F5 բլոգ

Հայ հասարակայնությանը քաջածանոթ է թատերագետ, գրող,ՀՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ, «Արտիստ» մրցանակի դափնեկիր, Հայաստանի թատերական գործիչների միության վարչության քարտուղար Լևոն Մութաֆյանի անունը :Նա Հեղինակ է տպագրված տասնյակ գրքերի, հրապարակախոսական վերլուծական հոդվածների ու աշխատությունների:Բնականաբար քննադատ-արվեստագետը չի կարող անտարբեր լինել վերջերս տարբեր ստեղծագործողների կողմից հաճախակի անրադարձվող հայ մեծանուն դասականների գործերին: Ոմանք փորձում են սեփական ուղղորդումներով, իբր թարմ շունչ հաղորդել հանրության կողմից ընդունված հանրահայտ ստեղծագործություններին:

Այս անգամ ֆրանսահայ ռեժիսոր Սերժ Ավեդիկյանն է բեմադրել «Անուշ» օպերան, որի ճանապարհը շարունակվելու է ևրոպական բեմերում: Անմիջապես ներկայացումից հետո մի խումբ հայ անվանի արվեստագետներ նամակ են հղել Հայաստանի նախագահին’ պահանջելով արգելել արտերկրում դրա բեմադրումը: Բաց նամակի տակ ստորագրել են ԽՍՀՄ Ժողովրդական արտիստուհի Վարդուհի Վարդերեսյանը, ՀՀ Ժողովրդական արտիստուհի Ժենյա Ավետիսյանը, ՀՀ Ժողովրդական արտիստներ Երվանդ Ղազանչյանը, Վահե Շահվերդյանը, Ռուբեն Մաթեւոսյանը, Հրաչյա Աշուղյանը, կոմպոզիտոր, դիրիժոր, գրող Հենրիկ Անասյանը և այլոք:Կիսելով նրանց մտահոգությունը այս նամակի տակ սակայն չի ստորագրել Լևոն Մութաֆյանը:Փոխարենը’ նա համաձայնել է հարցազրույց տալ Արմնյուզ ‘հեռուստաընկերությանը:Ափսոս,որ լուրի տեսքով եթեր է հեռարձակվել ընդամենը 28 վայրկյան տևողությամբ կադրեր,ինչն էլ ֆեյսբուկյան էջում իր խոսքն աղճատելու համար արժանացել էր Մութաֆյանի արդարացի վրդովմունքին :Կարելի է իհարկե այլ հաղորդման ձևաչափով թատերագետի հետաքրքիր կարծիքը եթեր տալ ամբողջությամբ’ այդ մասին նախորոք նրան տեղյակ պահելով:

Ինչու չի կարելի օգտագործված անվադող ներմուծել ՀՀ - այլ կերպ ասած ինչու չի կարելի, ասենք Վրաստանից օգտագործված անվադող գնել /որտեղ այն հաճախ 2-5 անգամ էժան է/, եվ բերել ՀՀ: Ինձ, որպես վարորդի այս հարցը վաղուց է հետաքրքրում, հատկապես այն պատճառով, որ իմ ավտոմեքենայի ավնադողերը ամենատարածված չափսի չեն եվ հիմնակականում կիրառվում են BMW X5-ի, Lexus եվ Մերսեդես G կլասի ամենագնացների վրա: Հետեւապես երբ մի քանի ամիս առաջ ինձ անհրաժեշտ էր ձմեռային անվադող գնել, ապա 750-900 դոլարից պակաս /4 հատի համար/ ես չկարողացա այն ձեռք բերել Երեւանում: Համեմատության համար ասեմ, որ ինձ հաջողվեց այն գնել Վրաստանում ընդամենը 240 դոլարով:

Երբ մի շաբաթ առաջ մեքենայով կրկին վրաստան էի գնացել գործերով, ապա հետ գալու ճանապարհին մաքսատունը անցնելիս, հենց մաքսավորի պատուհանի վրա տեսա մի գրություն, որի մեծ զարմանք առաջացրեց: A4 ֆորմատի վրա գրված էր, որ Կառավարության ինչ որ հրամանի/որոշման համաձայն մաշված եվ օգտագործված անվադողերի մուտքը ՀՀ արգելվում է: Ցավոք ես այն ժամանակ ուշադրություն չդարձրի որոշման համարի վրա, միայն հետո երբ արդեն ՀՀ տարածքում էի կրկին հիշեցի այդ որոշման/հրամանի մասին:

Վերջերս շատերն են դժգոհում Ճանապարհային Ոստիկանության կողմից ուղարկված տուգանքներից: Հաճախ դժգոհությունները ու բողոքները կրում են տրադիցիոն բնույթ: Այսինքն՝ մարդիկ կատարած լինելով խախտումը, այդուհանդերձ, բողոքում են տուգանքի ուղարկումից կամ գումարի չափից: Սակայն նկատեմ, որ տուգանքներ ուղարկելը ավելի ցիվիլ երևույթ է, քան փողոցում ճանապարհային ոստիկանի հետ առևտուրը: Բայց…

Վերջերս մի քանի տուրիստական կազմակերպություններ մեծ թափով գովազդում եմ իրենց կողմից դեպի Շարմ էլ Շեյխ /եգիպտոս/ կազմակերպած հանգստի առաջարկը:

Այս թեմայի շրջանակում կուզենայի լուսաբանել լոկ մեկ թեմա՝ Եգիպտոս, ավելի ճիշտ Շարմ էլ Շեյխ կարելի է մուտք գործել չվճարելով եվ ոչ մի ցենտ մուտքի վիզայի համար:

Այսօր գործնական հանդիպում ունեի «քաղաքում»: Նկատի ունեմ՝ Երեւանի կենտրոնում:

Եթե անկեղծ ասեմ, ապա մեր մայրաքաղաքի կենտրոնի գույնը բացվել ու պայծառացել էր: Խոսքս մարդկանց մասին չէ, այլ՝ փողոցներին նայող շենքերի: Նախկին գորշ շենքերը դարձել էին վարդագույն, շենքերի նախկին փուլ եկած պատշգամբները՝ բարեկարգված, իսկ այլ շենքերի փողոցին նայող ֆասատները «սվաղով» հարթացվել ու ներկվել եւ:

Աննկարագրելիորեն բարելավվել է Երեւանի կենտրոնի արտաքինը:

Ով ինչ ուզում է թող ասի՝ լվացվող փողերի ու քաղաքապետարանի մասին: Բայց որ Երեւանի կենտրոնը վերջապես «լվացվել» ու մաքրվել է՝ դա արդեն փաստ է:

Մնում է՝ մենք ինքներս մաքրասեր լինենք եւ պահպանենք ձեռք բերվածը:

Այս չորեքշաբթի «արմագեդոնի» պես մի բան էր կախվել Երեւանի եւ գրեթե Հայաստանի ողջ երկնակամարում: Կարմրավուն փոշի, որը ծածկել էր եւ արեւը, եւ ամպերը: Սարսափեցնող մի տեսարան: Հետո սկսվեց ցեխոտ անձրեւը, ու երբ այն դադարեց, ամեն ինչ պատվեց կեղտով՝ գետնի կանաչը, ծառերը, փողոցենրն ու ավտոմեքենաները, շենքերի պատուհանները… ամեն-ամեն ինչ:

Սա միայն իմ կարծիքը չէ՝ ինչպես բենդերյան ծերուկն էր, այդպես էլ օրանժը դարձել է անտանելի: Այն օրանժը, որը շախով-շուխով մտավ հայաստանյան շուկա, որ մի ամբողջ կես տարի գլուխներս տանում էր իր եվրո-գովազդներով, որ առաջարկում էր ինտերնետ՝ 1 դրամով, ես էլ խաբնվեցի ու սկսեցի օգտվել ինտերնետ-հիմայից: Հիմա նույն այդ օրանժի ինտերնետից մնացել է միայն կեղեւը՝ «կճեպը»:

Ամսեկան վճարում եմ 9000 դրամ, եւ 9 վայրկյան գոնե չեմ ստանում կայուն կապ: Տպավորությունն այնպիսին է, կարծես նախկին տարիների դայլ-ափով օգտվելիս լինեմ, երբ իբր թե կապը կար, բայց ոչ մի էջ չէր լինում բացել: Մեկ էլ տեսար՝ արագանում է: Հազիվ ես փորձում ուրախանալ՝ ու վերջ… կապը դանդաղում-դանդաղում ու դառնում է մի մազից կախված: