Մեջբերում Ա1+ -ի ինտերնետային կայքից
(http://a1plus.am/amu/?page=issue&iid=50135)

“Առանց ԼՂՀ կարգավիճակի հստակեցման չի կարող խնդրի կարգավորման մասին խոսք լինել” - հերթական անգամ այս մասին հայտարարեց ԼՂՀ նախագահ Արկադի Ղուկասյանը՝ ԵԱՀԿ գործող նախագահ Միգել Անխել Մորատինոսի, ԵԱՀԿ ԽՎ նախագահ Գորան Լեն Մարկերի եւ պատվիրակության մյուս ներկայացուցիչների հետ հանդիպումից հետո:

Կարծում եմ, մեր ղեկավարությունը ճիշտ դիրքորոշում է բռնել, մնում է էդ դիրքորոշումը նյութական հիմք ունենա, նկատի ունեմ ամուր եւ մարտունակ բանակ, իրոք զարգացող տնտեսություն (եւ ոչ թե մի քանի տասնյակ կամ հարյուր տնտեսություններ ունեցող եւ պետությանը հարկային պարտքերի մեջ խրված տնտեսվարող սուբյեկտներ), եւ որ ամենակարեւորն եմ համարում - հնարավոր պատերազմի դեպքում իր հայրենիքը պաշտպանելուն պատրաստ հասարակություն: Էս վերջին հարցն ինձ ահավոր հուզում է, բոլորը կողքից ասում են, որ սա 92 թիվը չի այլեւս, որ մարդիկ կամովին զենք վերցնեն ու գնան մարտի դաշտ: Ու շատերից եմ լսել, թե “ում համար գնամ զոհվեմ?, տեսնում եմ, թե ով զոհվեց կամ վիրավորվեց, եւ ով տիրացավ ամեն ինչին”:

Լավ, ասենք, մեր ժողովուրդը պատերազմին պատրաստ չէ, այդ դեպքում խաղաղության գին ունեցող փոխզիջումներին գոնե պիտի՞ պատրաստ լինի: Երկու երնեկ մի տեղ չի լինում: Համ հողերը մնան մեզ, համ էլ Ղարաբաղի անկախությունը ճանչվի միջազգայնորեն: Ասում են, թե հաղթողներին չեն դատում, դե էսքան տարի չեն դատել, գոնե հիմի չարժի՞, ըստ Ձեզ, նաեւ դիմացի կողմին հասկանալ: Չեմ կարծում, որ ազերիները ամեն ինչից մի օր կհոգնեն ու կհայտարարն՝ “Ղարաբաղն էլ ձեզ, անկախությունն էլ վրադիր”: Ազերիները կհոգնեն էս ամեն ինչից, բայց սա կլինի ի վնաս մեզ: Կհոգնեն ու կասեն՝ “դե հերիք եղավ, բոլ եղավ...”

- Կարդալ ամբողջ տեքստը-»

Ժողովուրդը հույսը կտրել էր, որ մայիսի 12-ից հետո ինչ որ մի փոփոխություն կլինի սովորական հայ մարդու կյանքում: Ու ճիշտ էլ արել էր: Փոփոխություն, իհարկե, եղավ: Այն եղավ, որ միջազգային դիտորդները հանկարծակի “կուրացան“: Ու իշխանությունը դրանից ցնծումների մեջ է, ցնցվում է հաճույքից: Երեվի մեր գիտունները տեղյակ չեն, որ հենց այնպես ոչ մի բան չի եղել: Դա դեռ հարց է՝ չեն տեսե՞լ, թե՞ համաձայնվել են լռել, փոխարենը ստանալով կոնկրետ երաշխիքներ որոշ խնդիրների հետ կապված: Հավատացած եմ, որ եթե եվրոպացիք իրենց չտեսնելու տեղ են դրել, ապա ավելի վատ Հայաստանի համար: Առաջ գոնե երեսով էին տալիս, թե՝ դուք ընտրություն անել չգիտեք: Հիմա իրենք էլ են հույսները կտրել ու իրավացիորեն մատածում են՝ դուք, Ձեր երկիրը, գնացեք, ինչ ուզում եք արեք: Ուզում եք իրար կերեք: Ուզում եք երկիրը ՏԵՑ-ի կռուգ սարքեք, կամ էլ ով Ձեր միտինգներին հանդգնի չներկայանալ, լուսամուտից ցած նետեք: Մեր կառավարությունն ու երեսփոխանները իրենց դրել էին ջայլամի տեղ, ու Եվրոպայից իրենց սկսեցին գովել, թե՝ էս ինչ սիրուն թռչուն եք:

- Կարդալ ամբողջ տեքստը-»