Արթուր Բաղդասարյանին ու նրա թիմին փետրվարի 3-ին լսելու էին եկել ավելի քան 50000 մարդ:

Եկել էին, եւ ոչ թե բերման էին ենթարկվել: Եկել էին լսելու թեկնածուի խոսքը, այլ ոչ թե երգիչ-երգչուհիներին:

Եկել էին մեկ անգամ եւս ընդվզելու ներկա իշխանություններին:

«Այս հանրահավաքին վաղը կմիանան Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը, Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, բոլոր այն մարդիկ, որ ուզում են ապրել ազատ, արդար երկրում: Կարեւոր չէ, թե ով ում կմիանա, բայց համախմբումը շատ կարեւոր է… Այս հանրահավաքն ընդամենը մեկնարկն է, եւ հաջորդ հանրահավաքն ավելի հզոր կլինի...»

Պարո՛ն Գեղամյան:

(Ես կանխամտածված չեմ նամակս սկսել «Հարգելի» որոշիչով, քանի որ դուք վաղուց արդեն Ձեր իսկ պահվածքով կորցրել եք հարգված լինելու իմ չափանիշները):

Նախ սկսեմ նրանից, որ դուք շատ վատ քաղաքականագետ եք, ուստի ճիշտ կլիներ, որ այս ընտրություններից հետո վերցնեիք Ձեր հասանելիք հերթական կաշառքը եւ այլեւս անհետանայիք մեր կյանքից: Ձեր դեմքը պատռվել էր դեռեւս Ստեփան Դեմիրճյանին դավաճանելու պահին, սակայն այն ժամանակ ես ինչ-որ մի տեղ փորձում էի «հասկանալ» Ձեզ եւ «ընդունել» Ձեր փաստարկների մեծ մասը: Դեռ այն ժամանակ, բնավ չլինելով Ձեր կուսակցության երկրպագուն, ինչ-որ մի տեղ պաշտպանում էի Ձեր նման պահվածքը: Ես էլ էի կարծում, որ պ.Դեմիրճյանը պետք է միանար Ձեզ, եւ ոչ թե դուք՝ նրան: Դե, ես էլ կարող եմ սխալվել…

Այնուհետեւ, այսօրվա պես հիշում եմ Ձեր եւ իմ թեկնածուի՝ Արթուր Բաղդասարյանի հեռուստաբանավեճը, որտեղ իբր թե «դոմինանտը» դուք էիք: Այնպես էիք ոգեւորվել մեր կուսակցության ճգնաժամի համար, որ կարծես դուք էիք պլանավորել եւ իրականացրել: Ցնծության աստիճան տոն էր այդ դեպքը եւ այդ օրը Ձեզ համար: Եռակի ուրախություն էիք ապրում: Մի կողմից հնարավորություն էր ստեղծվել ժողովրդին ներկայանալու Ձեր ճարտասանությամբ, երկրորդը՝ Ձեզ էլ էին անմիջականորեն ներգրավվել ՕԵԿ-ի «կործանման» բուն գործընթացին, այսինքն՝ «բանի էին դրել» «վերեւներում», եւ, վերջապես, «փող էր կպել»: Ւմանալով, թե այդ օրերին Արթուր Բաղդասարյանը ինչ հոգեկան ընկճված պահեր է ապրում, «դանակավորվել էիք» եւ ընկել «մեյդան»: Այդքան է, հա՞, Ձեր մակարդակը, այդ են, հա՞, պապերդ ու ծնողներդ քեզ սովորացրել: Իսկ չեք լսե՞լ երբեւէ այսպիսի բառեր՝ «կարեկցանք», «օժանդակություն», «օգնության ձեռք»: Եթե քաղաքականությունից մի քիչ հասկանայիք, ոչ թե նյութապաշտ լինեիք, այդ հաղորդումը կօգտագործեիք ու կշնորհավորեիք Արթուրին՝ ինքնամաքրվելու կապակցությամբ:

«Ժառանգություն» կուսակցության հայտարարությունը ընտրական հանձնաժողովների շուրջ ստեղծված իրավիճակի մասին

Վերջին շաբաթվա ընթացքում ՀՀ նախագահի թեկնածու պարոն Սերժ Սարգսյանի աջակիցների կողմից փորձեր են արվել բոլոր մակարդակի ընտրական հանձնաժողովներում «Ժառանգության» անդամների վրա ազդեցություն գործել` հանձնաժողովներում կուսակցությանը հասանելիք տեղերին տիրանալու համար: Ի պատիվ կուսակցության անդամների, գրեթե ամենուրեք արժանի հակահարված են ստացել կաշառքի ամեն տեսակի առաջարկները, սպառնալիքները, հակաօրինական մյուս գործողությունները:

Սակայն ափսոսանքով արձանագրում ենք, որ 41 ընտրատարածքներից մեկում իշխանական թեկնածուի համախոհներին, այնուամենայնիվ, հաջողվել է հասնել իրենց անբարո նպատակին: Թիվ 23 ընտրատարածքային հանձնաժողովում «Ժառանգության» ներկայացուցիչ Առնակ Սահակյանը, տակավին չպարզված հանգամանքներում, տեղամասային ընտրական հանձնաժողովների անդամներ է նշանակել կուսակցության հետ չհամաձայնեցված անձանց: Նրանցից շատերը, ըստ տեղեկությունների, իշխանական ուժերի ներկայացուցիչներ կամ համակիրներ են եղել: Այդ փաստի հիմքով «Ժառանգության» վարչությունը հունվարի 29-ին որոշում ընդունեց իր շարքերից Առնակ Սահակյանին հեռացնելու եւ նրան անվստահություն հայտնելու` որպես ԸԸՀ անդամ: Առնակ Սահակյանը հրաժարական է տվել թիվ 23 ընտրատարածքային հանձնաժողովի անդամի պաշտոնից:

Հաշվի առնելով հանգամանքը, որ կուսակցության արդեն նախկին անդամի արատավոր արարքի հետեւանքով էապես նվազել է թիվ 23 ընտրատարածքում (Սեւան, Ճամբարակ, Վարդենիս) ընտրությունների օրինականության վերահսկման եւ արդարության ապահովման հնարավորությունը, «Ժառանգությունը» պատրաստ է իր կուսանդամներին տրամադրել` հանդես գալու որպես նշված ընտրատարածքում ընդդիմադիր թեկնածուների վստահված անձինք: Նմանատիպ փորձ արվել է նաեւ թիվ 38 ընտրատարածքում, որը ժամանակին կանխվել է: Ուստի կուսակցության կենտրոնական գրասենյակը ընտրական հանձնաժողովների բոլոր անդամներին իրազեկել է արտաքին ազդեցության փորձերը շարունակվելու դեպքում օրենքի շրջանակներում ձեռնարկվելիք անհրաժեշտ գործողությունների մասին:

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ
Ը Ն Տ Ր Ա Կ Ա Ն Օ Ր Ե Ն Ս Գ Ի Ր Ք

Հոդված 6. Գաղտնի քվեարկություն (խախտվելու է)

Ընտրություններում քվեարկությունը գաղտնի է: Ընտրողի համար քվեարկության գաղտնիությունը ոչ միայն իրավունք է, այլև պարտականություն: Քվեարկողի կամքի ազատ արտահայտման նկատմամբ վերահսկողությունն արգելվում է և հետապնդվում օրենքով:

Հոդված 18. Նախընտրական քարոզչության հիմնական սկզբունքները (խախտվում է)

Արգելվում է նախընտրական քարոզչություն կատարել և ցանկացած բնույթի քարոզչական նյութ տարածել`

1) պետական և տեղական ինքնակառավարման մարմիններին, ինչպես նաև դրանց աշխատակիցներին իրենց աշխատանքային պարտականությունները կատարելիս.
2) սահմանադրական դատարանի անդամներին, դատավորներին, Հայաստանի Հանրապետության ոստիկանության և Հայաստանի Հանրապետության ազգային անվտանգության ծառայության, դատախազության մարմինների աշխատակիցներին (ծառայողներին), զինծառայողներին.
3) բարեգործական և կրոնական կազմակերպություններին.
4) օտարերկրյա քաղաքացիներին և կազմակերպություններին.
5) ընտրական հանձնաժողովի անդամներին:

7. Նախընտրական քարոզչության ժամանակ թեկնածուներին (կուսակցություններին) արգելվում է անձամբ կամ նրա անունից կամ որևէ այլ եղանակով քաղաքացիներին անհատույց կամ արտոնյալ պայմաններով տալ (խոստանալ) դրամ, սննդամթերք, արժեթղթեր, ապրանքներ կամ մատուցել (խոստանալ) ծառայություններ:

Հոդված 20. Նախընտրական քարոզչությունը զանգվածային լրատվության միջոցներով (խախտվում է)

3. Հանրային հեռուստաընկերությունը և հանրային ռադիոն պարտավոր են հավասար պայմաններ ապահովել ընտրություններին մասնակցող բոլոր թեկնածուների և կուսակցությունների (կուսակցությունների դաշինքների) համար:

Հոդված 21. Քարոզչական պաստառների և այլ նյութերի օգտագործման կարգը (խախտվում է)

4. Արգելվում է հատուկ տեղերում փակցված քարոզչական պաստառները պոկելը, պատռելը կամ դրանց վրա գրառումներ կատարելը:

Հոդված 22.1. Քաղաքական, հայեցողական պաշտոններ զբաղեցնող, պետական, քաղաքացիական, տեղական ինքնակառավարման մարմինների ծառայող հանդիսացող թեկնածուների նախընտրական քարոզչության սահմանափակումները (խախտվում է)

Քաղաքական, հայեցողական պաշտոններ զբաղեցնող, պետական ծառայող հանդիսացող թեկնածուները նախընտրական քարոզչությունը իրականացնում են ընդհանուր հիմունքներով, սույն հոդվածով սահմանված սահմանափակումների հաշվառմամբ.

1) արգելվում է նախընտրական քարոզչության իրականացումը պաշտոնական պարտականությունները կատարելիս կամ պաշտոնեական դիրքի ցանկացած չարաշահումը ընտրությունների ժամանակ առավելություն ստանալու համար.

2) արգելվում է նախընտրական քարոզչության նպատակով իրենց ծառայողական պարտականությունների իրականացման համար տրամադրված տարածքների, տրանսպորտային և կապի միջոցների, նյութական ու մարդկային ռեսուրսների օգտագործումը, բացառությամբ ՙՀատուկ պետական պաշտպանության ենթակա
անձանց անվտանգության ապահովման մասին՚ Հայաստանի Հանրապետության օրենքով պետական պահպանության ենթակա բարձրաստիճան պաշտոնատար անձանց նկատմամբ կիրառվող միջոցառումների:

3) արգելվում է զանգվածային լրատվության միջոցներով այս թեկնածուների գործունեության լուսաբանումը, բացառությամբ Սահմանադրությամբ սահմանված դեպքերի, պաշտոնական այցերի և ընդունելությունների, ինչպես նաև տարերային աղետների ընթացքում վերջիններիս իրականացրած, ձեռնարկվող միջոցառումների:

Ինչո՞ւ պետք է հավատամ, որ ընտրություններն այս անգամ կանցնեն նորմալ: Չէ՞ որ մինչեւ հիմա ինչ տեսնում եմ, փաստում են հակառակը: Խնդրում եմ նախօրոք կարդալ իմ վերջին երկու գրառումները՝ ժողովրդավարության եւ լեգիտիմության վերաբերյալ:

1. Ինչպես Երեւանում, այնպես էլ մարզերում գործող վարչապետը «լարել է» իշխանական բոլոր լծակները:

Հավաքվում են անձնագրեր, պետական հիմնարկների մարդկանց հետ կատարվում են «անհատական եւ խմբային աշխատանքներ»՝ զգուշացումների, հավաստիացումներ ստանալու, նաեւ՝ բռնի կերպով հանրահավաքներ տանելու, այնտեղ ներկա-բացակա անելու իմաստով: Ըստ որում, աշխատողները պետք է «պատասխան տան» ոչ միայն իրենց, այլ նաեւ իրենց ընտանիքի անդամների կատարած ընտրությունների համար: Խոսքս հիմնականում հետեւյալ հիմնարկների մասին է՝ մանկապարտեզներ, դպրոցներ, թաղապետարանի ենթակայությամբ գործող այլ հիմնարկներ, ինչպես նաեւ՝ հիվանդանոցներ, պոլիկլինիկաներ եւ այլն: Մի խոսքով՝ ինչքան պետական հիմնարկ կա, բոլորը աշխատում են հանուն «Առաջ Հայաստանի»: Փաստորեն, մեզ անհրաժեշտ է ոչ թե ժողովրդի, այլ վախեցած կամ պարտադրանքի ուժով նվաստացած մարդկանց ամբոխի «պտիչկաները»: Այս մասին փաստում են թե ընդդիմության ներկայացուցիչները, թե իշանության ներկայացուցիչները (ի դեմս Վահան Հովհաննիսյանի եւ իշխանամետ ՀՅԴ կուսակցության, եւ թե եվրոպացի դիտորդները):

2. Հեռուստատեսությունը աշխատում է միմիայն ի օգուտ գործող վարչապետի:

Ցուցադրում են Ս.Սարգսյանի հետ ժողովրդի հանդիպման ընթացքը՝ շեշտը դնելով «օրգազմի» մեջ ընկած եւ «Առաջ Հայաստան» ղժժացող ամբոխի բազմաքանակությանը (թեեւ նման ամբոխին ժողովուրդ անվանելը մի քիչ շատ կլիներ), իսկ մյուս թեկնածուների դեպքում՝ ինչ-որ կտրտված հատվածներ, ոչ ամբողջական նախադասություններ, մի քանի ծերունիների զարմացած աչքեր: Բոլոր ալիքներն՝ անխտիր, կամ վախեցած են, կամ կաշառված, կամ էլ ստրկացած:

3. Գործող նախագահը եւ իր իմացությամբ՝ Ռուսաստանի պաշտոնյաները կոպտորեն միջամտում են նախընտրական ընթացքին:

Քոչարյանը պաշտպանել կարող է թեկնածուներից յուրաքանչյուրին, սակայն ոչ նման անմակարդակ ձեւով: Նախագահ է վերջապես, երկրի առաջին դեմքը, եւ ոչ թե ինչ-որ մեկը: Բանը հասել է նրան, որ հեռուստատեսությամբ հայտարարում է, որ թեկնածուներից Տեր-Պետրոսյանը պարտության դեպքում չի հետապնդվի եւ կարող է Դուբայ չփախչել: Նախ՝ փախչող լիներ, կփախներ: Ներկայիս վարչակազմն էլ բռնող լիներ՝ Վանոյին կբռներ: Եվ երկրորդը, ինքն ո՞վ է, որ որոշի, թե ում եւ երբ պիտի հետապնդվի: Դատախա՞զ է, ոստիկանապե՞տ, թե՞ նախագահ: Ռուսները չգիտեմ ինչու որոշում են հենց հիմա «ռեւերանսներ անել» ու ակնհայտորեն ասել, թե ում կնախընտրեին նախագահի պաշտոնում: Իրենց թողնենք, ավելի լավ կլիներ, որ Մեդվեդեւը լիներ ՀՀ նախագահ:

4. Ժողովուրդը խորը անվստահությամբ է վերաբերվում այս ընտրություններին:

Մարդկանց մեծ մասը համոզված է, որ իրականում ընթանալու է ոչ թե ընտրություն, այլ նկարչություն՝ իրենց իսկ մասնակցությամբ եւ իրենց իսկ հերթական անգամ «ոչխարի տեղ» դնելով: Ասեմ անկեղծ՝ ես ինքս չեմ հավատում, որ սկսած ընտրատեղամասերից, վերջացրած՝ Կենտրոնական Ընտրական Հանձնաժողովից ոչ թե ընտրության արդյունքների անաչառ ու ազնիվ արձանագրողներին են լինելու (որի համար կոչված են), այլ՝ այդ իսկ արդյունքները կեղծողները: Թող փորձեն՝ չկեղծեն, գլուխները կջարդվի:

Վարդենիսում եւ Մարտունիում Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի հանդիպումները տեղի բնակիչների հետ կարելի է համարել հաջողված: Չնայած տեղային չինովնիկների (գյուղապետեր ու էլի մանր-մունր -պետեր) ճնշումներին, հանդիպումներից յուրաքանչյուրին մասնակցել են մի քանի հազար բնակիչներ:

Կարդացեք մանրամասն Վարդենիսում եւ Մարտունիում հանդիպուների մասին Ա1+ում:

Խոսքերն, ինձ թվում է, ավելորդ են, դիտեք ինքներդ: Միայն ավելացնեմ, որ հանդիպումն անցել է խիստ ջերմ մթնոլորտում (չհաշված 1 անդուր եւ չհաջողված դրվագի): 1500-ից ավելի բնակիչներ ՒՆՔՆԱԿԱՄ եկել էին հանդիպելու նախագահի թեկնածուին: Եվ հեռացան հրապարակից՝ չփոշմանելով, որ եկան ու լսեցին Լեւոնին:

Տեսահոլովակի բնօրինակը