Մեծարգո պարոն նախարար,

Ս.թ. հոկտեմբերի 1-ին Հայաստան-Թուրքիա զույգ չարաբաստիկ արձանագրություն-ներին նվիրված խորհրդարանական լսումների ավարտին, նախապես տրված հարցերին Ձեր պատասխանների ժամանակ, Դուք հայտարարել եք հետևյալը. ՙՎիլսոնի որոշումն իրավական ուժ չունի, քանի որ այն չի վավերացվել ԱՄՆ Սենատի կողմից՚: (Նախապես ներողություն եմ խնդրում, եթե Ձեր բառերն ինձ փոխանցելիս որոշ նրբերանգային փոփոխություններ կրած լինեն: Սակայն, կարծում եմ, որ միտքը ճիշտ է փոխանցվել): Ցավում եմ, որ այդ պահին արդեն դահլիճում չէի: Ես չէի կարող կանխատեսել, որ Ձեր պատասխանները կարող են տեղափոխվել օրվա վերջը և նախնական պայմանավորվածության պատճառով ստիպված էի եղել հեռանալ:

Սակայն չկա չարիք առանց բարիքի: Հիմա ես ստիպված եմ բաց նամակով պատասխանել Ձեր պնդմանը: Վայել չէ նախարարի խոսքը թողնել անպատասխան: Դուք բառացիորեն կրկնել եք Ձեր համերկրացի Անդրանիկ Միհրանյանի երկու շաբաթ առաջ Երևանում արտասանած միտքը: Այդ առիթով ես պատիվ ունեցել եմ արդեն պարզաբանումներ տալու, ուստի կկրկնեմ իմ իսկ փաստարկները:

ՀՀ Ազգային ժողովի արտաքին հարաբերությունների մշտական հանձնաժողովի կազմակերպած «Նախաստորագրված արձանագրությունները և Հայաստան-Թուրքիա հարաբերությունների կարգավորման գործընթացը» թեմայով խորհրդարանական լսումների ժամանակ «Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնի ղեկավար Արմեն Այվազյանն իր ելույթում մասնավորապես ասել է.

-Այսօր պարզ է արդեն, որ ՀՀ իշխանությունը հրաժարվում է կատարել իր ամենակարևոր սահմանադրական իրավունքը և բարոյական պարտականությունը՝ պաշտպանել Հայաստանի ժողովրդին։ Կարող եմ բերել բազմաթիվ օրինակներ այն մասին, որ Թուրքիան Հայաստանի նկատմամբ վարում է թշնամական քաղաքականություն։

Նախ ներողություն եմ հայցում այս նամակում օգտագործված «հոմանիշների եվ ածականների» համար.

Կրկնում են
ԿԱՅՔԻ ՂԵԿԱՎԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒ ՉԷ ԿԱՅՔԻ ԷՋԵՐՈՒՄ ԱՐԾԱՐԾՎՈՂ ՄՏՔԵՐԻ ՀԱՄԱՐ: ԲՈԼՈՐ ԳՐԱՌՈՒՄՆԵՐԸ ԵՒ ՄԵԿՆԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ԱՐՏԱՀԱՅՏՈՒՄ ԵՆ ՄԻԱՅՆ ՎԵՐՋԻՆՆԵՐԻՍ ՀԵՂԻՆԱԿՆԵՐԻ ԿԱՐԾԻՔՆԵՐԸ:
--------------

Հարգելի Հայրենակիցներ, ուղարկեք այս նամակը Հայոց Աշխարհին այս հասցեով ավելացնելով ձեր ազգանունը, կամ միայն ձեր ազգանունի տակ:
Մի թույլ տվեք ձեզ վիրավորել, պաշպանեք ձեր առժանապատվությունը:

“Հարգելի” “Հայոց Աշխարհ” օրաթերթի խմբագրություն, չնայած որ Հայաստանի լրատվական դաշտը ընդհանրապես գործում է ֆենոմենալ մակարդակի հասնող անպատշաճությամբ և նողկանքի աստիճանի հասնող գռեհիկությամբ, կուզենայի ձեզ շնորհավորել վերջերս “Հայոց Աշխարհում” լույս տեսած “ՖԼԱԳԵԼԱՆՏՆԵՐԻ ՇԱՐԺՈՒՄԸ ՀԱՅՈՑ ԱՇԽԱՐՀՈՒՄ” հոդվածի “գլուխգործոց” լինելու փաստի կապակցությամբ:

Փարիզի հայությունը բողոքով դիմավորեց Հայաստանի նախագահին, երբ վերջինս պատրաստվում էր ծաղիկներ դնել Հայոց Ցեղասպանության զոհերի հուշարձանին.

Ահա, թե ինչպես է սփյուռքահայ մամուլն է անվանել այս դեպքն - Ֆրանսահայերը “կարմիր խնձոր” տվին նախագահի սփյուռքի կողմնակիցներին - louysworld.com

Armenians Protest Serge Sarkissian and his corrupted protocols and policies in paris france on October 2nd, 2009. 

Օղակաձեւ այգու մի հատվածն, որն գտնվում է Ֆիզկուլտ ինստիտուտին դեմ -հանդիման /լճի շրջագծով/ միշտ եղել է քաղաքական եվ սոցիալական գովազդով հագեցած գոտի. Երկու տարի առաջ ծառերի վրա հայտնվեցին Ա4 ֆորմատե թղթե գովազդային վահանակներ, որոնք կոչ էին անում ՀԺ թերթին իրենց կեղտոտ ձեռքերն հեռու պահել հայոց-առաքելական եկեղեցուծ.  2008-ի Մարտի նախորդող ժամանակաշրջանում կարելի էր հանդիպել հակալեվոնական պաստառների /կարծեմ մեկ անգամ արդեն գրել եմ այստեղ/. Իմաստն կայանում էր նրանում, որ մի հավատացեք մեկին, ով երկիրն արդեն ծախել է եվ հիմա էլ նորից ցանկանում է կրկնել նախորդ հաջողված փորձն.

Մի շաբաթ առաջ նույն հատվածով անցնելուց նկատեցի նոր պաստառ. Տեքսն չեմ հիշում անգիր, միայն կարող եմ ասել, որ հասցեագրված էր հայոց կանանց եվ աղջիկներին եվ իմաստն կայանում էր նրանում, որ Հայ աղջիկներին հարիր չէ բացել իրենց պորտը եվ բաց շորեր հագնել …

Վերնագիրը պատահական չէ: Մի զարմացեք, այո’, դա ես եմ գրել ու հայտնում եմ իմ մտքերը ընդդիմադիր լակեյների մասին: Զայրացած եմ այնքանով, որքանով որ կզայրանար յուրաքանչյուր քաղաքացի: Անկեղծ ասած` միգուցե խոսքս կրի ցաքուցրիվ ու ոչ համապարփակ իմաստ, այդուհանդերձ, կփորձեմ բացատրել նվաստիս դիրքորոշումը սույն խնդրահարույց կնճիռի վերաբերյալ:

Վերջերս լրիվ պատահական իմացա, որ հույժ գաղտնի պայմաններում Գելապն հարցախույզ է կազմակերպել աֆրիկական 12 եվ եվրոպական 5 երկրներում. Հարցախույզի մասնակիցներին տրվել է ընդհամենը 1 հարց.՝

Քանի որ նախորդ հոդվածը բավականին հոռետեսական ոճով էր գրված, սակայն այսօր մեր հավաքականը, հակառակ շատերիս սպասելիքներին, բավականին լավ խաղաց, որոշեցի նորը տեղադրել, որտեղ կգովաբանեմ մեր տղաներին լավ խաղի համար:

Վերջերս չեմ հիշում կոնկրետ որ երգիծական հաղորդմամբ (կարծեմ “32 ատամն” էր) ասվեց մոտավորապես հետևյալը.

-1973 թ. Երևանի Արարատի հարձակվող Լևոն Իշտոյանը երկու գնդակ խփեց Կիևի Դինամոյի դարպասը՝ այդպիսով վերջ դնելով հայկական ֆուտբոլին:

Մեծ գաղնիք բացած չեմ լինի, եթե փաստեմ, որ վերջին 2-3 ամիսներին կայքն եվ նրա անդամները մատնված էին պարապուրդի.
Ինքս ժամանակ առ ժամանակ բացում էի այն, նայում, որ վերջին մեկնաբանությունն իմս է .. .եվ անիմաստ դեմքի արտահայտությունով շրջում այն /կայքի էջը/.