2005 թվականն էր, ես դեռ բանակային ծառայության մեջ էի: Ընկերներս, որ միշտ ինձ էին հաղորդում թարմ նորությունները համալսարանական կյանքից, հաղորդեցին, որ Հակոբ Վահանիչն այլևս դաս չի տալիս համալսարանում` առողջական վատ դրության պատճառով: Թեև արդեն ավելի քան 1 տարվա զինծառայող էի, դա բանակում իմ առաջին սթրեսն էր: Հակոբ Հակոբյանին մենք ոչ միայն սիրում էինք, այլև մեջբերում գրեթե բոլոր զրույցների ժամանակ, քննարկում նրա մեկնաբանությունները այս կամ այն պատմական իրադարձության շուրջ: Ես խիստ ափսոսում էի, որ մեզ հաջորդող սերունդները այլևս չեն լսելու նրա դասախոսությունները: Միևնույն ժամանակ տեսնելով, թե ով է հաջորդում պարոն Հակոբյանին ֆակուլտետում, ցավում էի, որ միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետը մեռնում է, դադարում կադրերի դպրոց լինելուց և վերջնականապես վեր է ածվում շահույթ հետապնդող ցեխային մակարդակ ունեցող մարմնի: 

Այսօր ժամը 15-ի սահմաններում Նիկոլ Փաշինյանը երեք փաստաբանների ուղեկցությամբ ներկայացավ ՀՀ գլխավոր դատախազություն: 

Անցած տարվա մարտի 2-ից «Հայկական ժամանակ» թերթի գլխավոր խմբագիր Նիկոլ Փաշինյանը ընդհատակում է:

Նա հանգիստ մտավ դատախազության շենքի ներսը, ներկայացավ, որ ինքը Նիկոլ Փաշինյանն է եւ խնդրեց հրավիրել մարդկանց, որ իրեն ձերբակալեն: Երեք ոստիկաններ մոտեցան նրան, ցույց տվեցին համապատասխան փաստաթղթեր, որով հավաստում էին, որ Կենտրոն ոստիկանությունից էին, եւ նրան տարան ոչ թե հատուկ քննչական ծառայություն, այլ Կենտրոն ոստիկանություն:

Մինչ ոստիկանների մոտենալը, Նիկոլ Փաշինյանը հասցրեց պատասխանել լրագրողների հարցերին: Մասնավորապես ասաց, թե ներկայացել է այսօր եւ ոչ թե վաղվա հանրահավաքին, որպեսզի չկարծեն թե ինքը պատրաստվում է հայտնվել իր համակիրների թիկունքում: Ավելին, վստահեցրել է, որ պայքարը շարունակվելու է:

Նա նաեւ նշել է,թե վստահ է’ իր նկատմամբ համաներումը չի կիրառվելու, սակայն նախընտրում է բանտը, որովհետեւ գտնում է, որ շատ քաղբանտարկյալներ ազատության մեջ են եւ ինքը կարող է իր պայքարը շարունակել բանտում:

Ի դեպ, նրան ուղեկցող փաստաբաններին թույլ չեն տվել նստել այն նույն մեքենայի մեջ, որով տարել են Նիկոլ Փաշինյանին:

“Ա1+"-ի լրագրողը գտնվում է Կենտրոն ոստիկանությունում եւ մանրամասներ կհայտնի ավելի ուշ:

Աղբյուր` Ա1+

Քիչ առաջ ընթերցում էի հոդված ա-մեկում այն մասին, թե ինչ չարաշահումներ է հայտնաբերել Իշխան Զաքարյանը, մեր փառապանծ ու մտքերի շտեմարան հանդիսացող երեսփոխանների հավաքականի վերստուգիչ հանձնաժողովի նախագահը:

Օրինակ`

«Մենք արձանագրել ենք, երբ 10 հեկտար հողը` վաճառվել է 35 հազար 438 դրամով մեկ հեկտարը, եւ 10 հեկտարի համար համայնքի բյուջե մուտք է եղել 354 հազար դրամ, սակայն ուղիղ մեկ օր հետո այս հողը վերավաճառվել է 3 միլիոն 900 հազար դրամով: Հաջորդ դեպքում 40 հեկտար հողը վաճառվել է 850 հազար դրամով, եւ ընդամենը 26 օր հետո վերավաճառվել է 21 միլիոն դրամով»,- ասաց Իշխան Զաքարյանը:

Ու չկա մեկը, որ նույն Զաքարյանին հարցնի`

ԻՍԿ ԴՈՒ ՔՈ ՕԲՅԵԿՏՆԵՐՆ ԻՆՉՔԱՆՈՎ ԵՍ ՁԵՌՔ ԲԵՐԵԼ, ասենք` ԾԱՂԿԱՁՈՐԻ ՍՊՈՐՏԲԱԶԱՆ, եւ ԻՆՉ ԳՈՒՄԱՐՆԵՐՈՎ Է ԵՎՐՈ-ՎԵՐԱՆՈՐՈԳԵԼ…

Ու ամենակարեւորը` ԻՆՉ ԱՐԺԵՆ ՆՐԱ ԿՈՂՄԻՑ ԲԱՐՁՐԱՑՎԱԾ ՀԱՐՑԵՐԻՑ ՅՈՒՐԱՔԱՆՉՅՈՒՐԸ` ՈՐՊԵՍԶԻ ԱՆՀԵՏԱՆԱՆ ԿԱՄ ՄՈՌԱՑՎԵՆ…

Թերթ.ամ-ից տեղեկացա, որ

Ինչպես մենք ավելի վաղ տեղեկացրել էինք, երեկ ուշ երեկոյան ավտովթարի արդյունքում զոհվել են «Որոգայթ» հեռուստասերիալի հերոսները՝ Արամ Միսկարյանը (Գարիկ) և Գեղամ Խանդիլյանը (Գոքոր)։

Դեպքի վերաբերյալ մանրամասներ է հայտնում ՀՀ ԱԻՆ ՀՓԾ–ը։ Երեկ ժամը 22.55-ին ոստիկանությունից ստացված տեղեկության համաձայն` ավտովթարը տեղի է ունեցել Վաղարշապատ-Արմավիր ավտոճանապարհի 5-րդ կիլոմետրում (հարավսլավացի զոհված փրկարարների հուշարձանի մոտ)։

«ԲՄՎ-745» մակնիշի 11 ԼՏ 602 պետհամարանիշի ավտոմեքենան դուրս է եկել ճանապարհի երթևեկելի մասից ու շրջվել։ Դեպքի վայր է մեկնել մեկ մարտական հաշվարկ և Արմավիրի մարզային փրկարարական վարչության փրկարար ջոկատը։

Ժամը 23.15-ին փրկարարները Գոհար Տեր-Ադամյանին պատկանող ավտոմեքենայից դուրս են բերել ուղևորներ` 1973 թ. ծնված Արամ Միսկարյանի և 1974 թ. ծնված Գեղամ Խանդիլյանի դիակները, ինչպես նաև տուժած վարորդին` Երևանի Սողոմոն Տարոնցու փողոցի 1/3 շենքի թիվ 19 բնակարանի բնակիչ, 1983 թ. ծնված Էդգար Տեր-Ադամյանին, որը տարբեր աստիճանների մարմնական վնասվածքներով տեղափոխվել է Վաղարշապատի հիվանդանոց։ Բժիշկները տուժածի վիճակը գնահատում են ծայրահեղ ծանր։

Հավանաբար շատ-շատերդ տեղյակ եք թե ինչ է կատարվում մեր հարեվան երկրում.

Մի քանի ամիս էր երբ համայն Պարսկաստանը նշում էր Իսլամական Հեղափոխության/1979/ 30 ամյակը. Խոսել ԻՀ մասին միգուցե եւ արժե ... բայց ոչ այս հոդվածի սահմաններում:
Ինձ հիմա ավելի շատ հետաքրքրում է մեկ այլ հարց՝

1. ինչ է իրականում կատարվում պարսկաստանում /Արեմտյան ԶԼՄ-ները ավելի շատ ներկայացնում են իրականությունը միակողմանի -օրինակի համար խոսվում է ընդիմադիրների զոհերի մասին, բայց համառորեն լռում են, որ երիտասարդությունը համարյա թե բոլոր միջին եվ մեծ քաղաքներում բունտ է բարձրացրել, որի հետեւանքով հարյուրավոր թալանված խանութներ, պրովակացիաներ եվ հարձակումներ օրենքի ներկայացուցիչների վրա, կրակին հանձնված մեքենաներից բարիկադներ են պատրաստվում, հարձակումներ մզկիթների վրա, սամոսուդ Ախմադինեջահի կողմնակիցների դեպքեր /

2. Որն է մեզ ավելի շատ ձեռք տալիս ... Ախմադինեջահի «համահայկական» բռնապետությունը, թե Մուսավին իր հարադրբեջանական հակվածությամբ /հուսով եմ, որ կարիք չկա գրել այն մասին, որ վերջինս համարվում է Իրանում ադրբեջանական կաստայի կառկառում դեպքերից մեկն /

3. Ինչ է սպասվում Իրանին, եթե իրականում Կանաչ հեղափոխությունը հասնի իր տրամաբանական լուծմանը /որին ես անձամբ չեմ հավատում/

Բայց էս Դավիթ Հակոբյանը ինչքան անառողջ դեմք է… Թողնես, մենակ պարի կամ ռուսախառն ինչ-որ տաֆտալոգիաներ ծնի:

ՀԱԿ անդամ, մարքսիստական կուսակցության նախագահ Դավիթ Հակոբյանը պատրաստակամություն է հայտնել վերցնել Երեւանի ավագանու իր մանդատը, որ իրեն բաժին է հասնում ՀԱԿ ցուցակով, որտեղ Դավիթ Հակոբյանը 22-րդն է: ՀԱԿ-ը ընտրության պաշտոնական արդյունքով ստացել է 13 մանդատ, սակայն հայտարարել է դրանցից հրաժարվելու մասին: Հակոբյանը ԿԸՀ դիմում է ներկայացրել, որով հայտնում է, թե տեղի չի տա ՀՀՇ-ին եւ “պատրաստ է ստանձնել ավագանու մանդատը ի փառս ժողովրդի եւ հայրենիքի”: Մարքսիստը հայտարարում է նաեւ, որ կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովի իր դիմումի մեջ, որ ընդդիմությունը ռեւանշիզմի դաշտ չէ, այլ գաղափարական զրահ եւ մտքի ալտերնատիվ շտեմարան:

Մի հարցնող լինի` այս զրահի ու նման երկաթների շտեմարան. ՀԱԿ-ը չլիներ, դու ինքդ որպես հանրահայտ պարող, քանի ձայն էր բերելու:

Այս օրերին ամբողջ ազգը շնչում է համաներման հարցով: Սա ողջունելի է, որ ազատազրկված անձանց, այդ թվում՝ քաղբանտարկյալների հարցը դարձել է օրակարգային: Բայց շատ ցավալի է, որ այս ամենը թափ առավ միայն Սերժ Սարգսյանի “հրամանից հետո"՝ “էլ, դու, հասարակություն, ես ինքս գիտեմ ինչ եմ անելու, կամ էլ՝ անելու եմ թե չէ, բայց թե հլը մի հատ տեսնեմ դու ինչ մտքի ես...”:

Ամենաահավորն այն է, որ այս շինծու դատական պրոցեսներին հետեւելուց հետո, ու դրան հաջորդող ինչ-որ մամուլի ասուլիսներից հետո, միայն մի միտք է առաջանում իմ մեջ՝ ինչպիսի տափակ իրավիճակ, ու ինչպիսի “առողջ” մտքեր՝ տարբեր մարդկանց, այդ թվում իրենց մարդու տեղ դնող արարածների կողմից:

Օրերս հայտնի դարձավ Հայաստանի Հանրապետությանը ռուսական կես միլիարդանոց վարկի հաստատման, ինչպես նաև այդ ռեսուրսների ծախսման պլանի մասին: Մասամբ հայտնի են նաև վարկի տրամադրման պայմաները՝ մարման ժամկետը 15 տարի, տոկոսադրույքը՝ Libor (Լոնդոնի միջբանկային տոկոսադրույք) գումարած 3 տոկոս տարեկան: Չեն նշվում մարման ինտերվալները (եռամսյակային, տարեկան), ինչպես նաև, թե ի՞նչ ժամկետի սահմաններում է Լիբորը ֆիքսված (երեք ամիս, կես տարի, մեկ տարի): Սակայն իմանալով մեր կառավարության անկարողությունը, հատկապես ռուսների հետ տնտեսական բանակցություններում, գրեթե վստահ եմ, որ պարտադրվել են ամենաանբարենպաստ պայմանները (թեև արդար լինելու համար պետք է նաև նշել, որ Լիբորը այս պահի ամենահարմար տոկոսադրույքն է. Լիբոր`0,79, Եուրիբոր` 1,26):

Այնուամենայնիվ ցանկանում եմ անդրադառնալ ոչ թե վարկի մանրամասներին, այլ այդ և բազմաթիվ այլ պետական պարտքերի մարման մանրամասներին:

Օրերս Թբիլիսիում էի: Իհարկե, չկորցրեցի նման առիթը՝ անձամբ տեսնելու, զրուցելու թբիլիսեցիների հետ եւ պարզելու Վրաստանի մայրաքաղաքում առկա քաղաքական եւ այլ իրավիճակների մասին:

Հիմա կասեք լիալուսինը ազդել է Ժոժոբայի վրա ՞

Եվ հավանաբար այս ամենում կա իրականության նշույլ .... ամեն դեպքում ինտերնետում անկապ դեգերումները բերեցին ինձ մի հայկական կայք, որի հենց անվանումն էլ զետեղել եմ վերնագրում.