու ահաբեկումները ՀՀ բնակչության հանդեպ, վերացնել Հայաստանի Հանրապետության օրենքներում կատարված` բռնատիրության իրավական ամրապնդմանն ու մարդու իրավունքների եւ հիմնարար ազատությունների սահմանափակմանն ուղղված փոփոխությունները եւ դադարեցնել ստահոդ, սադրիչ, անհանդուրժողականություն սերմանող եւ միակողմանի լուսաբանումները լրատվամիջոցներում, ինչն արդյունք է իշխանությունների կողմից դրանց անօրինական եւ ամբողջական վերահսկողության»,֊ - ասված է հայտարարությունում:
Հասարակական կազմակերպությունները նաեւ դիմել են միջազgային հանրությանը, հորդորելով «անցկացնել անկախ միջազgային քննություն` բացահայտելու մարտի 1-2-ի դեպքերի իրական պատասխանատուներին, եւ միջոցներ ձեռնարկել կանխելու Հայաստանում մարդու իրավունքների եւ հիմնարար ազատությունների սահմանափակումները, նպաստել իրական ժողովրդավարական արժեքներով առաջնորդվող հանրակարgերի կայացմանը:
Այս հոդվածները ներկայացրել էր azatutyun.net -ը
Գրառման հեղինակ՝ Democrat | Բաժինը՝ Հետընտրակայն Հայաստան | 2 մեկնաբանություն • Ուղարկել ընկերոջը
Մղձավանջ Պարոնյան փողոցում. ցուցարարը պատմում է սարսափի ու վճռականության մասին
57-ամյա Գրիզելդա Ղազարյանի գլուխն ամբողջովին վիրակապված է: Ոստիկանական մահակի հարվածից բացված պատռվածքի վրա ութ կար է դրվել:
«Հետո լավ չեմ հիշում արդեն, միայն զգում էի, որ ինչ-որ տաք բան է հոսում դեմքիս վրայով,- ասում է Գրիզելդան: - Կարծում էի, որ «այլանդակությունը» վերջացել է օպերայի հրապարակում, բայց երբ տեսա, թե որքան զորք է լցվում Մյասնիկյանի հրապարակ, ու ժողովուրդը պատրաստվում է ինքնապաշտպանության, հասկացա, որ մորթելու են մեզ, ու ես պատրաստ էի մորթվելու»:
Գրառման հեղինակ՝ Jojoba | Բաժինը՝ Հետընտրակայն Հայաստան | 0 մեկնաբանություն • Ուղարկել ընկերոջը
Անմեղ զոհ. մարտի 1-ին նա սխալ ժամին սխալ տեղում էր
Երեկոյան ժամը 7-ի մոտ Գրիգորը զանգահարեց կնոջը՝ Վարդուհուն, ու ասաց, որ ճաշը տաքացնի, քանի որ տուն է գալիս ու շատ քաղցած է:
«Ասեցի` Գոքոր ջան, քո սիրած ոսպով ճաշն եմ եփել, հենց հիմա դնում եմ կրակին»,- պատմում է Գոքորի կինը՝ 27-ամյա Վարդուհին:
Բայց իր սիրած ճաշը Գոքորը մարտի 1-ին այդպես էլ չկերավ:
Կոնդում գտնվող մեկ սենյականոց կիսախոնավ ու աղքատիկ տնից 28-ամյա Գրիգոր Գևորգյանը, որը 6 հոգանոց ընտանիքի միակ կերակրողն էր, դուրս եկավ ժամը 5-ից հետո, իսկ մյուս օրը կինն ու երկու փոքր տղաները ստացան նրա դիակը՝ ճակատին հրազենային վնասվածքով:
«Բենզալցակայանում էր աշխատում, զանգեցին` ասեցին, փող կա, արի ստացի: Մենք էլ հեռուստացույց էինք նայում: Գոքորն ասեց` մարդիկ խաղաղ ցույց են անում, գնամ փողերս ստանամ գամ, ի՞նչ պիտի լինի որ»:
Գրառման հեղինակ՝ Jojoba | Բաժինը՝ Ընտրություններ-2008 | 1 մեկնաբանություն • Ուղարկել ընկերոջը